menu

The Mountain Goats - Getting Into Knives (2020)

mijn stem
3,65 (23)
23 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Merge

  1. Corsican Mastiff Stride (2:20)
  2. Get Famous (3:19)
  3. Picture of My Dress (4:20)
  4. As Many Candles as Possible (3:24)
  5. Tidal Wave (5:25)
  6. Pez Dorado (4:56)
  7. The Last Place I Saw You Alive (4:40)
  8. Bell Swamp Connection (5:50)
  9. The Great Gold Sheep (5:03)
  10. Rat Queen (4:09)
  11. Wolf Count (3:49)
  12. Harbor Me (4:07)
  13. Getting Into Knives (5:14)
totale tijdsduur: 56:36
zoeken in:
avatar van Lura
4,0
Ondanks dat de band van John Darnielle al zo’n drie decennia bestaat hadden ze ook deze keer geen gebrek aan inspiratie. Met een groot aantal songs gingen ze de legendarische Sam Phillips Recording Studio in. Daarnaast vonden ze extra motivatie in het feit dat The Cramps er veertig jaar geleden hun debuutalbum opnamen. Ook deze keer maakte men weer gebruik van de diensten van producer Matt Ross-Spang. Getting Into Knives is intussen hun drieëntwintigste album. Hun eerste drie albums verschenen trouwens alleen op cassette. Er zit duidelijk nog geen sleet op John Darnielle en zijn mannen, dat maakt de aanstekelijke opener Corsican Mastiff Stride meteen al duidelijk. De spelvreugde en energie spat ervan vanaf. Het daarop volgende Get Famous laat een gedreven zanger horen en heerlijke blazers. Maar men blinkt net zo gemakkelijk uit in ingetogen liedjes als Picture of My Dress en Harbor Me. Al met al levert het weer een uitstekend gevarieerd album op van een klein uur. Volgens Darnielle is Getting Into Knives : “the perfect album for the millions of us who have spent many idle hours contemplating whether we ought to be honest with ourselves and just get massively into knives.”. Zoals zojuist eerder gememoreerd is het een heerlijk afwisselend album geworden en behoort het tevens tot hun beste werk.

avatar van Tonio
5,0
Ik ben een groot fan en keek al maanden erg naar dit album uit. Het hoogtepunt van de geiten lag vooral in de jaren 2002 t/m 2009, maar ook enkele albums daarna kenden nog altijd een vrij hoog niveau. In League with Dagons uit 2019 kon zich zelfs met de beste albums meten, maar Corona- en daarom lofi-tussendoortje Songs for Pierre Chuvin was zeer matig.

Ik heb inmiddels de eerste nummers beluisterd en deel vooralsnog het enthousiasme van Lura. Als de rest van dit album hetzelfde niveau aanhoudt blijft dit minimaal een week op repeat staan .

Daarna kom ik terug met een beoordeling.

Ik begrijp overigens niet waarom deze band niet meer bekendheid heeft gekregen.

avatar van Norrage
4,0
Prachtig na de eerste luisterbeurten hoor! Zeer afwisselend en prachtige instrumentatie.

avatar van Tonio
5,0
Zo: daar ben ik weer. Ik heb het album nu vier dagen continu gedraaid en mijn aanvankelijke enthousiasme blijkt terecht en duurzaam.

Ben het ook met Norrage eens dat het een afwisselend album is met een prachtige instrumentatie.

Begonnen als lo-fi indie bandje zijn de geiten in muzikaal opzicht fors gegroeid. En daarbij weten ze goed om te gaan met de mogelijkheden die een muziekstudio biedt. En dat doet ze goed: de sound is gewoon prachtig.

Maar ook qua thematiek zijn ze een stuk gegroeid. Veel teksten op albums als Tallahassee, The Sunset Tree en Get Lonely kwamen regelmatig voort uit het perspectief van een boze puber. Luister eens naar de boosheid van This Year (op The Sunset Tree). De eendimensionale muzikale omlijsting past hier ook uitstekend bij.

En vergelijk dat nu eens met de verhouding tussen tekst en muziek op Bell Swamp Connection: hier speelt zich de boosheid af op een meer volwassen niveau; zij is dan ook complexer. De ingehouden muziek contrasteert erg met de boosheid van het repeterende "Get out!". Prachtig!

