menu

Bonnie Prince Billy - I Have Made a Place (2019)

mijn stem
3,85 (41)
41 stemmen

Verenigde Staten
Roots
Label: Drag City

  1. New Memory Box (3:01)
  2. Dream Awhile (3:31)
  3. The Devil's Throat (3:33)
  4. Look Backward on Your Future, Look Forward to Your Past (3:55)
  5. I Have Made a Place (3:39)
  6. Squid Eye (2:46)
  7. You Know the One (3:37)
  8. This Is Far from Over (2:46)
  9. Nothing Is Busted (4:33)
  10. Mama Mama (2:32)
  11. The Glow Pt. 3 (3:22)
  12. Thick Air (2:41)
  13. Building a Fire (3:38)
totale tijdsduur: 43:34
zoeken in:
avatar van repelstefan
Gek dat ‘de eerste single’ op Spotify met deze albumcover niet op het album staat: In Good Faith. Wel goed nieuws dit, zijn eerste écht nieuwe werk sinds 2011.

avatar van Poles Apart
En ook vreemd dat de titel op de hoes duidelijk "I Have Made a Place" is, maar er overal over "I Made a Place" wordt gesproken. Iets met mieren en naaien, maar toch...

avatar van deric raven
4,0
Inderdaad vreemd, bij de link die ik van het Domino kreeg staat ook gewoon I Made A Place vermeld.

avatar van dix
dix
Poles Apart schreef:
Iets met mieren en naaien, maar toch...
… niet iets met maten en neuken?

avatar van wexxel99
Ben vooral benieuwd naar the glow Pt.3. Zou het een ode zijn aan The Microphones?

avatar van perlon
Deze release is op het label Drag City, geen Domino.

avatar van Ducoz
perlon schreef:
Deze release is op het label Drag City, geen Domino.


In de US op Drag City in de EU op Domino. Maar inderdaad, als we het land van herkomst aanhouden moet er Drag City staan.

avatar van Bruno Banani
4,5
Weer es ingelogd om te zeggen hoe blij ik wordt van een nieuwe BPB. Nu tijdens de 2e luisterbeurt alweer heel wat moois voorbij horen komen ??

avatar van Bruno_6
Waarom staat de single (At the Back of the Pit) van dit album niet op dit album?

avatar van philtuper
Wanneer komt deze eigenlijk uit? In Good Faith is in ieder geval een prachtnummer in de beste Bonnie ‘Prince’ Billy traditie. Jammer dus dat die er dan niet op staat. Maar laat het een album zijn dat je weer eens écht bij de lurven pakt.

avatar van Ducoz
Hij ligt toch al lang in de winkel..? Waarom staat er nu 2020 bij?

avatar van perlon
Later op Spotify, maar al wel gewoon op cd en vinyl te koop.
Prachtalbum overigens, heeft een paar luisterbeurten nodig maar dan openbaart zich wat heel fraais!

avatar van Venceremos
4,5
In 1 keer raak, heb ik bij andere Oldham-creaties nooit. Deze luistert dan ook erg prettig weg, vol van subtiele arrangementen en vrouwelijke 2e stemmen. Ik moet voortdurend aan Alela Diane denken bij deze plaat.

avatar van Lost
4,0
Eindelijk terug een goede Bonnie. Zit reeds een tijdje in heavy rotation en zal zeker nog een tijdje zo blijven...

avatar van philtuper
Mooie anekdote op Pitchfork over het ontstaan van dit album. Klaarblijkelijk waren Will en zijn vrouw, kunstenares Elsa Hansen Oldham, begin 2018 op Hawaii als artists-in-residence toen daar dat valse raketalarm afging: 'Ballistische raket dreiging voor Hawaii. Zoek onmiddellijk dekking. Dit is geen oefening!'. Uiteindelijk bleek het een medewerker te zijn die op een verkeerde knop had geduwd...

