menu

Kacy & Clayton & Marlon Williams - Plastic Bouquet (2020)

mijn stem
3,48 (29)
29 stemmen

Canada / Nieuw-Zeeland
Folk
Label: New West

  1. Isn’t It (2:04)
  2. Plastic Bouquet (2:57)
  3. Light of Love (2:21)
  4. Your Mind’s Walking Out (2:33)
  5. Arahura (4:00)
  6. I’m Unfamiliar (1:59)
  7. I Wonder Why (2:05)
  8. Old Fashioned Man (3:15)
  9. I’m Gonna Break It (2:18)
  10. Last Burning Ember (3:11)
  11. Devil’s Daughter (2:13)
totale tijdsduur: 28:56
zoeken in:
avatar van Venceremos
2,5
Die Kacy and Clayton staan er goed op bij artiesten die bij mij wel in de smaak vallen: Kacy zit/zat bij Deep Dark Woods, heb ze gezien n voorprogramma van en deden mee bij Daniel Romano, Jeff Tweedy poduceerde hun laatste album en dan nu deze samenwerking. Geheel overtuigd was ik echter nimmer maar wellicht dat dit veranderen gaat. Williams vertolkt de hoofdrol op voorproefje I Wonder Why.

avatar van Lambchop
Prima plaatje

avatar van musicfriek
4,0
Prachtplaatje!

En wat zingt Marlon mooi in Arahura, favoriete track hier.

avatar van Mausie
Mausie (crew)
musicfriek schreef:
Prachtplaatje!


Waar moet ik aan denken qua stijl, zijn eerste of tweede soloplaat? Heb een enorm zwak voor deze artiest, dus ben erg benieuwd

avatar van musicfriek
4,0
Mausie schreef:
Waar moet ik aan denken qua stijl, zijn eerste of tweede soloplaat? Heb een enorm zwak voor deze artiest, dus ben erg benieuwd
Ik ken Marlon Williams nog maar vrij recent en nog niet aan zijn debuutalbum toegekomen, dus dit antwoord moet ik je nog even schuldig blijven. Wellicht dat iemand anders het antwoord hierop weet?

avatar van AOVV
3,5
musicfriek schreef:
Prachtplaatje!

En wat zingt Marlon mooi in Arahura, favoriete track hier.


Idem! Prachtig alweer, ook ten huize AOVV is Marlon Williams een gekoesterd artiest, en hij is nog maar net begonnen aan zijn oeuvre..

De overige songs verbleken ietwat in vergelijking met dit nummer, maar dat kan natuurlijk nog veranderen.

avatar van erwinz
4,5
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Kacy & Clayton And Marlon Williams - Plastic Bouquet - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Kacy & Clayton And Marlon Williams - Plastic Bouquet
Kacy & Clayton en Marlon Williams maakten samen Plastic Bouquet en maken flink wat indruk met een fraaie mix van stijlen, een bijzonder trefzekere instrumentatie en vooral geweldige vocalen

De drie albums die Kacy & Clayton tot dusver hebben gemaakt vond ik alle drie jaarlijstjeswaardig en ook de albums van Marlon Williams bevielen me zeer. Het Canadese duo en de Nieuw-Zeelandse muzikant zoeken op het precies twee jaar geleden opgenomen Plastic Bouquet de samenwerking en dat pakt verrassend goed uit. In muzikaal opzicht vloeien de genres die de drie muzikanten hebben omarmd prachtig samen en ook in vocaal opzicht blijken de stemmen van Kacy Anderson en Marlon Williams prachtig bij elkaar te passen. De jaarlijstjes zijn voor het grootste deel al opgemaakt, maar Plastic Bouquet misstaat hier zeker niet in.

Kacy Anderson en Clayton Linthicum zijn neef en nicht en groeiden vlak bij elkaar op in Wood Mountain Uplands, een klein dorp in de Canadese provincie Saskatchewan. De twee ontdekten al snel een gezamenlijke liefde voor de muziek en traden met enige regelmaat samen op. Dit veranderde toen Clayton Linthicum koos voor de band The Deep Dark Woods, maar uiteindelijk kwam ook Kacy Anderson weer in beeld en was het duo Kacy & Clayton geboren.

Het leverde de afgelopen jaren met Strange Country (2015), Siren’s Song (2017) en Carrying On (2019) drie uitstekende albums op. Toen de Nieuw-Zeelandse muzikant Marlon Williams deze albums hoorde was hij zo onder de indruk van met name de stem van Kacy Anderson dat hij het tweetal het voorstel deed om eens samen te werken. De Nieuw-Zeelandse muzikant verruilde in december 2018 het zonnige Christchurch in Nieuw-Zeeland voor het ijskoude Sasketoon in Saskatchewan, waar Plastic Bouquet werd opgenomen.

Het leek me op voorhand een wonderlijke combinatie. Bij Kacy & Clayton denk ik aan muziek die is beïnvloed door country en zowel Britse als Amerikaanse folk, terwijl ik Marlon Williams ken als een crooner in de traditie van bijvoorbeeld Roy Orbison of zelfs Elvis Presley. De combinatie van het Canadese duo en de Nieuw-Zeelandse muzikant pakt echter verrassend goed uit.

