Zo hé, wat een vette cd!
Neem
Botch Up and Die, begint als Botch, daarna drums van de drum-computer, en daarna slaat het over van een mix van verschoeiende Math-Metal en een drumcomputer, die soms erg snel gaat.
Down begint als schreeuw-Metalcore, dan komt er een Hardcore-beat in. Verderop in het liedje word het steeds vreemder en word er ook de muziek, ehh, zegmaar geskratchd.
Pig Destroyer Destroyer begint met gewone drums en Hardcore-drums. daarna gaan de drummers veel sneler, stoppen, en gaan dan weer verder. Dan komen de Gitaren en gaat het verder zoals nummer 1. later komen de Hardcore-beats weer terug. Op het eind komt heel opgefokt, snel drums, richting speedcore, dan stopt het en sluiten de gitaren langzaam af.
Terrible Things begint met een soort van Ambient, met op de achtergrond gitaren die naar een klimax toewerken, dan krijg je een schreeuw (dit blijft op de achtergrond) en dan word er opeens een ton Disortion er over heen gegooid.
Grainbeast begint met donkere, spookachtigemuziek, dan krijg je een door de computer vervormde zang en dan opeens is het weg.
Saddest RMX begint weer als geflipte Math. Dan komt er even groove in, en het word weer snel afgewisseld naar Math, daarna komt de groov weer om de hoek kijken en sluit het af.
Incarnate begint met energieke drums, iemand die zit te hijgen, dan schreeuwt er iemand wat en beginnen de gitaren, niet geflipt, maar gewoon stuwend. Dan begint opeens de geflipte drums, en dan gaat het weer naar de stuwende gitaren. dan hoor je ook nog eens een akoestische, nee, cleane gitaar erdoor. Op het eind zit er weer erg veel disotion over. En dan nog even snel de drums op topsnelheid laten werken.
Worse begint met een soort tribal-achtige drums, maar wel op tempo, en steeds sneller. Dan begint er ook nog iets van een donkere drone ofzo. Op het eind komen er ook nog gitaren door en zegt er iemand nog iets.
Time begint met een schreeuw, een klap, een gitaar, daarna een beat. Daarna zegt er een mevrouw "It's Time" en zijn de gitaren meer naar de voorgrond, dan omen de drums in werking en euh, worden sommige stukken herhaald. Dan sterft het weg, komen de gitaren en drum terug op langzaam tempo en hoor je iets vreemds (ik weet niet hoe je het moet zeggen) en dan weer een langzame schreeuw. Dan word het weer heel vreemd, en sluit het af met gitaren. Op het einde is nog een piep.
Grist begint met drums, dan komt er een blaasinstrument door. Dan komen de gitaren en een beat, en weer een schreeuw, alemaal op redelijke langzaam tempo. dan gaat het steeds langzamer. Dan komen de drums in achtie en die
gaan het redelijk snel, maar het andere instrumenten gaan wel langzaam. Dan gaat ales weer lekker langzaam. Op een gegeven moment sterft de muziek weg. Daarna komen er een soort van piepjes.
Het ene minpunt aan deze cd is dat de productie ietswat droog/mat klinkt. Maar zo veel maakt dat niet uit. Ik kan nog niet stemmen, want
Forgive and Forget heb ik nog niet geluisterd. maar ik weet wel dat dit richting de 4,5* gaat
.
Vergelijkingsmaterial, mm, ik denk dat Genghis Tron hier het dichtste in de buurt komt, omdat zij ook een mix van Math en elektronische muziek heeft, en soms klinkt het ook wel als die band.