Jazz met zang was iets waar ik vrij gesloten voor was totdat ik dit album hoorde, liever had ik iemand die tot zijn uiterste ging op een blaasinstrument, Soul bracht me wel de vocale muziek die ik nodig had dacht ik zo. "Louis Armstrong, dat was een bekende trompettist in mijn tijd" vertelde mijn vader me op een avond toen ik Miles Davis liet horen, uit nieuwsgierigheid naar zijn stem besloot ik maar eens om "It Don't Mean A Thing (If It Ain't Got That Swing)" te luisteren - wel vaker had ik gelezen dat dit een van de nummers is die Duke typeren. Ik kan jullie zeggen beste mensen, die Louis Armstrong heeft een dijk van een stem: niet alleen het stemgeluid, maar het gevoel, de zangcapaciteiten, alles lijkt hier te kloppen, geboren om te zingen denk ik zo.
What good is music? What good is melody, If it ain't possessing something sweat? OHH it dont mean a thing,... - Een waar luisterplezier elke keer.
En van dit swingende nummer gaan we opeens naar diepdroevigheid en eenzaamheid, dan weer naar hoop en liefde. Allemaal thema's die erg sterk gebracht worden, Louis die hier Ellingtonnummers perfect covert, steek daarbij nog zijn sterk trompetspel en Ellington die zijn kleine band perfect laat aansluiten op hem: een briljant duo dat elk nummer erg de moeite waard maakt.
'I'm Beginning to See the Light' is mijn grote favoriet op dit album, op een avond in de auto hoorde ik een andere versie van het nummer op de radio, die tekst daar vond ik zo rakend (echt om blij van te worden vind ik dan) dat ik de Armstrong-versie moest horen. "I Got It Bad (And That Ain't Good)" moet ik dan kiezen als tweede favoriet, hoeveel gevoel uit die trompet komt aan het begin van dat nummer is niet uit te drukken, duidelijk werd hier voor mij waarom 'Satch' naast om zijn zingtalent ook om zijn solo's vaak geëerd wordt.
My heart is so sentimental and it's not made of wood... - als dan naar het einde toe Ellington het nog met zijn harde aanslagen afmaakt: kippenvel!
Eigenlijk besef ik zonet dat ik dit album al zo vaak geluisterd heb dat ik elk nummer met plezier meezing . Bedankt Bob Thiele dat je deze 2 ooit samen gebracht hebt.
Deze heb ik als enige op LP in de collectie, eens toevallig uit een doos getrokken op Jazz Brugge 4 oktober