menu

Eloy - The Vision, the Sword and the Pyre: Part II (2019)

mijn stem
3,39 (9)
9 stemmen

Duitsland
Rock
Label: Artist Station

  1. An Instant of Relief... Still the War Rages On (6:25)
  2. Between Hope, Doubts, Fear and Uncertainty (2:12)
  3. Patay (5:24)
  4. Joy (3:44)
  5. Reims... the Coronation of Charles VII (2:30)
  6. Résumé (2:46)
  7. Armistice or War? (4:28)
  8. Paris (3:49)
  9. Abandoned (4:43)
  10. Compiègne (5:12)
  11. Tormenting Imprisonment (2:33)
  12. Rouen (4:58)
  13. Eternity (3:42)
totale tijdsduur: 52:26
zoeken in:
avatar van Mssr Renard
2,0
Deze deel twee van de Jeanne d'Arc rockopera is vandaag uitgekomen.
Nu vond ik deel I al tenenkrommend, maar deze deel II is bijna niet doorheen te komen.
Bijna elk nummer heeft een fade-out, Frank Bornemann zingt vals en er zijn geen keyboard- en gitaarsolo's om de boel op te smukken. Korte songs zonder opbouw en dynamiek en een overdaad aan ballads.

Hier en daar hoor je een schim van Eloy van weleer, wanneer er een mooie synth-lick voorbij komt. Verder klinkt het inspiratieloos en erg amateuristisch. Door de vele fadeouts klinken de songs on-af. Alsof je naar een plaat vol demo-materiaal luistert.

Ik weet dat het de grote droom van Frank was om een rockopera te wijden aan Jeanne d'Arc, maar twee platen lang? Het is veel te veel, veel te futloos en Frank is geen goede zanger. Dan moet je geen platen maken die focussen op zang. Daarbij klinken Deel I en Deel II als een lange, lange uitgerekte versie van het eerder veschenen Jeanne d'Arc op Destination (wat ik al geen goed idee vond).

Ocean II is wat mij betreft de laatste echte goede plaat van Eloy. Erg jammer, want wanneer Frank en co. kunnen zo heerlijk uit de hoek komen als ze spacerock maken. Maar waar zijn die geweldige synthpartijen van Folberth, de heerlijke bas van Matziol? En ze spelen wel mee op deze plaat, maar zijn op de achtergrond geplaatst, om de 'songs' te ondersteunen.

Ik denk dat het nooit meer goed komt tussen mij en Eloy. Een band die zo lang bestaat en zoveel studioervaring heeft, zou veel beter moeten klinken, en dit zou ik nog niet goed vinden, als het een nieuw net-bestaand bandje was geweest.

Pluspuntje is wel de productie. Het klinkt als een klok, maar ik zet Planets nog maar eens op.

avatar van MrEd63
4,5
Totaal niet eens met Mssr Renard Geweldig tweeluik Indrukwekkend verhaal in een heerlijk Eloy sausje.
Dit is eigenlijk niet een reguliere Eloy plaat. Eerder een Rockopera/musical achtig project. Eens, dat er weinig wordt gesoleerd op de instrumenten zoals vroeger. maar het hele project opzich, maakt op mij veel indruk.
Er wordt echt verhalend gezongen. Frank is natuurlijk geen Peter Nichols (IQ)
Meerdere keren achter elkaar gedraaid, en volop genoten. #Klasse
.

avatar van Mssr Renard
2,0
Nou, Mr Ed63. Als je deze plaat al een 4,5* geeft, dan ben ik heel benieuwd wat je andere Eloy-platen geeft. Want het niveau van deze laatste schijf vind ik echt bedroevend laag.

De slechtste plaat die ik ooit heb gehoord van een band die ik erg hoog in schat.

En zo goed vind ik Peter Nichols helemaal niet. Beetje een standaard neoprog-zanger. Erg inwisselbaar. En IQ is ook een band die ik (ooit) erg hoog had.

Misschien ben ik gewoon niet meer op plek in de moderne progrock.

avatar van MrEd63
4,5
Zoals ik al eerder zei het is een Frank Borneman project in een Eloy sausje, ik heb daar wel waardering voor.
Vergelijken met de meesterwerken van vroeger heeft geen enkele zin.

Wat betreft IQ Luister naar Resistance 2019 , een echt meesterwerkje van hoog niveau.
Ach we zullen het wel niet eens worden Mssr Renard, maakt niet uit, dat is het mooie van progessive rock.
You love it ,or you hate it

avatar van Mssr Renard
2,0
Het was ook niet mijn bedoeling het eens te worden, hoor.

Ik zal eens luisteren naar Resistance 2019.

Over Eloy, als ik stem op een discografie van een band, moet daar wel een soort lijn in zitten, daarom vroeg ik me af waarom deze plaat een 4,5* krijgt. Heb je de rest dan veel lager ingeschat? Of staat de rest dan helemaal op 5*?

Ik vraag me dan af hoe deze plaat, voor jou, zich verhoudt tot de rest. Tot bijvoorbeeld Ocean of Planets.

avatar van MrEd63
4,5
In de jaren 80 heeft Eloy ook wel wat mindere platen gemaakt. Jaren 70 was hun toptijd. Dit project van Frank Borneman 74 jaar, staat op zich zelf. Ocean en Planets zijn buitencatagorie.
Google maar wat recencies over dit project. Krijgt Frank toch veel waardering.
Veel luisterplezier met IQ, geen makkelijke plaat, maar een beauty.

3,0
MrB
Alleen gekocht om de verzameling kompleet te houden.

avatar van Mssr Renard
2,0
Ik vind het vreselijk om te horen, hoe een band die ik zo hoog heb zitten, zo te horen afglijden tot dit.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:27 uur

geplaatst: vandaag om 13:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.