An Ode to Escapism; de titel kon niet beter gekozen worden in deze roerige tijden. Tijden waarin we veel moeten inleveren en waar de onzekerheid als een grauwe sluier over ons heen trekt.
We doen er momenteel van alles aan om toch even te ontsnappen aan die sombere werkelijkheid. We wandelen er op los in de natuurgebieden, oude hobby's komen weer bovendrijven en we lezen weer meer boeken, kijken ons suf naar allerhande tv-series en voor de muziekverzamelingen hebben we net even mer tijd. Alles om even te kunnen ontsnappen.
Ghost Funk Orchestra maakt het ons makkelijk met zo'n titel. Maar ook inhoudelijk doet dit gezelschap dat wel. De psychedelische saus die dit album heeft doet me denken aan de soms prachtige beelden van succesvolle Netflix series die momenteel te zien zijn.
Alsof Tarantino weer eens los is gegaan in zijn platenkast. Terug de tijd in. In deze woelige tijden voelt dat juist extra fijn. terug naar tijden toen 'alles nog gewoon was'.
Zoals hippe lounge-muziek het zo'n twintig jaar geleden voor elkaar kreeg, zo zou Ghost Funk Orchestra dat ook moeten kunnen anno nu.
Zet An Ode to Escapism op, ga verder met je puzzel, lees je boek, neem je headset mee bij je wandeling in het park. Op de achtergrond kan goed, wat meer op de voorgrond kan ook: worden de huishoudelijke klusjes misschien net wat draaglijker.
Spannend? Welnee! Fijn om even een beetje bij tot rust te komen. Die lounge-ceedeetjes kan ik nu immers ook wel dromen.
Oh, als je braaf bent neem dan het advies van de band ter harte: doe je ogen dicht en luister dit album in het donker, krijg je er mooi hun opmerking You’re doing great. Are your eyes still closed? Don't forget to breath voor terug.