Ik kwam toevallig via een best of list, bij deze plaat van KP - Rocket to Nebula. Normaal heeft deze baas dikke beats onder zijn lyrics. Deze is compleet anders, nagenoeg geen beats maar wel toffe samples. De plaat voelt als een dromerige trip door het universum, meer “spoken word” dan rap.
Een geschiedenisles vanuit zijn perspectief gevuld met poetry over bewustzijn en welzijn.
Je zou dan denken Wtf, is dit dan de moeite om te luisteren, (zo begon ik namelijk ook) het antwoordt is echt wel ja! Het zit zo knap in elkaar, ook al kan ik niet alles ontcijferen. Het blijft op een gekke manier toch boeiend, ik vind het relaxed en rustgevend.
Geef deze plaat maar is een paar luisterbeurten, en haak niet af naar een paar liedjes.
ik moest er ook even aan wennen, maar hij wordt steeds beter.
Ik geeft ‘m 4 Nebula stars!