Anna von Hausswolff - Live at Montreux Jazz Festival (2022)

Viel net in de bus, dus nu aan het luisteren. Ik hou van Anna. Wát een talent!

Zo zeg, die Anna rockt er lekker op los op dit album. Met haar typische, soms krijsende stem is dit een album wat alle kanten opvliegt. Lekker eigengereid en vol met allerlei bijzondere twists. Alleen die fantastische, lang uitgesponnen drumsolo op het ruim 19 minuten durende Ugly and Vengeful maakt het al de moeite waard. Anna 1 keer live gezien en gehoord in een kleine, intieme setting maar dit is andere koek. Heavy man.

Prachtig en intens, dit kan niet anders dan heel indrukwekkend zijn geweest. Ik vind de opener geweldig, daarna wordt het wat zwaarder met meer gekrijs/geschreeuw, wat me iets minder ligt. Voor nu een dikke 4*, want wat een sfeer en talent!

23 stemmen maar… bijzonder.

Assosiaties terwijl ik naar dit album luister: Swans via Sunn O))) met een manische Kate Bush achter een kerkorgel. Live komt Anna nog veel beter uit de verf dan op haar, ook al geweldige, albums. Intens en duister maar ook soms bijna hemels (orgel), de atmosfeer die hier wordt neergezet is bijna ritualistisch van aard ala Heilung. Ook heeft het iets folkloristisch in zich, alsof Loreena Mckennit naar de onderwereld is gegaan. De intense zang doet me ook met vlagen denken aan Diamanda Galas. Al die artiesten bij elkaar, als dat Anna von Hauswolff is, dan heb ik mijn muzikale droomvrouw gevonden.