Het verhaal wil nu dat ze, in hun verondersteldheid dat dit hun laatste momenten samen waren, een aantal met THC doordrenkte blauwe bessen gegeten hebben en dat Will daar de basis heeft gelegd voor dit album. Hij begon een nieuw grillig lied te schrijven om zijn zenuwen te kalmeren. “When life is tough and very scary,” ging het, “My wife and I/We chomp a blueberry.” Tegen het einde van het lied distilleerde hij zijn boodschap in slechts drie woorden: “We’ll be fine.” Het leidde uiteindelijk tot het liedje Blueberry Jam en tamelijk flauwe videoclip.

avatar van RoyDeSmet
4,0
Het nieuwste album van "man who saw a darkness" Bonnie Prince Billy is zijn eerste met nieuw eigen werk sinds 2013 en is zijn meest goedgemutste album tot nu toe. De country invloeden zijn duidelijk hoorbaar maar het is onmiskenbaar Will Oldham. Het gebruik van allerlei blaasinstrumenten zorgt voor een gevoel van eenheid die deze spaarzaam geïnstrumenteerde plaat bij elkaar houdt.

avatar van repelstefan
Helaas nog steeds niet op Spotify maar This Is Far From Over is nu wel toegevoegd. Ik hou hoop dat de relatie Drag City en Spotify verder verbeterd, want ook dit is weer een hele mooie.

avatar van Marco dB
4,0
repelstefan schreef:
Helaas nog steeds niet op Spotify maar This Is Far From Over is nu wel toegevoegd. Ik hou hoop dat de relatie Drag City en Spotify verder verbeterd, want ook dit is weer een hele mooie.

Nu wel. Eindelijk.

avatar van Venceremos
4,5
Het klinkt allemaal wat liever, gelijk Callahan, alleen is het niveau / bezieling een stuk hoger. Devil's Throat en Squid Eye hebben zich reeds vastgebeiteld in mijn auditieve geheugen. Een wondermooie worp, im retrospect wellicht de mooiste van 2019.

(Waarom maar 16 stemmen?)

avatar van koosknook
4,5
Met terugwerkende krachten komt dit album als nog in mijn top 10 van 2019. Het album wordt per luisterbeurt steeds intenser..

Arbeidsdeskundige
Dit is inderdaad een heel intens album. Maar dan wel op een 180 graden andere wijze dan op "I See a Darkness".

avatar van Mssr Renard
Dit is een mooie intense plaat met een goede muzikale omlijsting en een fijne baslijn waarvan de zang mij diep raakt.

avatar van Poles Apart
Mssr Renard schreef:
Dit is een mooie intense plaat met een goede muzikale omlijsting en een fijne baslijn waarvan de zang mij diep raakt.

Gaat ie toevallig door merg en been? Of alleen merg?

avatar van Mssr Renard
De stem snijdt in mijn merg en de muzikale omlijsting gaat prachtig door mijn ziel en been.

avatar van dix
dix
Een dozijn nummers werden genoemd als hoogtepunt op dit album, maar Mama Mama bleef onvermeld. Blijkbaar weet dat nummer niemand diep te raken.

avatar van wilbur
Waarom heet dit album niet "I Have made a Place" zoals op de hoes staat vermeld?

avatar van Venceremos
4,5
Op de zijkant van diezelfde hoes staat ook I Made a Place.

avatar van ZAP!
Venceremos schreef:
(Waarom maar 16 stemmen?)
(23 inmiddels). Ja, ik ben Bonnie een beetje uit het oor verloren... een aantal platen zal altijd de 5 sterren houden en 'Hope' staat zelfs op 1 bij mij, maar later... het blijft een sympathieke vent!

Maar goed, ik voelde me wel een beetje aangesproken en heb even 'At the back of the pit' en 'Squid eye' (2x!) geluisterd. Leuk, heel leuk wel, maar dit is toch niet meer de Bonnie die Bonnie ooit was...

I am goodbye!

Arbeidsdeskundige
ZAP! schreef:
Maar goed, ik voelde me wel een beetje aangesproken en heb even 'At the back of the pit' en 'Squid eye' (2x!) geluisterd. Leuk, heel leuk wel, maar dit is toch niet meer de Bonnie die Bonnie ooit was...

I am goodbye!
Te hoopvol?

avatar van ZAP!
Nee, want dan zou ik The Beach Boys bv. ook niet kunnen waarderen. Daar ken ik verder niet veel van, maar 'Pet sounds' scoort toch mooi de volle mep. Maar op dit moment loop ik hier niet heel warm voor.

