Hayley Williams slaat duidelijk een totaal andere en vooral experimentelere weg in dan de weg die Paramore bewandelde. We horen een mengelmoes van pop, elektronica en rock. Melancholisch en mysterieus, maar niet erg melodieus. Ik vind het raar om te moeten concluderen, maar ik vind dit een erg ontoegankelijke EP, ondanks de korte speelduur.
Na verloop van tijd openbaart de muziek zich gelukkig. De tegendraadse ritmes en de continue onderhuidse spanning doen bij vlagen Radioheadesque aan en dat is een groot compliment. Ik had het nooit achter Hayley Williams gezocht, maar dit is erg intrigerende muziek.
Vind ik het interessant? Ja. Vind ik het mooi? Mwah. Ik ben nog niet overtuigd, maar kijk wel uit naar haar volgende EP en haar volledige debuutalbum.