Zelf vind ik de drie centrale nummers (7, 8 & 9) het beste. Maar dat betekent net dat de andere nummers veel minder zijn. Daarom nu al 5 sterren. Ik moet nog zien dat iemand daar dit jaar nog overheen gaat.

avatar van deric raven
4,0
Nadat John Darnielle met het zeer sterke In League with Dragons zijn ziel al een stukje meer publiekelijk openstelde, kan het bijna niet anders dat de volgende plaat van The Mountain Goats nog indringender en duisterder zal klinken. Toen hij in maart de studio instapte beheerste COVID-19 en Black Lives Matters het wereldbeeld nog niet, en met de pre-coronaplaat Getting Into Knives laten ze voornamelijk een verzachtende kant, maar toch wel verbaal messcherpe van zichzelf horen.

Een zeer productieve maand, in dezelfde periode is er gewerkt aan Songs for Pierre Chuvin, die in april al zijn plek op de markt vindt. Een lo-fi project welke muzikaal geheel los te koppelen is van de perfecte opnamestaat van Getting Into Knives, die in een tijdsbestek van zes dagen tijd op de heilige grond van de Sam Phillips studio te Memphis is ontstaan. De jaren vijftig rockabilly van Corsican Mastiff Stride is een mooie dankbetuiging aan die allesbepalende plek in de muziekgeschiedenis. Een schatplichtige overeenkomst die unaniem door de artiesten aangenomen wordt, en die niet in de boeken beschreven staat.

De in Memphis woonachtige Ierse trompettist Tom Clary is een veel geziene gast in deze studio, en verleent graag zijn medewerking aan The Mountain Goats. Voor hem is het simpelweg een gevoel van thuiskomen. Zijn ontspannen werkwijze zal zeker een positieve uitwerking hebben op de overige muzikanten, waarvoor het wat onwennig aanvoelt.

De overige bezieling wordt gecreëerd door de aan soullegende te koppelen Hammondspeler Charles Hodges en de hoog opgeleide jazzbassist Sam Shoup, die nu voor de verandering achter de mellotron aanschuift. Al zal zijn bemoeienis zich zeker met de fretloze partijen in van Peter Hughes in The Great Gold Sheep gemengd hebben. Een sterbezetting dus, wat ook wel min of meer een vereiste is als je de mogelijkheid krijgt om in de Sam Phillips studio aan de slag te gaan.

Toch is Corsican Mastiff Stride helemaal niet zo vrolijk bedoeld en laat de tekst weer die kenmerkende diepgang van verhalenverteller John Darnielle horen die hier de vluchtelingenproblematiek aan de kaak stelt. Ook de eenzaamheid van het truckersbestaan, bewoond met nachtelijke drop-out figuren wordt prachtig verwoord in de schemer country van het beeldend uitgetekende Picture Of My Dress.

Over het algemeen overheerst dat halfduistere gevoel wel op Getting Into Knives. De kaars die als een enkel voorwerp de romantiek, de sterfelijkheid, het licht en het kleine geluk symboliseert. As Many Candles as Possible, steeds weer met een ander doeleinde. Een schitterende avondrode schaduwplaat met prachtige avontuurlijke jazzfunk gitaaraccenten en vers gemalen warme koffie Hammondklanken in het Paisley underground gekleurde Rat Queen.

Het lijkt bijna vanzelfsprekend dat John Darnielle de meest adembenemende zinnen tevoorschijn tovert, en ook nu zitten er weer waanzinnige poëtische vondsten tussen. Het is zo ontroerend hoe hij de aardwormen die de resten van een overleden geliefd persoon consumeren laat opbloeien tot prachtige kleurrijke vlinders in het hartverscheurende The Last Place I Saw You Alive. Dit zijn ook de momenten dat de gouden waarde van Tom Clary’s blazers kwaliteiten zo treffend tot zijn recht komen.

Dat spirituele aspect van je lichaam na de dood in alle dankbaarheid terug geven aan de natuur benadrukt nogmaals de sterfelijkheid van de mens. Het vormt vooral in het tweede gedeelte van Getting Into Knives een grote inspiratiebron die door deze donkere dagen heen wel zijn weg naar het berustende publiek zal vinden. Een mooie overbrugging naar een hoopvollere toekomst.

The Mountain Goats - Getting Into Knives | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

Gast
geplaatst: vandaag om 06:36 uur

geplaatst: vandaag om 06:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.