Epica - The Divine Conspiracy (2007)

Dit album is echt super, hij is al gelekt, en ik ben te nieuwschierig om 'm dan niet te downloaden. Maar kopen ga ik 'm zeker.

De drums zijn superstrak, er zitten hele mooie zangstukken bij en de strijkers klinken echt super vet. En op dit album horen we Mark ook vaker

Dit album kan het debuut zeker overtreffen..

epica heeft echt weer een mooi album gemaakt ik heb hem ook al gedownload maar ik koop uhm ook.

Dit gaat mijn eerste 'contact' worden met epica. Ben benieuwd.

Slecht is hij zeker niet, de nummers zijn allemaal erg complex en zitten op zich goed in elkaar. Wel vind ik het jammer dat de gitaren zo erg op de achtergrond worden gehouden, al had ik dit wel verwacht. Opvallend vind ik de drums die erg vol en luid klinken. Qua vocalen wordt er redelijk veel gebruik gemaakt van grunt en dat is ook wel lekker. The Obsessive Devotion, Never Enough en The Devine Conspiracy vind ik voorlopig de betere nummers. Voorlopig 3,5*, meer luisterbeurten zullen volgen

Dit kan zich toch meten met het album van AF dit jaar. Geheel eigen stijl binnen het genre en veel grunts en ook apart gebruik weer van arabisch-achtige melodietjes. 4*

Ik ben het hier helemaal mee eens. Was na de eerste draaibeurt nog helemaal niet overtuigd, na ruim 25 keer (!) kan ik niet anders meer zeggen dat dit album boven in mijn jaarlijstje gaat eindigen. De zang is ook heel erg verbeterd t.o.v. vorige albums.

Ik was heel blij toen ik de speciale editie van dit album kreeg, met de bonustrack, maar het bleek dat ik niet de extra cd had maar 2x de gewone.
Bij de winkel was er een fout gemaakt, ik wacht nu dus nog steeds op de juiste.. Maar, dit beïnvloed mijn beoordeling niet, het is een prachtig album.

Ik vind het goed maar is dit niet gewoon een moderne versie van Orphanage?

Mja, en aangezien die band niet meer bestaat, kun je je afvragen of dat wel zo erg is, als dat al het geval is. Beter een goeie opvolger toch?

Zeker wel, ik vind Epica zelfs vele malen beter

Prima, mooi uitgewogen album van Simone Simmons en aanhang.
Het gaat nergens echt over de top, de grunts zitten gelukkig goed in de rest van de muziek gemixed, en overvleugelen het prachtige zangwerk van Simone niet. Mooie, goed doordachte nummers, waar het ook een tandje terug in kan voor in de rustige passages. Er zitten behoorlijk wat orientaalse invloeden in de songs, en deze hebben ook vaak weer een behoorlijk symfonisch tintje.

Ik heb de dubbel vinyl uitvoering, en daar staan twee bonus tracks op. Het prachtige "Higher high" en een Fear Factory cover "Replica", die zeer goed wordt uitgevoerd. Aanrader.

Een heel sterk album! Heb alle albums van Epica in huis en ik vind dit een van de mooiste albums die ze ooit hebben gemaakt. Mooie combinatie van klassiek en metal met de mooie heldere stem van Simone Simons! Echt een topper !

Goeie plaat, maar ik vind de nieuwe Nightwish net iets meer hebben. Epica mist een beetje variatie vind ik. Nightwish brengt op Dark Passion Play meer afwisseling, ook de opnamekwaliteit is net iets meer "af". Een 3,5 dus voor deze Divine Conspiracy.

Deze nieuwe van Epica neemt je mee op een droomtocht door heen een wereld vol van hemelse metal. Vooral de prachtige vocalen van Simone Simons vallen op. Wat een vooruitgang heeft zij geboekt. Ook een vermelding waard is het drumwerk. Op vorige Epica cd's viel me dat soms nogal tegen maar op deze nieuweling is het van wereldklasse.

De stem van Simone is inderdaad flink vooruit gegaan, niet dat die op de vorige albums niet zo goed was, maar vooral op de piano versie van Safeguard to Paradise kan je horen wat ze tegenwoordig in huis heeft.
Prachtig!

Vind ons eigen Epica toch op een flink hoger niveau opereren dan het huidige Nightwish (sinds het vertrek van Tarja), dit is echt pure klasse alleen het drumwerk al, en dan die stem, dat de productie iets minder gelikt is dan DPP vind ik niet eens erg, misschien wel beter..

Oow oow oow mensen wat wordt ik hier toch gelukkig van! Beter dan al zijn voorgangers! Duidelijk een metalband met gevoel voor het originele! Jeetje wat blinken zij toch uit met dit album. Ik heb geen minuut spijt dat ik hem gekocht heb! De stem van Simone is zeker vooruit gegaan! heeft een 5,0 op zijn minst verdiend!