2,5
Lang geen kwaaie plaat, maar de tijd dat Oldham me nog echt wist te verrassen ligt alweer meer dan 15 jaar achter ons. Muzikaal zie ik sinds 'Master and everyone' eigenlijk geen evolutie van betekenis meer en dat maakt z'n platen onderling nogal inwisselbaar. Gelukkig staan hier nog wel een paar blozende knapperds op, met name 'The Glow', 'Look Backward' en 'This is far from over' .

avatar van deric raven
4,0
Heeft de veelzijdige Will Oldham zich tegenwoordig bekeerd tot de country? Zijn kalende hoofd zit diep verborgen in een te grote cowboyhoed. Uiteraard was zijn rootsmuziek altijd al te linken aan deze stroming, maar lijkt hij er nu definitief voor gevallen te zijn. Is er dan geen plek meer voor onverdraagbare hartzeer en prachtig ingetogen klagend zangwerk? Zijn alter ego Bonnie ‘Prince’ Billy heeft al zijn zwaarmoedigheid van zich afgeschud, en wil eerder zelfs vrolijk uit de hoek komen.

Op I Made A Place is eindelijk weer ruimte voor eigen composities. Het is natuurlijk een mooi gegeven dat hij de laatste jaren de waardering voor andere gelijk gezinde artiesten laat zien. Dit door gehele albums te coveren of door zijn medewerking te verlenen op platen van bevriende muzikanten. Sterker nog, hij plaats zichzelf steeds verder op de achtergrond, en wekte de indruk dat hij het wel goed vind zo.

Als muziekliefhebber ben je al dik tevreden met zijn prachtige Palace platen die hij in een grijs verleden gemaakt heeft. Nadat hij met I See a Darkness de definitieve kroon op zijn werk heeft gezet, kan hij niks meer fout doen. Soepel gaat hij door met het afleveren van hoog gewaardeerde albums, al komt hij nergens meer in de buurt van dit magnum opus. Ook nu lukt het hem niet, al kan I Made A Place wel als aardige opvolger van het korte laatste meesterwerkje Bonnie ‘Prince’ Billy beschouwd worden, ondertussen alweer zes jaar oud.

Het is een typische huisje, boompje, beestje plaat geworden, maar dan wel een die getuigd van grote kracht. Geen luie in de schommelstoel ingespeeld geheel, al roept hij regelmatig wel dat relaxte gevoel op. Zo zou het gezien kunnen worden als voorbereidende fase van het aankomende vaderschap. Oldham openbaart zich als family man. En wie wil niet zijn nog ongeboren dochter kennis laten maken met goede muziek. Veilig diep geborgen in vrouwlief Elsa Hansen was ze stille getuige van het opnameproces.

New Memory Box is een gloednieuwe traditional in wording. De viool en het fingerpicking tokkelwerk op de banjo lijken zo uit de countrystad Louisville te komen, van ver voor de commerciële uitbuiting. Het onbevangen plattelandsleven lacht je toe. Mooi vormgegeven met prachtige toepasselijke koortjes. Oldham heeft een schitterende warme stem waarbij gelukkig de kenmerkende snik van het genre ontbreekt. Het uptempo The Devil’s Throat ligt qua benadering en speelplezier in het verlengde hiervan. Al willen de instrumenten ook de straatvoertaal van de blue-eyed soul oproepen. Het ligt allemaal zo dicht bij elkaar, ze komen dan ook allemaal vanuit hetzelfde hart voort.

De weemoedige dromerige ondertoon van het treurig Dream Awhile geeft het een eerlijke kijk op de jaren zeventig. Het alsmaar terugkerende gefluit op I Made A Place zorgt voor passend evenwicht en een nostalgische tendens. Bonnie ‘Prince’ Billy is nog altijd die adembenemende verhalenverteller, al stopt hij vocaal steeds minder emotionele geladenheid in zijn songs. Dat laat hij nu aan de instrumentatie over. Waarschijnlijk is het daardoor dat het vaak te gewoontjes overkomt. Met gemak te herplaatsen tussen de vergeelde door nicotine aangetaste albumhoezen uit je vaders platenkast, welke in verregaande staat van ontbinding op zolder wegkwijnen.

Ach, het is allemaal weer even prachtig. Hiermee voldoet hij weer aan de immens hoge verwachtingen. Helemaal niks op aan te merken. Als de naald van de draaitafel I Made A Place liefkozend beroert heeft, dan wil je hem vervolgens koesteren, en voorzichtig terug plaatsen tussen de verzameling van zijn werken. Echter de volgende keer zal de wijsvinger deze schaamteloos passeren om verder op zoek te gaan naar I See a Darkness.

Bonnie Prince Billy - I Made A Place | Roots | Written in Music - writteninmusic.com

Gast
geplaatst: vandaag om 12:37 uur

geplaatst: vandaag om 12:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.