Strak album, fijn geproduceerde electro / ambient techno / neopsychedelica. Zoals de titel en de puike hoes al suggereren heeft de muziek een nachtelijke esthetiek, met vaak veel subbass, mooie analoge synths die veel ruimte in het midden laten, en subtiele hi-hats en percussie. Ik noem het overigens wel techno, maar echt beuken doen de nummers nooit, op enkele momenten na (
4.44!) hebben ze ook totaal niet de intensiteit van clubmuziek, maar omdat er toch een lekkere drive in zit zouden de meeste tracks in de handen van de juiste DJ totaal niet misstaan op de dansvloer. De vergelijking met zijn land- en generatiegenoot John Talabot is snel gemaakt, qua stijl zou elke track ook zo in een set van hem passen, maar dit vind ik zelf duidelijk beter dan wat Talabot de laatste jaren heeft uitgebracht.
Dankzij de wat kortere duur van de nummers werkt het ook best goed als een album (vaak toch een kanttekening bij beatgeoriënteerde elektronische muziek). Voor nu wel een dikke 7,5 waard van mij.