Duff McKagan - Tenderness (2019)

Erg benieuwd naar dit album. Duff is natuurlijk sowieso een held wiens solowerk altijd interessant is.
Tenderness, Chip Away en Don't Look Behind Away zijn reeds via de bekende kanalen te beluisteren en voorspellen veel goeds!
Het zijn gevoelige songs die doen denken aan Duff's (nooit officieel uitgebrachte) soloalbum Beautifull Disease maar de muzikale omlijsting is door de toevoeging van een heel fijne band een stuk warmer en rootsier.
De nog naamloze band (waar onder andere Shooter Jennings deel van uit maakt) zorgt er voor dat dit meer is dan een tussendoortje maar een volwaardig project.

Deze zomer staat de band op het roots/country festival Once in a Blue Moon in Amsterdam

Zoals al het werk van Duff: subliem!

Duff goes country zo aan het begin te horen Slide gitaren alom. Even wennen.

Duff McKagan is de bassist van de Amerikaanse rockers Guns N’ Roses en maakt al jarenlang deel uit van de band, de succesvolle eerste periode en ook nu is hij weer lid van GNR. Op 5 februari 1964 werd hij als Michael Andrew McKagan geboren in Seattle USA en maakte al op jonge leeftijd deel uit van bandjes, zoals enkele punkbandjes en vanaf 1985 dus in de succesvolle band Guns N’ Roses. Met die band scoorde hij met de albums “APPETITE FOR DESTRUCTION”, “G N’ R LIES” en de 2 “USE YOUR ILLUSION” albums uit 1991. De hits van de GNR waren stevige rockers, maar ook rustige ballads of rockballads. Op zijn nieuwe solo album is het vooral de sfeer die bepalend is. Rustige liedjes in de beste Americana stijl. Teksten die gaan over de wereldse problemen, zoals schietpartijen op scholen en mishandeling van vrouwen. De problemen die in Amerika aan de orde van de dag zijn, getuige de recente schietpartij in Virginia op 1 juni jl. Blazers, koortjes, steelguitar, viool, alles komt voorbij en de titel van het album, “TENDERNESS” dekt de lading volledig. Dit is niet de drugs gebruikende hardrocker Duff McKagan, maar de een inmiddels 55 jaar oude man die vader is van 2 dochters, die zich zorgen maakt over de wereld anno 2019. Het is overigens geen Klaagmuur of een album vol negativiteit, dat heeft McKagan voorkomen door prachtige muziek te componeren bij die teksten. Erg mooie en verrassend album.

Wat een heerlijke cd van Duff, in deze stijl mag hij er van mij meer maken. Verwacht geen grauwe rockers, maar een mooi americana achtig, singer/songwriter album. Van mij een dikke 4.

Gezien op Het festival Once in a Blue Moon. Genoten. Leuke band, leuke muziek.

Ik vind dit album een parel..... Ik geloof em iedere noot... Heerlijke en herkenbare stem. Uitstekend rustig en gevoelig album van duff.....