Tara Jane O'Neill startend als een post punk artieste heeft zich in de tussenliggende jaren getransformeerd naar singer-songwriter en ambient artieste. Ze heeft nog een tijdje in de indie groep Rodan gezeten. Daniël Littleton is een lid van de indie folk groep Ida. Pitchwork begint bij de recensie van deze plaat met een citaat van Lou Reed : een jongen, een meisje , een gitaar : de mogelijkheden zijn eindeloos. Pitchwork voegt daaraan toe : de resultaten ook. Dat is waarschijnlijk wat cynisch bedoeld, want de score blijft steken op een magere 3,5/10. Waarschijnlijk houdt de recensent niet van de dromerige ambient/folk muziek. Op zich vind ik het best goed te pruimen, soms flarden muziek vaak met de gitaar in de hoofdrol, zo nu en dan wat zang. Een paar wat langere nummers (2, 16) onderbroken door wat korte of hele korte stukken. Als je spannende muziek wilt horen is dit niets, maar dit is heerlijk op een late avond. Rustig, wat melancholiek, dromerig, een bepaalde soundscape. Ik heb nog een aantal platen van Tara Jane O'Neill en daar past deze plaat ook prima bij. Zelf vind ik het beste een goede plaat in dit genre.