Opgenomen tijdens jam sessies in 1971 in Londen's Marquee Studio, tezamen met een aantal andere muzikanten die de producer van deze muziek al langer kende, is The Dragon, ondanks de verrassende muziek die erop staat, een album die zonder Vangelis' goedkeuring is uitgebracht.
Charly Records claimde de rechten van de muziek en eind jaren '70 (de periode waarin Vangelis behoorlijke successen boekte) werd dit album, gezamenlijk met
Vangelis - Hypothesis (1978), uitgebracht.
Vangelis had nooit de bedoeling om deze muziek uit te brengen en spande dan ook een rechtszaak aan.
Ondanks dit gedoe, zijn zowel dit album als Hypothesis nog steeds wel redelijk gemakkelijk op LP te vinden en er zijn zelfs onofficieel uitgebrachte CD's in omloop.
Mijn versie van het album bevat beide albums en is door hetzelfde Italiaanse label uitgebracht die ook Sex Power en Fais Que Ton Rêve Soit Plus Long Que La Nuit op één zilveren schijfje uitgebracht heeft.
De muziek is een soort van spontaan geïmproviseerde, pure experimentele fusion-rock. Het laat duidelijk horen dat Vangelis met het ene been nog in Aphrodite's Child, maar met het andere al in zijn solo-carrière staat.
"The Dragon" is de meest experimentele van de set en dendert vijftien minuten lang lekker door en laat allerlei oriëntaalse invloeden horen. Het nummer kent weinig variatie, maar dat is niet erg. Het is immers een jam-sessie en luistert toch wel redelijk lekker weg.
"Stuffed Aubergine" vind ik het beste nummer van de plaat en kent een mooie opbouw met lekker gitaarwerk en opvallend keyboardwerk van Vangelis. Qua sound en de manier hoe de opbouw en de instrumenten klinken, vind ik het nummer zowaar wel ergens een beetje op "Cloudburst Flight" van Tangerine Dream lijken. Maar dan een meer experimentele variant erop. Best verrassend eigenlijk!
"Stuffed Tomatoe" kent in het begin ook weer zeer lekker en opvallend gitaarwerk. Uiteindelijk slaat het nummer om in een soort van rock. Snel gitaarwerk en Vangelis die een behoorlijk toffe key-solo laat horen, zorgen voor lekkere dynamiek.
Ondanks de hele heisa die om dit album gedraaid heeft, is de muziek zeker niet verkeerd. Het is weliswaar niet het gebruikelijke Vangelis-kopje thee, maar ik kan me goed voorstellen dat mensen wel raad weten met deze muziek. En Voor wat het is, is het goed.