menu

Itasca - Spring (2019)

mijn stem
3,75 (8)
8 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Paradise of Bachelors

  1. Lily (2:39)
  2. Only a Traveler (3:46)
  3. Bess’s Dance (4:04)
  4. Comfort’s Faces (2:59)
  5. Voice of the Beloved (4:05)
  6. Blue Spring (4:43)
  7. Cornsilk (4:17)
  8. Plains (4:47)
  9. Golden Fields (3:56)
  10. A’s Lament (4:08)
totale tijdsduur: 39:24
zoeken in:
avatar van Lura
Na haar vorige, goed ontvangen album Open to Chance verruilde Kayla Cohen (AKA Itasca) haar huis in Los Angeles voor het platteland van New Mexico. Ze leefde er twee jaar lang in een eeuw oud adobe huis, wat afgebeeld staat op de hoes. Adobe is niet alleen computer software, maar ook een bouwmateriaal bestaande uit zand, water, klei en organische materialen zoals stro en mest.

Ze werd geïnspireerd door het landschap tijdens haar vele wandelingen door de Four Corners regio en verdiepte zich in de geschiedenis en literatuur erover. Zo is “the canyoned river” in Cornsilk een verwijzing naar de dichter Clayton Eshleman.

Zij is niet bepaald de eerste, die zich liet inspireren door de regio, iemand als Terry Allen ging haar al heel lang geleden voor. Maar ook de groep Gun Outfit haalt er de inspiratie getuige hun album Out of Range. Niet zo verwonderlijk dus om Daniel Swire van die band op dit album aan te treffen.

Naast eerder genoemde inspiratiebronnen, ook een respectvol eerbetoon in A’s Lament aan een overleden vriend : “I just want you to be free”. De strijkers, die erg jaren zeventig aandoen, werden gearrangeerd door James Elkington (oa Joan Shelley, Michael Chapman en Steve Gunn).

Het album werd gemixt door Chris Cohen (oa Deerhoof). Wat zijn relatie tot Kayla is, weet ik eerlijk gezegd niet. Wat ik wel weet is dat Spring me nog meer weet te overtuigen dan de al fraaie voorganger.

avatar van philtuper
Mooi, sfeervol, maar er zijn tegenwoordig veel vissen in deze vijver te vinden. Bedouine, Jessica Pratt, Joan Shelley, om maar eens wat te noemen. Lastig om de juiste eruit te hengelen. Of gewoon lekker laten zwemmen, misschien is dat wel beter.

avatar van E-Clect-Eddy
Haar vorige album heb ik nog gekocht na het optreden in de Paradiso. Daar vertelde ze bevriend te zijn met Natalie Mering (Weyes Blood) op mijn opmerking dat ik overeenkomsten daarmee hoor.

Zo op het eerste gehoor heeft ze meer Country / Americana invloeden toegevoegd aan haar geluid. Het klinkt goed maar door die ingetogen / ingehouden manier van zingen is haar stem te weinig onderscheidend zoals philtuper hierboven al aangaf. Muzikaal staat er geen noot te veel op en ligt de focus op haar stem en die fijne akoestische gitaar. Dan heb je teksten nodig die het onderscheid maken en die hoor ik niet. Misschien groeit het nog.

Maar moet zeggen dat haar vorige album en deze meer zijn voor de rustigere momenten laat op de avond.

avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Itasca - Spring - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Itasca - Spring
Itasca heeft op Spring een poging gedaan om de serene rust van de natuur in New Mexico te vangen en dat is uitstekend gelukt

De vorige albums van Itasca vond ik mooi maar net niet onderscheidend genoeg. Haar nieuwe album Spring is dat zeker. Het alter ego van Kayla Cohen betovert met een sereen en rustgevend geluid, maar het is ook een geluid waarin heel veel moois blijkt verstopt. De instrumentatie op het album is subtiel maar verrassend rijk en past uitstekend bij de fluisterzachte maar ook intense vocalen van Kayla Cohen. Spring laat steeds weer nieuwe dingen horen, maar is ook een fraai album dat alle haast uit je leven haalt. Het is bovendien een album dat op fraaie wijze teruggrijpt op de Laurel Canyon folk, maar hier niet in blijft hangen.

