menu

Eilen Jewell - Gypsy (2019)

mijn stem
3,76 (21)
21 stemmen

Verenigde Staten
Roots
Label: Signature

  1. Crawl (3:38)
  2. Miles to Go (3:16)
  3. You Cared Enough to Lie (2:47)
  4. 79 Cents (The Meow Song) (2:59)
  5. Beat the Drum (3:13)
  6. Gypsy (3:21)
  7. These Blues (2:45)
  8. Working Hard for Your Love (3:03)
  9. Who Else but You (3:36)
  10. Witness (2:52)
  11. Hard Times (2:42)
  12. Fear (2:11)
totale tijdsduur: 36:23
zoeken in:
avatar van heicro
3,5
Voorproefje belooft veel:
Eilen Jewell - Crawl

avatar van Lura
Het oeuvre van singer-songwriter Eilen Jewell begint intussen indrukwekkend te worden. Gypsy is haar achtste reguliere album. De prachtige voorganger Down Hearted Blues betrof een album met zorg gekozen blues covers.

Deze keer, op één uitzondering na, door Eilen zelf geschreven nummers. Overigens niet allemaal recent gecomponeerd. Opener Crawl was een moeilijke bevalling, de eerste regels schreef ze al een decennium geleden en werd pas recent afgemaakt. De reeds op single uitgekomen country-rocksong is duidelijk beïnvloed door Creedence Clearwater Revival. Opvallend en toepasselijk is hier het vioolspel van Katrina Nicolayeff.

Ook minder recent is de aanstekelijke meezinger 79 Cents (The Meow Song) geschreven vlak nadat Donald Trump werd gekozen. Het liedje is duidelijk politiek getint en handelt over seksisme en discriminatie, verpakt in gevatte humor. Saillant is dat Eilen ooit het album Butcher Holler opnam, gevuld met Loretta Lynn covers. Lynn blijkt in het pro Trump kamp te zitten, maar dat heeft het respect onderling gelukkig niet minder gemaakt.

De enige cover is You Cared Enough to Lie van Idaho legende Pinto Bennett. Echtgenoot Jason Beek produceerde diens meest recente album The Last Saturday Night. De op leeftijd zijnde Jerry Miller excelleert hier als vanouds.

Twee liedjes hebben te maken met haar moederschap. Witness werd heel snel geschreven in een hut in Idaho. Het moederschap heeft haar veranderd, het heeft haar hart meer opengesteld voor het waarderen van de kleine dingen van het leven, zoals het opkomen van de zon of het zingen van vogels. De geboorte van haar dochter Mavis liet haar kennismaken met een vorm van angst, die ze tot dan nog niet kende. De angst dat ze veel te verliezen had. Ze verwoordt het in afsluiter Fear.

Eilen vind Gypsy haar meest geslaagde album tot nu toe. Aan U zelf te bepalen of ze gelijk heeft, mijn oordeel als verstokte fan is geen goede graadmeter.

Eilen Jewell live:

24-11 ROTTERDAM: Lantaren Venster
25-11 EINDHOVEN: Muziekgebouw Eindhoven
27-11 ARNHEM: Luxor Live
28-11 GRONINGEN: De Oosterpoort
29-11 HAARLEM: Patronaat

Nieuwsgierig...absoluut, de kans is heel groot dat ik 25 november behoor tot het publiek...mooi vooruitzicht!

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Eilen Jewell - Gypsy - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Eilen Jewell - Gypsy
Eilen Jewell laat nog maar eens horen waarom ze al ruim 10 jaar moet worden geschaard onder de smaakmakers binnen de Amerikaanse rootsmuziek

Ik heb een zwak voor de muziek van Eilen Jewell, waardoor de Amerikaanse singer-songwriter ook op Gypsy weer binnen enkele minuten een gewonnen wedstrijd speelt. Ook op Gyspy speelt gitarist Jerry Miller weer de sterren van de hemel, maar de grootste ster is Eilen Jewell zelf, die weer diep weet te raken met haar van melancholie overlopende vocalen. Na de blues covers van Down Hearted Blues uit 2017 overtuigt Eilen Jewell dit keer weer met eigen songs en laat ze horen dat ze binnen de Amerikaanse rootsmuziek alle kanten op kan. Het is niet eens zo makkelijk om te beschrijven wat er zo bijzonder is aan de muziek van de Amerikaanse singer-songwriter, maar mij grijpt ze wederom bij de strot.

Sinds de release van haar derde album, Letters From Sinners & Strangers uit 2007, ben ik zeer gecharmeerd van de muziek van de Amerikaanse singer-songwriter Eilen Jewell. De muzikante uit Boise, Idaho, is inmiddels toe aan haar negende album en levert met Gypsy de opvolger van het bijzonder fraaie Down Hearted Blues uit 2017 af.

