menu

Syl Johnson - Diamond in the Rough (1974)

mijn stem
3,90 (20)
20 stemmen

Verenigde Staten
Soul
Label: Hi

  1. Let Yourself Go (3:11)
  2. Don't Do It (2:47)
  3. I Want to Take You Home (To See Mama) (2:38)
  4. Could I Be Falling in Love (3:08)
  5. Stuck in Chicago (2:51)
  6. Diamond in the Rough (2:56)
  7. Keeping Down Confusion (2:45)
  8. Please, Don't Give Up on Me (2:31)
  9. Music to My Ears (2:44)
  10. I Hear the Love Chimes (2:44)
totale tijdsduur: 28:15
zoeken in:
avatar van LapraS
Could I be falling in love heeft RZA mooi gesampled.

avatar van Osiris Apis
4,0
'I Hear The Love Chimes' een steengoed nummer en ook door RZA gesampled.

Op deze verzamelalbums staat de orginele nummers die RZA heeft gesampled.
Shaolin Soul 1
Shaolin Soul 2

avatar van kemm
4,0
Net als bij Ann Peebles' Hi-Soulalbum vd Week, zit hier de sound weer heerlijk strak (danku meneer Mitchell), en is ook Syl Johnson gezegend met een heerlijk stel stembanden. Het grootste verschil is dat deze nummers wél blijven plakken.
'Let Yourself Go' is alvast de perfecte opener en laat horen wat we het komend halfuurtje kunnen verwachten: prachtig gezongen oerdegelijke Hi-soul. Misschien niet de meest diepgaande, maar zeker wel de aanstekelijkste track is 'I Want To Take You Home', waar blazers, strijkers en orgels op een heerlijke manier samenkomen. Hoewel lang niet alles even sterk is, is dit wel een zeer goed album. De kers 'I Hear The Love Chimes' maakt dat nog eens extra duidelijk!

4,0
Naar mijn mening is dit een erg goed soul-album. Er zit voor mij geen echte uitschieter tussen (al vind ik zijn stem het mooist klinken op Could I Be Falling In Love With You), maar ook geen enkel minder nummer.

Trouwens, een onboeiend en miniscuul detail, maar ik vraag me wel af wat die galm/echo in de eerste zin van het eerste nummer doet. Gelukkig komt die niet meer terug, want ik heb (in de meeste gevallen) een hekel aan “galmende stemmen”. Dat vind ik iets voor mensen die een zwakke stem hebben en Syl Johnson heeft absoluut geen zwakke stem, in tegendeel.

avatar van Reijersen
4,0
Syl Johnson heeft natuurlijk een fantastische stem. Dat heeft hij mij al bewezen op zijn andere albums dat ik ken. Daarom was ik zeer enthousiast over deze keuze voor het soulalbum van de week.

En dat enthousiasme heeft zich uitbetaalt via dit album.
Syl Johnson heeft een eigen stijl qua zingen die mij ten zeerste aanspreekt. Daarnaast kan productioneel gezien een album met Willie Mitchell achter de knoppen zowiezo niet fout gaan. Zo blijkt maar weer eens. Deze man van Hi brengt ook Syl Johnson weer naar een hoog niveau.

Simpelweg heerlijke soul

avatar van jelmer19
4,0
''Let Yourself Go'' is echt een fijne opener

avatar van Rhythm & Poetry
3,0
Osiris, om dit tot het soulalbum van de week te maken was een geweldige keuze. Ik kende Syl Johnson vaag van naam (en dan met name omdat RZA hem heeft gesampled) dus Diamond in the Rough was mijn eerste echte kennismaking met de zanger. Syl Johnson heeft een prachtige, variërende soulstem en heeft mij dit kleine half uur steeds laten genieten. Naast de zang is de instrumentatie ook erg sterk, frisse deuntjes en heerlijke melodietjes. Diamond in the Rough smaakt naar meer.

4*, ik wil geen spelbreker zijn.

avatar van klaezman
4,0
Wat klinkt-ie fabuleus zodra hij 'Hi' zingt, doet me denken aan Al Green. Zeker het nummer Could I Be Falling in Love. De variëteit in sferen op de plaat spreekt me erg aan.

avatar van Pooiertje
4,0
Word @ Rob

avatar van sq
sq
Wel het lijkt hier unaniem positief en ook ik ga dat niet verstoren. Prima album met fijne soul, mooie stem, lekker in het gehoor ligende composities.
Niet erg vernieuwend, en ook bevat het geen ´epos´ of monumentaal nummer dat buiten het genre voor opschudding kan zorgen. Gewoon een lekkere verzameling liedjes, die allemaal meer dan behoorlijk zijn, en bij elkaar maakt dat een bovengemiddeld goed soulalbum.

Beste nummers vooralsnog Don't Do It (mooie spanningsopbouw bij intro) titelnummer Diamond in the Rough en de slotballad I Hear the Love Chimes.

avatar van lebowski
4,0
Met het meeste van voorgaande sprekers ga ik mee, het feit dat de tweede draaibeurt beter bevalt dan de eerste is ook altijd een goed teken. Mis hier wel een beetje de scherpe kantjes en duistere hoekjes die een soulalbum wat mij betreft echt onvergetelijk maken.

Syl Johnson is inmiddels 73 en sill going strong

avatar van zinulzki
4,0
Ook voor mij een viersterrenalbum. Syl Johnson is een klasbak.

avatar van Ducoz
4,0
Het wordt eens tijd dat Fat Possum dit album ook eens reissued op plaat. CD is geloof ik wel beschikbaar.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:29 uur

geplaatst: vandaag om 10:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.