Volgens internet is dit een mix van post-bop, modal jazz, spiritual jazz en free jazz.
Ik vind dat wel kloppen. Het is een ervaring van 45 minuten die je ineens over je heen moet laten komen.
Het saxofoongeluid van Muriel is wel de aandachtstrekker hier. Rauw en vol soul.
Ik houd wel van de stijl van Muriel Grossmann, het heeft echt iets ouderwets. De bezetting van saxofoon/gitaar/contrabas/drums is niet uniek/bijzonder maar wel leuk gekozen. Hierdoor (merk ik) kan de gitaar wat melodie en akkoorden toevoegen, daar waar de sax, drums en bas losgaan. Maar ook de gitarist krijgt wat solo's waardoor het ook weer een meer modern fusion-feel meekrijgt.
Ik kende de wat nieuwere platen van Muriel al, en die vind ik wat beter, maar intussen is er weinig mis met deze plaat.