menu

Deacon Blue - Riding on the Tide of Love (2021)

mijn stem
3,70 (10)
10 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: earMUSIC

  1. Riding on the Tide of Love (3:52)
  2. Nothing's Changed (3:17)
  3. Send a Note Out (3:22)
  4. She Loved the Snow (3:36)
  5. Not Gonna Be That Girl (4:42)
  6. Look Up (4:03)
  7. Time (4:34)
  8. It's Still Early (2:59)
totale tijdsduur: 30:25
zoeken in:
avatar van deric raven
4,0
Het Schotse muziekklimaat uit de jaren tachtig leverde geweldige resultaten op. De grauwheid van regenstad Glasgow en de weidse geschiedenis van het berggebied vormde genoeg inspiratiestof. Aan de ene kant de stoerdere hoopvolle new wave sound van Simple Minds, Big Country, The Waterboys en Texas, gevolgd door meer melancholische jazzy soul acts als Aztec Camera en The Blue Nile. Tot die laatste groep mag Deacon Blue zich rekenen.

De band van vocalisten Lorraine McIntosh en Ricky Ross weten al gelijk met hun prachtige debuutsingle Dignity te ontroeren. Achteraf gezien een van de indrukwekkendste nummers uit de jaren tachtig. Het nummer ademt alles uit; verdriet, hoop, werkeloosheid en vooral de nostalgie naar de gepasseerde jeugdjaren. Ze weten vervolgens met het Raintown album sterk te overtuigen, waarna het meer rockende pop en white soul gerichte When the World Knows Your Name verschijnt. Met wisselend succes gaat de band door, totdat er na het tegenvallende Homesick in 2001 en het overlijden van gitarist Graeme Kelling in 2004 de stekker uit de band wordt getrokken.

In 2012 is daar de wederopstanding met The Hipsters. Na het onverwachte succes van het vorig jaar aan de toppen van de Britse albumlijsten piekende verschenen City Of Love, wordt het verloren jaar 2020 benut om het restmateriaal verder uit te werken. De mogelijkheid om te touren ontbreekt, en de creativiteit is volop aanwezig. Riding On The Tide Of Love is meer dan een aanvulling op City Of Love, je mag spreken van een volwaardige gelijkwaardige EP welke stukje na stukje is opgenomen, omdat Corona niet de mogelijkheid bied om gelijktijdig in de studio aanwezig te zijn.

Er wordt een heerlijk samenhorig bijna John Lennon achtig gezellig kroegsfeertje neergezet in de aftrap van Riding On The Tide Of Love. Corona is hier gewoon een biertje wat op vrijdagavond onder het genot van bevriende gasten gedronken wordt, terwijl men stil staat bij het wel en wee van de afgelopen week. Ondanks dat Ricky Ross hier absoluut in vorm is, zijn het toch die hemelse hoge vocalen van Lorraine McIntosh die hier de show stelen. Al die voorbij gevlogen jaren hebben vrijwel geen invloed gehad op de nog steeds met jeugdigheid gevormde stemkwaliteiten van de twee zangers, en oh wat is het stiekem toch wel weer zalig om ze samen in actie te horen.

Op het klankenspel van She Loved The Snow hoor je de heimwee en het verlangen terug naar de vertrouwde geboortegrond. Opeens sta je weer met beiden voeten in de jaren tachtig van Raintown, waar de sneeuw de herinneringen conserveert en beschermt tegen de wegspoelende regen. Het is allemaal meer folky en sfeervoller, zelfs een bluestrack als Send A Note Out netselt zich er met gemak tussen.

Na de popsound en de daaropvolgende soulinvloeden lijkt het erop dat de band nu zijn definitieve vorm gevonden heeft. Alsof een zoekende ziel zich uiteindelijk heeft bekeerd tot het juiste geloof. De kwetsbaarheid van het sterfelijke leven is op het punt van berusting gekomen. Het geluk zit hem in de kleine dingen om je heen, amen. Met deze intieme benadering kan Deacon Blue voor een geselecteerd kleiner publiek nog jaren vooruit. Topsport!

Deacon Blue - Riding on the Tide of Love | Pop | Written in Music - writteninmusic.com

Welkome aanvulling op City of Lovejazeker. Ook zij worden ouder en dat hoor je dan ook terug in de songs. Niks fout aan. Nog steeds kijk ik elke keer uit naar nieuw werk van hen. Nog nooit teleurgesteld dan ook. Een nadeel aan deze dan, veel te kort dus had gehoopt op meer nummers, maar oki, kwaliteit staat boven kwantiteit. Aanrader voor elke Deavon fan.

avatar van Zwaagje
4,0
Mooi geschreven deric raven. Ik ben aan mijn eerste luisterbeurt bezig en ga er onbevangen in. Ik ken niets van de band.

avatar van Zwaagje
4,0
En met dit album kan ik wel wat; het past zeker in mijn straatje. Of het een blijvertje is vergt meer luisterbeurten. City of love ook maar ff checken dan.

avatar van Rainmachine
3,5
Niet zo goed als de voorganger, maar het zijn ook overblijfsels van die sessies en waren niet goed genoeg om op het City Of Love album te komen. Ik ben blij dat de band ze alsnog uit heeft gebracht ook al mis ik ook hier het puntige gitaarwerk van Graeme Kelling wat moet ik bekennen. Dit restmateriaal is veel te goed om op de plank te blijven liggen, een kwaliteit die Deacon Blue overigens altijd al heeft gehad. Hun muzikale kliekjes smaken beter dan de muzikale hoofdgerechten van menig andere band. En dat is een kwailiteit van jewelste. Not Gonna Be That Girl is mijn favoriet hier, dat is Ricky Ross op zijn best met een prachtige tekst en zijn nog steeds top klinkende stem. Laat Deacon Blue nog maar mooi even door blijven gaan met het maken van nieuwe platen want ze beheersen de kunst nog steeds met verve.

She's gonna stand where she stands
Where she stands is gonna change
Changing me in every way
Filling up my nights and days
She's the reason that I say
Thank God I was wrong
In what I thought I wanted
She's not gonna be that girl

Gast
geplaatst: vandaag om 22:56 uur

geplaatst: vandaag om 22:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.