menu

Visage - Visage (1980)

mijn stem
3,78 (100)
100 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Polydor

  1. Visage (3:40)
  2. Blocks on Blocks (3:54)
  3. The Dancer (3:58)
  4. Tar (3:31)
  5. Fade to Grey (4:03)
  6. Malpaso Man (4:01)
  7. Mind of a Toy (4:41)
  8. Moon over Moscow (3:45)
  9. Visa-age (4:38)
  10. The Steps (3:17)
  11. Fade to Grey [Dance Mix] * (6:43)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 39:28 (46:11)
zoeken in:
avatar van Jan Wessels
4,0
Fade to Grey - Steve Strange overleden op 12 februari 2015 aan hartfalen.

avatar van Echo01
3,5
Vandaag een beetje sentimenteel door de dood van Steve Strange, de zanger en leider van dit project. Hij was toch een oude held van mij uit mijn middelbare schooltijd begin jaren '80. Heb door onder meer dit album niet alleen de betere synthiwave leren waarderen (hoewel op dit album gelukkig ook het nodige gitaarwerk op staat), maar zelfs ook een tijdlang de blitz-mode gaan dragen, compleet met een ivoorkleurig baretje (Bowie?) en veel oogpotlodenwerk.

Eigenlijk een raar project als je op het album de lijst van geweldige musici bekijkt. Naast enige Ultravox-leden ook een McGeogh die ik ken van zijn grandioos gitaarwerk met Siouxsie and the
Banshees en Magazine en Barry Adamson, ook Magazine, maar nog beter bekend door zijn latere baswerk bij Nick Cave and the Bad Seeds.

Bedankt Steve voor je twee goede albums en een handvol enorm goede tracks (en niet te vergeten
voor je visuele rol in Bowie's videoclip van 'Ashes to Ashes', waardoor je waarschijnlijk bij het grote
publiek nog het meest bekend ben geraakt. De echte fan weet beter).

avatar van lennon
3,0
NAV het tragische nieuws over mr Strange de LP ook weer eens opgezet.

Kom eigenlijk tot de conclusie dat het wel ok is, maar niet iets wat ik veel ga spelen. Dus meteen besloten de LP in de verkoop te gooien.

De opener bevalt me echt heel erg goed, ook omdat het muzikaal erg doet denken aan (mijn grote helden) Duran Duran. En de hit Fade to grey is natuurlijk van grote klasse. Verder zijn de tracks wel ok voor me, maar niet werledschokkend.

RIP Steve Strange.

avatar van deric raven
3,5
Ik zag een jaar geleden een filmpje van Steve Strange op YouTube die Fade To Grey zong.
Met het uiterlijk van een uitgebluste Boy George probeerde hij, de tijd van weleer te herleven, en was het pijnlijk duidelijk dat dit niet haalbaar was.
Voor mij was de verrassing ook niet zo groot toen ik 12 februari hoorde dat hij was overleden.
Visage zal altijd de band blijven van Fade To Grey.
Terwijl Midge Ure succesvol bleef met Ultravox, Band Aid en zelfs solo, bleef Steve Strange relatief onbekend.
Sterker nog, zelfs ik heb lang gedacht dat Midge Ure de man achter Visage was.
En toch hoor je bij het beduut van Visage ook zeker de sound van Ultravox terug.
Maar leg je Visage – Visage naast Ultravox – Vienna, dan hoor je ook wel het verschil in kwaliteit en variatie.
Voor mijn gevoel zit Vienna een stuk spannender in elkaar, en blijft Visage de uitstraling hebben van een geslaagd hobbyproject.
Ik gunde Steve Strange wel meer succes, en hoopte dat Hearts and Knives uit 2013 wel door een groter publiek werd opgepakt.
Helaas heeft dat niet zo mogen zijn.

avatar van Edwin
3,5
Het zal weinig mensen doen opveren, maar Sinterklaas neemt deze week een remastered expanded edition van dit album met 7 bonustracks mee:
We Move
Fade to Grey [dance mix]
Mind of a Toy [dance mix]
Visage [dance mix]
We Move [dance mix]
Frequency 7 [dance mix]
Second Steps

avatar van gaucho
Ik maak in elk geval een sprongetje in de lucht: voor het eerst met alle relevante 12 inch versies, alsmede het B-kantje van Mind of a toy. Die dance-mixen zijn essentieel om dit meesterwerkje op waarde te schatten, vind ik.