Plastic Bouquet opent als de andere albums van Kacy & Clayton met een folky song die wordt gedragen door de geweldige stem van de Canadese zangeres, voor mij een van de beste rootszangeressen van het moment. In vocaal opzicht domineert Kacy Anderson nog even, maar in muzikaal opzicht krijgt de muzikale kruisbestuiving vrijwel onmiddellijk vorm met de jaren 50 en 60 invloeden die ook in het solowerk van Marlon Williams zo duidelijk hoorbaar zijn.

Het is in eerste instantie een voorzichtige kruisbestuiving, maar wanneer ook de Nieuw-Zeelandse muzikant zich nadrukkelijk laat horen, is onmiddellijk duidelijk dat de prachtige stem van Kacy Anderson fraai kleurt bij de al even mooie stem van Marlon Williams. Kacy Clayton betovert me ook op Plastic Bouquet weer met grote regelmaat of zelfs vrijwel continu, maar ook de bijdragen van Marlon Williams zijn van hoog niveau en als de twee elkaar naar grote hoogten tillen is kippenvel niet ver weg.

Zowel Marlon Williams als Kacy & Clayton maken normaal gesproken muziek die herinnert aan een ver verleden en ook de muzikale samenwerking tussen het Canadese duo en de Nieuw-Zeelandse muzikant had ook een aantal decennia geleden gemaakt kunnen worden. Als Plastic Bouquet een aantal decennia geleden was gemaakt, was het inmiddels al lang uitgegroeid tot een klassieker, want wat is dit album goed.

Met twee zulke mooie stemmen is het logisch dat de instrumentatie niet heel overdadig is ingekleurd. Het is een instrumentatie waarin akoestische gitaren de basis leggen, maar gelukkig mag Clayton Linthicum zo nu en dan fraai uitpakken met zijn elektrische gitaren.

De samenwerking tussen Kacy & Clayton en Marlon Williams lag al een tijdje klaar op de plank, maar het is veel meer dan een aardig tussendoortje. Met Plastic Bouquet zetten zowel Marlon Williams als Kacy & Clayton flinke stappen en leveren ze een album af dat zeker niet onder doet voor hun eigen albums, integendeel zelfs. Wel zuur voor een ieder die zijn jaarlijstje al heeft opgemaakt, want ook Plastic Bouquet is er een voor dit lijstje. Erwin Zijleman

avatar van Tonio
Ben in het algemeen gek op dit soort muziek. En voor een deel kan ik ook wel het enthousiasme van hierboven delen: het zijn erg fijne songs en de zang van Marlon is echt prachtig.

Maar helaas krijg ik jeuk van de stem van Kacy. Waar Marlon echt kan zingen, d.w.z. met een open strot waarin zijn stem de letterlijke ruimte krijgt, doet Kacy dit met een volledig dichtgeknepen keel. En dan ook nog die onnodige (maar tegenwoordig helaas ook trendy) tremolo erbij, en dan haak ik af.

Jammer, want met een echte zangeres had ik dit ook prachtig gevonden. Ik ga dit keer dan ook geen sterren uitdelen.

avatar van Venceremos
2,5
Die stem cq dictie van mevrouw Kacy kan ik maar moeilijk velen, daarom ook nooit een heel album van dit duo volledig uit kunnen luisteren, daagt me nu.
Echt een uitzondering want van de meer atypische stemgeluiden kan ik meestal erg genieten. S.G. Goodman - Old Time Feeling (2020) is dan ook mijn rootsplaat vh jaar.

Gelukkig biedt het Nieuw-Zeelandse engelengeluid nog enige verzachting op dit plaatje, al vertolkt Wllliams slechts op 2 nummers écht de hoofdrol.

avatar van muziekobsessie
Wat een tegenvaller is dit zeg. Benal jaren fan van marlon maar deze sla ik over

avatar van Mausie
Mausie (crew)
Sluit mij aan bij de negatieve commentaren. Instrumentaal gezien is het mij te country en daarnaast heeft Kacy een vreselijke stem. Alleen Arahura en I Wonder Why bevallen wel, maar dat zijn ook meer Marlon nummers.

avatar van overmars89
3,5
Ik vind dit best een aardig plaatje eigenlijk. Dit album komt niet in de buurt bij het prachtige solo materiaal van Marlon Williams en ik vind zijn bijdrage ook iets te mager. Toch moet ik zeggen dat ik Kacy & Clayton nog niet zo slecht vind. Ook klassieke countrygeluiden (iets waar ik ook meesal niet zoveel mee heb) vind ik meevallen.

Lekker plaatje om dit jaar mee te beginnen zo.

avatar van Cor
3,5
Cor
Eens met overmars89. Fijn samenwerkingsverband die fijne, nostalgische getinte roots oplevert. Geen Williams solo inderdaad, die raakt mij toch nog wat dieper. Maar dit is een mooie start van 2021 voor mij: mooie samenzang, goed gespeeld.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:41 uur

geplaatst: vandaag om 10:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.