Simone heeft idd een mooie stem maar dat gegrunt vind ik niet zoveel aan, behalve op het nummer Never Enough.. Voor de eerste keer stoorde ik me niet aan het grunten en het past erg goed in het nummer!
de rest van het album vind ik niet zo geweldig.. teveel van het zelfde maar dat geldt voor meer artiesten;)

Inderdaad een sterk album. Ik heb hem nog maar een keer beluisterd, maar ben redelijk onder de indruk. Machtig klinkend geluid, avontuurlijke nummers. Voorlopig geef ik dit een 4.

Gelukkig heb ik de band na een live optreden nog een kans gegeven met dit album. Deze plaat vind ik beduidend beter dan de eerste twee. Er worden herkenbare nummers neergezet met fraaie zanglijnen en zelfs enige Oosterse invloeden. Het grunten is voor mij wel een minpuntje, maar er is mee te leven. Dit is duidelijk een band die progressie heeft gemaakt en hopelijk kunnen ze die lijn voortzetten.

Cry for the moon vind ik met afstand het beste nummer ooit van Epica,dat overtreffen ze nooit meer.

Ik vind sancta terra het mooiste nummer van dit album, hier zingt Simone erg goed.
het grunten mag bij deze plaat wel wat minder wat mij betreft het voegt bij mij namelijk niets toe.
Verder een fijne plaat na meerdere luisterbeurten, maar dat zijn dan ook vaak wel de betere albums

Als je niet zo van grunts houdt bij dit soort muziek dan zou je misschien eens
Echoes of Eternity kunnen uitproberen.

Ga zo door Epica!!! Ik wacht in ieder geval al op de live dvd en de nieuwe cd die waarschijnlijk dit jaar nog uitkomen.

Jammer, dat het titelstuk het live album The Classical Conspiracy niet gehaald heeft.

oh wat vind ik deze plaat heerlijk terwijl iedereen weg loopt met die icequeen bandje.het is een heerlijke theatrale plaat waar het nergens verveeld en met veel afwisseling.De sound is super vet op mijn koptelefoon met 5.1 Ds.gewoon een goede plaat n dus ook een 4.5

Vreemd genoeg heb ik dit album tot nu toe overgeslagen, en dat terwijl ik de overige albums van de band te gek vind! Nu snel goedgemaakt dus, en gelukkig maar ook, want dit is wederom een uitstekende plaat, met unaniem sterke (en lange) songs. Opener The Obsessive Devotion hakt er direct heerlijk in en het hoge niveau blijft gehandhaafd tot en met de afsluiter, het sublieme titelnummer. Mijn enige klacht betreft de enigzins 'kale' produktie, die gezien het bombastische materiaal wel wat voller en krachtiger had gemoeten. Vooral drums en gitaren komen er nu een beetje bekaaid af. Verder een topper!

Afgelopen weekend alle albums van Epica als mp3 op cd gezet voor in de auto en werd weer verrast door de kracht van dit album. Na hun debuut-cd mijn favoriet.
Volgens james_cameron een kale productie, maar in de auto merk ik daar dus niks van.

Mooiste nummer: Safeguard To Paradise.
Beste nummer(s): Chasing The Dragon en het afsluitende titelnummer (als ik de bonustracks van mijn deluxe gebonden verpakking niet meereken).

Zelfde verhaal als Darkzone hierboven. Aanvankelijk toen ik hem in Ierland of Noorwegen luisterde deed het me helemaal niets, maar na het fantastische Requiem for the Indifferent heb ik hem nog een kans gegeven. En dat was het helemaal waard! Kale productie kan ik inkomen, die is namelijk wel hoorbaar bij de puur symfonische stukken. Maar dat is allemaal te overzien. Never Enough was genoeg om ervoor te zorgen dat ik alsnog ging googlen naar tourdata bij mij in de buurt voor de komende maanden.

Bij Epica begrijpen ze tenminste hoe je klassiek/symfonische arrangementen in een metalen productie moet inpassen. Geen overstuurde digitale brij ervan maken maar gewoon een goed uitgebalanceerde metalproductie met veel punch. Zo komen de ijzersterke melodielijnen het beste tot hun recht. Af en toe bijt het ook nog eens lekker. Epica wedijvert op The Divine Conspiracy bij vlagen met de latere Therion in plaats van dat ze volgens de overlevering de bekende female fronted gothdivisie zouden aanvoeren.

Ik heb het altijd een beetje langs me heen laten glijden dat Epica. Tot nu. Fijne ontdekking.

Het derde album in mijn Epica-marathon. Omdat het tweede album mij enorm beviel en vanwege het hoge cijfer van dit album, had ik zeer hoge verwachtingen. Deze werden maar deels ingelost. Een staan prachtige nummers op zoals Chasing the Dragon en het toch wel catchy Never Enough, maar naarmate de tweede helft volgt, zwakt mijn aandacht af.

Albums langer dan een uur hebben veel variatie nodig in het songmateriaal om mij de volledige speelduur te kunnen boeien en dat mis ik hier wel. De onderlinge nummers lijken vaak op elkaar en om dan de aandacht er 75 minuten volledig bij te houden, is best wel een opgave. Misschien is het een groeier of moet ik mijn luisterbeurten in twee delen opsplitsen.