menu

Palehound - Black Friday (2019)

mijn stem
3,38 (8)
8 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Polyvinyl

  1. Company (1:58)
  2. Aaron (3:38)
  3. Black Friday (3:24)
  4. Worthy (2:52)
  5. Killer (4:10)
  6. Where We Live (1:40)
  7. Bullshit (3:37)
  8. Sneakers (2:14)
  9. Urban Drip (2:26)
  10. Stick N Poke (2:25)
  11. The City (2:28)
  12. In Town (4:25)
totale tijdsduur: 35:17
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Killer was al eerder verschenen als single en daar is vandaag Aaron bijgekomen. Klinken prima.

Palehound maakt fijne Indie Rock die minder op de synth leunt en meer beïnvloed is door Folk Rock. Haar vorige album A Place I'll Always Go (2017) stond net buiten mijn definitieve album top 10 van dat jaar.

Killer [OFFICIAL AUDIO] - YouTube

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Ook het titelnummer is uitgebracht, nog een weekje wachten voor de rest

Palehound - Black Friday [OFFICIAL AUDIO] - YouTube

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Eerste beluistering valt goed, maar betwijfel of deze dit jaar een kans maakt op mijn album eindlijstje, zoals de voorganger in 2017 dat wel bijna deed.

Met uitzondering van de opener is bijna de eerste helft van dit album op single verschenen: Aaron / Black Friday / Worthy / Killer deze laatste was de eerste single en naar mijn mening meest aansprekende / mooiste. Een prominent Country Rock gitaar-geluid dat doet denken aan de eerste albums van de Eagles.

Muzikaal klinkt dit weer prima, maar de zang klinkt iets minder sprankelend. Nu heeft Ellen Kempner altijd al een wat binnensmonds stem en fluisterend / vertellende manier van zingen, maar wel eentje die me goed bevalt.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Palehound - Black Friday - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Palehound - Black Friday
Palehound maakt op Black Friday vooral stemmige en zachte muziek met fraaie fluistervocalen vol betovering en bezwering

Black Friday is mijn eerste kennismaking met de muziek van de Amerikaanse band Palehound en het is een kennismaking die uitstekend is bevallen. Black Friday staat vol aantrekkelijke songs met messcherpe teksten over de liefde in de meest brede zin van het woord. Deze songs zijn verpakt in een mooi verzorgde en uitgebalanceerde instrumentatie, die weer perfect aansluit bij de mooie en dromerige fluisterzang van frontvrouw Ellen Kemper. Het levert een album op dat groeit en groeit en echt alle aandacht verdient. Doodzonde daarom dat dit prachtige album vooralsnog wat lijkt onder te sneeuwen.

De Amerikaanse singer-songwriter Ellen Kemper maakte een aantal jaren ingetogen en folky muziek vanuit haar slaapkamer, maar besloot een aantal jaren geleden een band te formeren. Die band werd Palehound en het een tijdje geleden verschenen Black Friday is het derde album van de band uit Boston, Massachusetts.

De vorige twee albums van de band zijn me eerlijk gezegd ontgaan en album nummer drie kwam ook alleen maar van de stapel omdat het aantal nieuwe releases momenteel tegenvalt (of meevalt, het is maar net hoe je het bekijkt). Het is een gelukkig toeval, want Black Friday van Palehound bevalt me zeer.

Ellen Kemper formeerde de band om rockmuziek te kunnen maken, maar gelukkig is ze ook de fluisterzachte lo-fi pop van haar soloalbums niet vergeten. Black Friday valt op door de fraaie fluisterzang van Ellen Kemper, door fraaie en stemmige klanken en door een meer rock georiënteerde band die zo zacht mogelijk probeert te spelen. Dat klinkt misschien wat onlogisch of zelfs vreemd, maar het resultaat is wat mij betreft heel bijzonder.

Black Friday staat vol met zachte rocksongs die in nevelen lijken gehuld. Uit het wat mistige geluid duikt de mooie fluisterzang van Ellen Kemper nadrukkelijk op, wat zorgt voor muziek met een bezwerende of hypnotiserende uitwerking, die alle kanten op kan schieten. In eerste instantie was ik vooral gefocust op de zang van de Amerikaanse singer-songwriter, maar hoe vaker ik naar Black Friday luisterde, hoe meer mijn aandacht werd getrokken door de fraaie instrumentatie op het derde album van Palehound.

Het is een instrumentatie waarin ruimtelijke gitaarlijnen domineren, maar ook de bijdragen van onder keyboards en de ritmesectie vallen op door hun trefzekerheid en avontuur. De band uit Boston herinnert met haar muziek aan de jaren 90, maar door het net wat zweverigere geluid en de fluisterzachte zang klinkt Black Friday toch anders dan de albums uit de jaren 90 die ik liefheb.

Met de bijzondere zang en de al even bijzondere instrumentatie heb ik al twee sterke punten van Black Friday te pakken, maar er zijn er meer. Zo grossiert de band op haar derde album in charmante popliedjes die akelig goed blijven hangen, wat inmiddels een flinke serie memorabele popliedjes heeft opgeleverd. Verder is Black Friday van Palehound in tekstueel opzicht interessant. Ellen Kemper heeft songs geschreven over alle kanten van de liefde en ontziet zichzelf niet.

Het zijn allemaal ingrediënten van een goed album en het zijn ingrediënten die op Black Friday naadloos in elkaar vallen. Palehound heeft een album afgeleverd dat je bij eerste beluistering al jaren lijkt te kennen, maar het is ook een soort album dat je nog niet eerder gehoord hebt. Het kwam bij mij slechts door enorm veel toeval van de stapel met vrijwel kansloze albums af, maar wat ben ik inmiddels verknocht aan dit bijzondere album. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 12:42 uur

geplaatst: vandaag om 12:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.