Er is momenteel zeker geen gebrek aan jonge vrouwelijke folkies. Ook de afgelopen week kwamen er weer een aantal voorbij, maar na beluistering van een handvol albums moest ik helaas concluderen dat het onderscheidend vermogen van de nieuwe folkies van deze week niet al te groot is.

Spring van Itasca is wat mij betreft de uitzondering. Spring is niet het eerste album van het alter ego van de uit Los Angeles afkomstige Kayla Cohen, maar wel haar eerste album dat ik echt goed vind.

Kayla Cohen verruilde het mondaine Los Angeles na haar vorige album voor het uitgestrekte New Mexico, waar ze haar thuis vond in een traditioneel huis midden in de natuur. Spring van Itasca heeft zich laten inspireren door de bijzondere natuur van New Mexico en klinkt aards en puur.

Het had zomaar een uiterst sober folkalbum op kunnen leveren, maar Kayla Cohen koos tijdens het opnemen van Spring vooral voor de samenwerking met anderen. Het nieuwe album van Itasca bevat bijdragen van onder andere Chris Cohen, Cooper Crain en James Elkington en hiernaast schoven leden van de bands Gun Outfit en Sun Araw aan.

Het bovenstaande suggereert misschien dat Spring een zeer vol klinkend album is, maar dat is ook weer niet zo. Het nieuwe album van Itasca is warm en smaakvol ingekleurd met vooral organische klanken, die hier en daar verder worden ingekleurd met subtiele maar bijzonder fraaie strijkersarrangementen. Er kwamen flink wat instrumenten aan te pas, maar de instrumentatie op Spring is gelukkig subtiel en ingehouden genoeg om de fluisterzachte zang van Kayla Cohen niet te overstemmen.

Itasca heeft een ontspannen klinkend album gemaakt, dat zeker is gevoed door de overweldigende natuur van New Mexico, maar Spring is over het algemeen ook niet zo gek ver verwijderd van de muziek die een aantal decennia geleden werd gemaakt in de heuvels rond Los Angeles, door bijvoorbeeld Joni Mitchell.

De subtiele mix van Laurel Canyon folk, Britse folk (denk aan Kathryn Williams) en de indie-folk van het moment heeft mij bijzonder makkelijk overtuigd. Bij vluchtige beluistering klinkt Spring van Itasca misschien mooi maar niet heel opzienbarend, maar door de bijzonder smaakvolle instrumentatie en de ontspannen en fluisterzachte zang wint het album snel aan kracht. Het duurde dan ook niet lang voor ik flink in de ban was van de 39 minuten muziek op Spring en ik heb het idee dat het nieuwe album van Itasca me nog steeds dierbaarder wordt bij iedere keer horen.

Wat in eerste instantie vooral bijzonder aangenaam en rustgevend voortkabbelde, blijkt al snel voorzien van bijzonder fraaie accenten, die de muziek van Itasca voorzien van diepte en een eigen geluid. Die diepte en het eigen geluid hoor ik ook in de stem van Kayla Cohen, die in eerste instantie aan alles en iedereen doet denken, maar na enige tijd van een bijzondere schoonheid blijkt.

Spring van Itasca onderscheidt zich van het flinke aantal soortgelijke albums in het genre door de bijzondere sfeer, de smaakvolle instrumentatie, de mooie zang en de intensiteit van de muziek. Vanwege het grote aanbod in het genre weet ik zeker dat ik een aantal eerder bejubelde albums aan het eind van het jaar alweer vergeten ben, maar het fraaie Spring van Itasca zit daar zeker niet tussen. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 04:48 uur

geplaatst: vandaag om 04:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.