recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Maaike Ouboter - Harnas Van Glas - dekrentenuitdepop.blogspot.com
Maaike Ouboter - Harnas Van Glas
Ook op Harnas Van Glas grijpt Maaike Ouboter je weer bij de strot met haar zeer persoonlijke verhalen en verleidt ze meedogenloos met sfeervolle klanken en haar unieke manier van zingen
Ondanks mijn eerste aarzelingen was ik al snel zeer onder de indruk van het debuutalbum van Maaike Ouboter, dat in 2015 verscheen. Met Harnas Van Glas is de Nederlandse singer-songwriter al weer toe aan haar derde album en het is wederom een prachtig album. Maaike Ouboter vertelt ook op Harnas Van Glas weer indrukwekkende verhalen, die ze vertolkt op bijzondere wijze. Het is knap hoe ze het Nederlands melodieus en zangerig kan laten klinken en hoe muziek en vocalen volledig in balans zijn. De stem van Maaike Ouboter is ook op het nieuwe album weer van een bijzondere schoonheid en omdat de teksten nog wat persoonlijker zijn, komt het allemaal nog wat harder aan. Kippenvel.
Ik ben over het algemeen genomen niet gek op Nederlandstalige muziek. Helemaal niet gek zelfs. Dat heeft niet zo veel te maken met vooroordelen, maar alles met de wijze waarop ik onze taal ervaar in de muziek. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Spinvis, Eefje de Visser, Roosbeef, Mevrouw Tamara en Iris Penning bijvoorbeeld, die overigens allemaal zijn te vinden op de krenten uit de pop, maar zeker ook Maaike Ouboter.
De Nederlandse singer-songwriter, die ooit een onuitwisbare indruk maakte in het tweede seizoen van de tv-talentenjacht De beste singer-songwriter van Nederland, dat ze overigens niet won, is met Harnas Van Glas toe aan haar derde album. De vorige twee vond ik prachtig en ook album nummer drie wist me weer onmiddellijk te raken.
Net als de bovengenoemde muzikanten is ook Maaike Ouboter in staat om het Nederlands zeer melodieus te laten klinken. De Nederlandse muzikante schrijft prachtige teksten, maar vertolkt deze teksten vervolgens in dienst van de songs, waardoor onze taal me geen moment in de weg zit. Integendeel zelfs, de teksten sluiten naadloos aan op de songs van Maaike Ouboter en versterken deze songs op bijzondere wijze.
Harnas Van Glas is niet alleen als album verschenen, maar ook als boek, waarin de persoonlijke teksten van de nieuwe songs van Maaike Ouboter zijn geïntegreerd in een persoonlijk verhaal. In dit verhaal maakt de Nederlandse muzikante de luisteraar deelgenoot van een aantal heftige gebeurtenissen in haar leven, waaronder de vroege dood van haar vader en moeder, maar ook het zoeken naar liefde en troost.
De eerste twee albums van Maaike Ouboter waren bij vlagen behoorlijk melancholisch, maar hadden ook hun uitbundigere en zonnigere momenten. Harnas Van Glas is vrijwel over de hele linie een behoorlijk melancholisch album, waarop Maaike Ouboter nog één keer terug kijkt op haar jeugd en de jaren als jong volwassene.
Net als de vorige albums is ook Harnas Van Glas zeer smaakvol ingekleurd met vooral organische klanken, al klinkt het nieuwe album wel wat soberder en stemmiger dan zijn twee voorgangers. Het zijn klanken die in muzikaal opzicht aansluiten bij de tijdloze singer-songwriter zoals die in de late jaren 60 en vroege jaren 70 in Nederland werd gemaakt en ook de wijze van zingen herinnert wel wat aan vervlogen tijden.
Maaike Ouboter draagt haar teksten met veel precisie en met een bijzondere articulatie voor en heeft hierdoor een uit duizenden herkenbaar geluid. Van haar stem en de manier van zingen moet je houden denk ik, maar mij had de Nederlandse muzikante direct weer te pakken met haar heldere stem en bijzondere teksten, die haar songs transformeren in bijzondere verhalen of zelfs sprookjes (die bij de grote schrijvers in het genre ook niet altijd goed afliepen).
De muziek en de zang zijn op Harnas Van Glas prachtig in harmonie en versterken elkaar keer op keer op indrukwekkende wijze. De zeer persoonlijke teksten voorzien de songs van Maaike Ouboter van een intiem karakter en een bijzondere sfeer. Hart Van Glas trekt je op bijzondere wijze het leven van Maaike Ouboter in. De verhalen zijn af en toe zo persoonlijk dat je jezelf meer dan eens bijna een ongewenst toehoorder voelt, maar je wilt toch blijven luisteren. Harnas Van Glas lijkt wat minder aandacht te krijgen dan de vorige twee albums van Maaike Ouboter, maar het is minstens net zo mooi en indrukwekkend. Erwin Zijleman