menu

Dead Man Ray - Over (2019)

mijn stem
3,74 (39)
39 stemmen

Belgiƫ
Rock
Label: [PIAS]

  1. Blisters (8:03)
  2. Half Inch Ice (3:50)
  3. Monochrome (4:00)
  4. Middle Aged Men (5:08)
  5. Out (3:33)
  6. Millionnaire (3:52)
  7. The Waving Song (3:34)
  8. Clear History (3:08)
  9. Sunny Side Down (4:45)
  10. Home (3:53)
  11. The Ladder (4:05)
  12. The Flock (4:52)
  13. Take & Give (3:46)
  14. How to Fall (5:44)
totale tijdsduur: 1:02:13
zoeken in:
avatar van heavenmotel
5,0
Benieuwd ...

avatar van dix
dix
De laatste?

avatar van CWTAB
4,5
Dus de 4 nummers vanop de EEN Ep duiken hier terug op...

avatar van Poles Apart
Hoes in vertrouwde DMR-stijl in ieder geval.

avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Het handelsmerk van toen Daan Stuyven nog grafisch ontwerper was, zeg maar .

avatar van mattman
4,0
Doemme wat een sterk album. Heel eerlijk? Had niet verwacht dat dit zo sterk zou zijn. Mooi sfeertje ook.

avatar van dix
dix
Dead Man Ray live (...) staat me nog scherp voor de geest. Komt er weer een tourtje?

avatar van Flurk
4,0
dix schreef:
Dead Man Ray live (...) staat me nog scherp voor de geest. Komt er weer een tourtje?


Er staan toch al wat optredens ingepland. Zelf was ik aanwezig op de try-out in de uitverkochte 4AD in Diksmuide. Ze speelden eerst 4 oude nummers (uit elke oude plaat 1 nummer) en daarna deze nieuwe plaat integraal.

Het voelde nog wat onwennig aan voor de groep, maar de mannen hadden er zichtbaar veel plezier in, en het leek me direct duidelijk dat er weer iets moois uit deze reunie zal voortbloeien. Deze nieuwe is een groeiplaat, maar zijn dit vaak niet de allermooiste albums ?

In 2015 had ik al eens een gesprekje met Daan, en hij vertelde me toen al dat hij een reunie van Dead man Ray in 2016 of 2017 zag zitten, maar het was moeilijk om de agenda's van de leden op elkaar af te stemmen. Uiteindelijk heeft het wat langer geduurd, maar ik ben ontzettend blij dat het er toch van gekomen is.

avatar van mattman
4,0
Weinig comments voor dit mooie album.

Deckard.
Wow, zo horen reünies te zijn! Zestien jaar later terugkomen met zo een puike plaat. Ik was een grote fan van hun eerste drie platen en het solowerk van Daan.

Een beetje sceptisch was ik eerst wel. Ik dacht 'weeral een comeback'. Maar zo mogen er nog meer zijn. De ep 'EEN' liet al veel goeds horen. 'Out' is een prachtig nummer dat me deed terugdenken aan 'Trap', mijn favoriete album van hun. 'Monochrome' tapt uit een heel ander vaatje en is een jachtig, beetje nerveus nummer. 'The Ladder' kabbelt mooi voort en 'Clear History' brengt een rustig, lichtjes jazzy, einde aan de EP. Een nummer dat me wat doet denken aan 'Blue Volkswagen' van 'Cago'.

De rest van het album bevat genoeg goeie nummers om de aandacht te houden voor het volle uur (en iets meer). Om het al uit de weg te hebben: 'The Waving Song' en 'Sunny Side Down' zijn niet slecht te noemen, maar halen niet het niveau van de andere nummers. Het eerste is een beetje ongeïnspireerd en het tweede doet me wat denken aan sommige, tragere solonummers van Daan die ik niet goed afkan.

'Blisters' is een prachtig nummer, met de wisseling in tempo naar het einde toe. De volle acht minuten breien ze aan het nummer en weten ze je aandacht goed vast te houden. 'Half Inch Ice' blijft ook in het hoofd hangen. De parlando op 'Middle Aged Men' doet op zich niet veel, maar met de muziek en het hoge gezang op de achtergrond vind ik dat een topnummer dat me wel raakt. 'Millionaire' is het leuke poprock nummer op het album.

Dan komen we aan de laatste vijf nummers: 'Home' is een beetje ruwer en directer. Gevolgd door 'The Ladder' dat soms zo van 'Cago' blijkt geplukt. Zelfde voor 'The Flock' dat een mooi nummer is waarin ik de vocals van Daan bijzonder mooi vind. 'Take & Give' is hier nog iets minder vind ik.
Maar dan komen we bij de afsluiter 'How To Fall': Wat. Een. Nummer. Die gebroken piano, die donkere sfeer die het oproept begeleid door een croonende Daan. Ik krijg er een krop in de keel van net zoals zijn solonummer 'Neverland' dat indertijd deed. Gewoon wow. Met dit nummer val je diep, het wordt stilgelegd en dan komt dat riedeltje met de beat onder om je weer recht te trekken.

Faut le faire. Zestien jaar later wederkeren en de hele plaat klinkt eigentijds, maar je hoort er zo hun eigen onnavolgbare, herkenbare stijl in. Ze pakken gewoon de draad weer op van zestien jaar geleden. En blijven daarbij hun norse eigen zelf, zonder mee te volgen met de trends van de laatste jaren.

Van mij een dikke vijf sterren. De lengte en die drie iets mindere nummers kan ik ze makkelijk vergeven als ik het geheel bekijk. Zoals hun ander werk essentieel.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:41 uur

geplaatst: vandaag om 02:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.