Fat Freddy's Drop - Wairunga (2021)

Meer van hetzelfde wordt (is) het inmiddels wel bij FFD. Maar kan het toch telkens wel waarderen, ook deze.

voor m'n gevoel gaan ze hier meer terug naar de blues-roots dan in de vorige twee albums, al bouwen ze ook weer prachtige lange lijnen. Ieder nummer krijgt ruimschoots de tijd, en daarmee doet het album me aan boulevard van st. germain denken. Uitgedacht maar toch freeform, en repetatief zonder dat het verveelt.
Betekent daarmee wel dat het nooit écht spannend of spicy wordt, maar dat hoeft ook niet. Ik had pas 30 mensen in een zaaltje die geconcentreerd wat zaten te doen, en dit was de perfecte achtergrondmuziek. Fat Freddy's to relax/study to.