In this challenging time, I've composed VOICES as a place to reflect on the world we have made, and on the world we want to make. (Instagram - Richter).
"Eerbied voor het leven" is die legendarische zin door nobelprijswinnaar Albert Schweitzer die me blijft achtervolgen tijdens het luisteren. 'De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens' die hier in zo'n 70 verschillende talen gelezen wordt draagt vanzelfsprekend een gelijkaardige lading: louter bewondering om dit rechtstreeks in muzikale vorm te willen overbrengen
Een album waar Richter blijkbaar zo'n 10 jaar aan gewerkt heeft, en wat een tijd om dit uit te brengen... Muzikaal misschien niet hét sterkste uit zijn oeuvre, al zijn
Mercy en
Chorale wel bijzonder goed. Tot nu toe is dit wat mij betreft conceptueel hét meest lovenswaardige "protestalbum" van Richter.
Sleep is natuurlijk op dat vlak ook geweldig, maar hier ben ik eerder overtuigd door de betekenis en het doel van het project. De "voiceless mixes" zijn daarnaast ook een ongelooflijke meerwaarde zoals bij
Murmuration en
Little Requiems, al schuilt de ware kracht van dit album eerder in de nobele boodschap die het wil overbrengen.
Een erg welkome mooie, muzikale memorandum die nogmaals aantoont wat voor een lange weg we te gaan hebben.