Ik begrijp dat ze er in feite gewoon de alleen in de VS uitgebrachte EP Visage aan hebben toegevoegd. Daar staan al die nummers in de lange uitvoeringen op. Deze reissue is dan ook een Amerikaanse release. Uitgebracht door Rubellan Records, een klein Amerikaans firmaatje dat hoge eisen stelt aan de geluidskwaliteit, dus dat belooft wat! En in een jewel case, goddank...

avatar van Premonition
Hoorde vandaag weer Fade To Grey en het viel me ineens op dat de synths wel heel erg lijken op de synths van Changeling van Simple Minds. Mijn vraag, wie beïnvloede wie?
A Educated Guess uiteraard, maar zet mijn vote op Simple Minds. Ze waren eerder (een dik jaar) en Simple Minds toerden tijdens hun Real To Real toer in het voorprogramma van Gary Numan (Tubeway Army) en daar speelde ene Billy Currie mee, die tijdens deze toer de basislijn van het nummer schreef. Toeval natuurlijk…
Nog even over de tijdlijn, eerder aangestipt door TerryA. Visage was toch echt eerder dan de rentree van Ure bij Ultravox. De eerste single Tar verscheen in september 1979, toen was Ure nog geen lid van Ultravox en was het contract met Chrysalis nog niet getekend.

avatar van Jan Wessels
4,0
Mjuman schreef:

De club heette 'Blitz' en werd geassocieerd met de "New Romantics" waar ook Spandau Ballet (in het begin in Schotse rok) bijgehoord heeft.


Over deze club staat nu op Netflix een docu "Blitzed". Geeft een leuke inkijk op het begin van punk en de New Romantics. Met onder andere interviews met Gary Kamp, Boy George en Marilyn.

avatar van Mjuman
Jan Wessels schreef:
(quote)


Over deze club staat nu op Netflix een docu "Blitzed". Geeft een leuke inkijk op het begin van punk en de New Romantics.


Dank - had aankondiging al gezien op Netflix, maar nu heb ik de context!

avatar van RonaldjK
3,5
Na zondag drie platen te hebben gedraaid uit de jaren ’70 (een Elkie Brooks uit 1977, een Jackson Browne uit datzelfde jaar en een Rory Gallagher uit 1974) keerde ik vandaag terug naar mijn reis door de synthesizer-new wave. Daar was ik bij 1980 aanbeland, te weten dit titelloze debuut van Visage.
Wat dan opvalt is hoe groot het contrast is tussen de jaren ’70 gitaarmuziek met zijn wortels in vooral blues met deze new wave. Plotseling besef ik weer hoe fris dit in 1980 klonk!

Visage kende ik van de prachtige hit Fade to Grey, dat in februari 1981 #24 haalde bij de Nationale Hitparade, in Vlaanderen (de BRT Top 30) zelfs #4. Daar was men waarschijnlijk nog meer gecharmeerd van de Franstalige stem van de Belgische Brigitte Arens, toen het liefje van drummer Rusty Egan. In mei werd Mind of a Toy bescheiden #42 in Nederland.
Mijn eerste vraag is altijd of een ouder album na zovele jaren overeind blijft, de tweede hoe zo’n album zich verhoudt tot de singles. Want dat laatste is vaak het enige dat ik ken(de), met streaming biedt zich echter de gelegenheid aan om de rest te horen.

Ik noem de naar mijn smaak sterkste nummers. Met de naar zichzelf vernoemde opener trapt Visage uptempo af. Het volgende sterke nummer is The Dancer, instrumentaal met scheurend gitaartje maar ook uitwaaierende toetsen. Als na 37 seconden een kleine gitaarsolo klinkt, gevolgd door een saxofoonlijn, denk ik onmiddellijk aan de Berlijntrilogie van David Bowie, wat ik als groot compliment bedoel. Het derde nummer op de A-kant wat me goed bevalt is de grote hitsingle, die deze zijde afsluit.

De B-kant opent met Malpaso Man, waarbij de volgende associatie voorbijkomt: die met The Stranglers, mede omdat de zangstijl van Steve Strange hier doet denken aan die van Hugh Cornwell. De groepen deelden producer Martin Rushent, wellicht heeft dat nog invloed gehad op die gelijkenis.
Mind of a Toy doet het op dit album goed, mede omdat het net wat ingetogener is. De typisch Engelse uitspraak brengt een Britse sfeer.
Moon over Moscow is vrolijk, het is het tweede instrumentaaltje met een eenvoudige, herhalende keyboardmelodie, als een voorloper van house; de ondersteuning is van een pseudo-Kozakkenkoor. Een derde instrumentaal nummer sluit hun debuut af: The Steps is duister als bij een zwart-witfilm uit vervlogen tijden, compleet met digitaal kerkorgel.

Pas vorige week ontdekte ik de bijzondere samenstelling van de groep: zanger Steve Strange kende ik, maar mij was onbekend dat Midge Ure en Billie Currie naast lid van Ultravox ook hier groepslid waren. En dat John McGeoch en Dave Formula en part-time bassist Barry Adamson uit Magazine kwamen, was mij indertijd ook ontgaan.
Een sterk debuut. Niet wereldschokkend, maar genoeg voor een stevige zeveneneenhalf.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:05 uur

geplaatst: vandaag om 18:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.