menu

The Black Keys - Thickfreakness (2003)

mijn stem
3,79 (152)
152 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Blues
Label: Epitaph

  1. Thickfreakness (3:48)
  2. Hard Row (3:15)
  3. Set You Free (2:46)
  4. Midnight in Her Eyes (4:02)
  5. Have Love Will Travel (3:04)
  6. Hurt Like Mine (3:27)
  7. Everywhere I Go (5:40)
  8. No Trust (3:37)
  9. If You See Me (2:52)
  10. Hold Me in Your Arms (3:19)
  11. I Cry Alone (2:48)
totale tijdsduur: 38:38
zoeken in:
4,5
Pow
onvervalste lo-fi roots-blues. rauw en puur. een drummer en een zingende gitarist met een rauwe stem. the black keys begonnen meer bekendheid te krijgen toen ze onder het 'fat possum' label kwamen, welke ook enkele andere aparte artiesten vertegenwoordigd.
de drummer is in mijn optiek niet een van de beste maar op een of andere manier past dat er juist wel bij.

ze speelden een half jaar geleden nog in paradiso, kheb er helaas maar 3 minuten van gezien (NS, nog bedankt he!)

je moet er van houden, maar zeker het luisteren waard!

mijn voorkeur genieten ze in ieder geval, al vind ik the big come up nog beter

avatar van wizard
3,0
Heb deze cd een tijdje gehad, maar inmiddels alweer verkocht.
Vond het krakkemikke geluid en de rauwe nummers wel leuk om zo nu en dan naar te luisteren, maar niet al te vaak. Naar mijn gevoel leken de nummers ook een beetje op elkaar, maar dat kan ook komen doordat ik niet vaak genoeg heb geluisterd, in combinatie met het rauwe geluid van de plaat.

3.0*

avatar van multipoes
5,0
Zo weinig respons op zo'n goeie plaat. Natuurlijk moet je houden van de sound. Boem-tsjak-boem-tsjak! I love it en ik voel het op deze plaat. Ik moet ze nog live zien. Al jaren in mijn top 10.

avatar van tim-r(-_-)
4,0
Kan een album rauwiger, vettiger beginnen dan deze? Ik krijg echt kippenvel van die eerste twintig seconden van de titeltrack.

tim-r(-_-) schreef:
Kan een album rauwiger, vettiger beginnen dan deze? Ik krijg echt kippenvel van die eerste twintig seconden van de titeltrack.

deze misschien of deze, moet je de productie wel voor lief nemen bij de eerste .

avatar van Bartjeking
4,0
Prima album! Kan mij in ieder geval een stuk beter bekoren dan hun debuut wat ik persoonlijk zeer magertjes vond. Binnenkort ga ik ze voor het eerst live zien en hopelijk komt ook "Thickfreakness" aan de beurt. Want ook hun meest recente album kan wat mij betreft nog niet tippen aan deze rauwe gruizige nierstenenmuziek; heerlijk!

avatar van SebastiaanQuekel
3,5
Waar Attack & Release nog het meest rock-achtige album is, mag Thickfreakness het meest catchy-album genoemd worden. De gitaren van Hurt Like Mine en If You See Me zijn hier een perfect voorbeeld van. Over het openingsnummer wil ik niet veel kwijt, want dat is gewoon één van de beste nummers van The Black Keys, zoniet dé beste.

Toch kent Thickfreakness wat lelijke eendjes, waaronder Everywhere I Go, No Trust en I Cry Alone. Gelukkig maken nummers als Hard Row en het School of Rock-gebruikte nummer Set You Free dit helemaal goed.

3,5 ster.

sigurros88
Everywhere I Go vind ik juist geweldig!

avatar van Gründafjørdøhur
3,5
Wat mij betreft is ook I Cry Alone juist redelijk briljant. Heel simpel gitaarspel, nauwelijks drums, maar wat een blues!

avatar van spinout
4,0
Een heerlijk album, dat in Japan bekend staat onder de titel Inazuma Rockin' Blues. Iets beter dan het toch al niet verkeerde debuut album.

avatar van frolunda
3,0
Lekker vuig Bluesrock album dat alhoewel ik een lichte voorkeur heb voor hun latere werk meer dan de moeite waard is.Het titelnummer en de sterke cover van Have love will travel beluister ik het liefst.

avatar van Cor
3,5
Cor
Kende het 'oudere werk' van de heren nog niet (zeg maar van voor 'Attack & Release'). Dit is inderdaad lekkere vuige bluesrock, puur en zonder opsmuk gespeeld. Maar ik mis toch nog wel een beetje de variatie die de latere platen zo lekker maakte.