Op haar vorige album beperkte Eilen Jewell zich op zeer geslaagde wijze tot het vertolken van blues covers, maar op Gypsy horen we weer een serie eigen songs; haar eerste eigen songs sinds de release van Sundown Over Ghost Town in 2015.

Het album opent lekker stevig met Crawl dat een 70s countryrock geluid combineert met opvallende viooluithalen. Na de uptempo opener keert Eilen Jewell terug naar haar zo herkenbare geluid. In de ingetogen instrumentatie is er zoals gewoonlijk een hoofdrol voor het geweldige gitaarspel van veteraan Jerry Miller, maar ook de andere instrumenten hebben een mooi plekje gekregen in de smaakvolle productie van Eilen Jewell’s echtgenoot Jason Beek.

Gypsy bevat zoals gezegd vooral eigen songs, maar ook een cover van You Cared Enough To Lie van de net als Eilen Jewell uit Idaho afkomstige countrymuzikant Pinto Bennett, die lokaal een legende schijnt te zijn. Net als op de meeste van haar vorige albums bestrijkt Eilen Jewell op Gypsy een breed palet binnen de Amerikaanse rootsmuziek. Het is rootsmuziek met een hang naar het verleden, maar in tekstueel opzicht staat de muzikante uit Idaho met beide benen in het heden, getuige haar uithaal naar de huidige president van haar vaderland en haar steun voor de #MeToo beweging.

Met een hang naar rootsmuziek uit het verleden vist Eilen Jewell in een momenteel overvolle vijver, maar net als haar vorige albums weet ook Gypsy zich weer voldoende te onderscheiden. Het is deels de verdienste van de fraaie instrumentatie, met een hoofdrol voor het gitaarspel van de al eerder genoemde Jerry Miller, maar ook de songs op Gypsy zijn van hoog niveau.

Over het sterkste wapen van Eilen Jewell heb ik het nog niet eens gehad, want dat is haar uit duizenden herkenbare stem. Het is niet eens zo makkelijk om te beschrijven wat er zo mooi of bijzonder is aan de stem van de Amerikaanse singer-songwriter, maar ook op Gypsy is iedere noot weer raak. Het doet wel wat denken aan de zang van Gillian Welch, maar Eilen Jewell heeft ook een duidelijk eigen geluid, dat vaak wat donker en melancholisch gekleurd is.

In een aantal recensies wordt gesuggereerd dat het nieuwe album van Eilen Jewell weer meer van hetzelfde is, maar ik denk hier toch anders over. Gypsy klinkt zeker anders dan het uitsluitend bluesy Down Hearted Blues, maar valt vergeleken met haar meeste andere albums ook op door psychedelische accenten, die het tijdloze aspect van de muziek van Eilen Jewell nog wat steviger benadrukken.

Zolang Eilen Jewell blijft verrassen met veelzijdige rootssongs met emotievolle en wonderschone vocalen, haar band zo trefzeker blijft spelen en Jerry Miller blijft strooien met gitaarwerk waarvan je alleen maar zielsgelukkig kunt worden, hou ik van de muziek van de muzikante uit Idaho. Ook Gypsy is daarom wat mij betreft weer een album om te koesteren. Erwin Zijleman

avatar van WoNa
3,5
Eilen Jewell ken ik eigenlijk door haar vorige bluescover album. Een album dat nog steeds regelmatig door het huis schalt. Sterker, een van de songs, 'Voodoo Working' heeft zelfs zijn weg gevonden naar het repertoire van mijn eigen hobbybandje.

In 2019 dus de echte kennismaking met de muziek van Eilen Jewell. Ik bleek twee platen digitaal te hebben, maar die hadden duidelijk geen indruk gemaakt. De opener, 'Crawl', is overduidelijk CCR. Het slepende ritme spreekt uit duizenden. Een heerlijke manier om een album mee te starten. Niet alleen door de CCR chugging in het ritme, maar gewoon omdat 'Crawl' een heerlijk nummer van zichzelf is. De rest is de slagroom.

Daarna gaat het album flink op en neer. Soms is het ronduit te country voor mijn smaak en andere nummers zijn totaal raak. Bluesy, rootsrock, Americana, Eilen Jewell weet hier duidelijk heel goed raad mee. Het maakt ook dat het album als geheel heel goed beluisterbaar is. Het is in balans. Daarboven mag ik haar heel graag horen zingen. Dat helpt een heleboel in de country nummers.

Als laatste neemt ze heel duidelijk stelling tegen het gedrag van de huidige president van de V.S. Dit is een muziekblog, dus daar gaan we verder niet op in. Laten we het er op houden dat bepaalde character flaws, zoals de Engelsen dat zo mooi noemen, fraai belicht worden.

Gypsy toont de echte Eilen Jewell en ik moet zeggen dat mij dat goed bevalt. De andere twee cds moet ik toch maar eens gaan afspelen.

Dit is een bewerking van een Engelstalige post op WoNoBloG.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:50 uur

geplaatst: vandaag om 19:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.