Na een plaat waar geëxperimenteerd werd met kortere nummers en vocalen keert Earthless weer terug naar vertrouwd instrumentaal jam-materiaal. Toch heeft Night Parade of One Hundred Demons een andere aanpak dan het voorgaande materiaal van Earthless. Het valt vooral op dat de tracks een stuk geduldiger worden opgebouwd. Het eerste gedeelte van Night Parade of One Hundred Demons neemt bijvoorbeeld de tijd om lekker uit te waaieren à la Pink Floyd. Ook het tweede gedeelte heeft rustigere passages met sluipende gitaarpartijen en mysterieuze tomritmes, om daarna pas de riffs in te zitten. Die riffs zijn trouwens ook wat zwaarder dan voorheen, waarbij de band wat meer doom in zijn geluid heeft zitten en de Sabbath-sfeer nog wat dikker is dan normaal.
Er hangt een licht onheilspellende sfeer over deze plaat, iets dat waarschijnlijk door het thema van de plaat komt: het is gebaseerd op een traditioneel Japans verhaal over een stoet aan geesten die 's nachts langs komen in dorpen en mensen daarvoor moeten schuilen. Wie wat minder heeft met de meer verkennende aanpak van het titelnummer krijgt met Death to the Red Sun een klassieke jammende Earthless-track te horen, vol met heerlijk scheurend bluesy soleerwerk en energieke grooves. De chemie tussen de drie muzikanten in Earthless is altijd top en live gaat dit inderdaad nog wat lekkerder.