avatar van Madjack71
Niets nieuws onder de zon bij dit 2de album van TBK. Inwisselbaar met het debuut, alleen hier komt de basis blues beter tot zijn recht door de kortere speelduur. Niet raadzaam wat mij betreft om het debuut en opvolger achtereen op te zetten, want dan zit de slijt er stevig op.

avatar van oceanvolta
4,0
Super lekkere plaat dit! Ik ben ooit begonnen met Attack and Release en daarna Brothers. Vervolgens kocht ik steeds de nieuwe platen waarvan ik El Camino ook geweldig vind. Na El Camino ben ik telkens een plaat terug in het oeuvre gaan luisteren maar ik werd niet heel enthousiast van Rubber Factory en Magic Potion. Toen heb ik het maar daarbij gelaten tot een maat me een onwijs vet nummer liet horen. Dat bleek een nummer van The Black Keys te zijn, van The Big Come Up. Welk nummer weet ik niet meer.

Het zette mij wel aan om toch maar weer verder te gaan met het luisteren van ouder materiaal. Ik zag dit album laatst liggen en heb hem toen maar gekocht. En het vuige geluid van dit album bevalt me uitstekend. Qua songs is het misschien minder dan Brothers of Attack and Release maar dat maken ze mijns inziens goed met het rauwe geluid en de energie. De stem van Dan komt ook goed uit de verf zo.

Heerlijke blues rock waar ik de laatste tijd maar geen genoeg van kan krijgen. Binnenkort hun debuut maar eens opzoeken.

2,5
Niet helemaal mijn ding, dit 2e album van het duo. Het "ongepolijste" hoort er een beetje bij. Dit stoort me ook niet. Lekker rauwe sound. Maar er staan voor mij nog te veel matige nummers op voor een voldoende. Maar er staan zeker een paar degelijke nummertjes op. De enige echte uitschieters naar boven toe zijn voor mij: "everywhere i go" en "set you free". Je kunt hier wel horen dat mannen wat in hun mars hebben. De betere albums voor mij moeten nog komen.

avatar van philtuper
4,0
Toen ze nog klonken als Junior Kimbrough. Heerlijk dus!
Klonken toen een heel stuk rauwer en pakkender dan dat ze later deden. Toen werd het mij te poppy...

avatar van Sandokan-veld
3,5
Deze plaat heb ik heel lang geleden op vinyl gekocht (Fat Possum 80371-1). Ik weet niet eens of ik destijds al een platenspeler had, maar ik vond dat toen cool, of zo? Net zo cool als de oude platen van The Black Keys, nog met die amateuristische rauwheid die ik, hoewel ik ze hun rocksterrenstatus van harte gun, een beetje mis op hun latere platen.

De lp stelde me destijds wat teleur: ik vond het geluid maar dof. Was dit nou dat vermaarde vinylgeluid waar oudere muziekliefhebbers zo opgewonden van werden? Jarenlang niet gedraaid, en toen ik hem net weer opzette, in het kader van een opschoning van de lp-kast, verwachtte ik dat deze op de 'wegdoen'-stapel zou belanden.

Dat gaat toch niet gebeuren. Met een paar jaar luisterervaring meer, vermoed ik dat dofheid komt door de DIY-opnametechniek die werd gebruikt. Hoort ook wel bij de charme van de plaat, denk ik nu, en met dat in gedachten is de geluidsmix eigenlijk uitstekend: stoere, krachtige riffs, beukende, droge drums en de zinderende bluesjank van Dan Auerbach, alles in zijn puurste vorm.

Ik gooi de waardering voor de plaat op zich wel een half puntje omlaag, naar 3,5*. The Black Keys stonden, althans in deze fase van hun loopbaan, wel héél erg steeds op hetzelfde standje, waardoor zeker op de b-kant het 'meh'-gevoel een beetje toeslaat. Maar de lp blijkt eigenlijk bijzonder aangenaam op een regenachtige zaterdagmorgen, en wordt hierbij verplaatst naar de categorie 'te bewaren.'

4,0
Lekker lomp. De nummers zijn wat puntiger dan op Magic Potion. Het geluid is vergelijkbaar met dat album, maar het komt hier puurder uit de verf. Door een paar mindere nummers luister ik het album toch niet zo vaak meer. Ik neem Hard Row, Set You Free, Have Love Will Travel en If You See Me mee naar mijn Dan Auerbach-playlist, en laat de rest helaas vallen.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:04 uur

geplaatst: vandaag om 17:04 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.