menu

Calexico - El Mirador (2022)

mijn stem
3,70 (62)
62 stemmen

Verenigde Staten
Roots / Rock
Label: ANTI-

  1. El Mirador (3:38)
  2. Harness the Wind (2:54)
  3. Cumbia Peninsula (3:57)
  4. Then You Might See (3:05)
  5. Cumbia del Polvo (3:35)
  6. El Paso (2:33)
  7. The el Burro Song (3:24)
  8. Liberada (3:18)
  9. Turquoise (2:53)
  10. Constellation (3:03)
  11. Rancho Azul (2:57)
  12. Caldera (4:27)
totale tijdsduur: 39:44
zoeken in:
4,0
Kor
Er is wel gestemd op het nieuwe album, maar nog geen commentaar. Ik doe dan maar een poging. Het is een typische Calexico plaat, wat minder complex, maar daarom niet minder aangenaam om naar te luisteren. Het klinkt op het eerst gehoor wat vrolijker dan het vorige album, en leunt meer op Mexicaanse en Zuidamerikaanse invloeden. De eerste twee nummers die ook al eerder op Spotify waren vrijgegeven zijn vrij simpele maar prettig in het gehoor klinkende nummers, met duidelijke Zuidamerikaanse invloeden. In Harness the wind hoor ik zelfs een beetje huayno (Peruaanse folk uit de Andes).

Nou ja ik ben benieuwd wat jullie er van vinden, bij kwam het nieuwe album goed binnen en ik zal het zeker vaker beluisteren. Voor degene die van ranking houden: nee het is niet hun beste album, en het heeft geen echte verrassingen maar niettemin raad ik Calexico fans aan het een kans te geven.

avatar van dix
3,5
dix
Dank voor je review, die heb ik met interesse gelezen.

Van Calexico heb ik de eerste platen (twee of drie) indertijd wel gekocht, maar de belangstelling verflauwde omdat ik het indertijd ervoer als 'meer van hetzelfde'. Die belangstelling is er nu wel omdat er in mei een famili-avondje in Amsterdam is gepland, onder de muzikale begeleiding van de band

Persoonlijk lopen mij de rillingen over de rug als ik iets lees over 'Peruaanse invloeden' en als ik in Paradiso een panfluit ontwaar dan grijp ik subiet in. Maar waarschijnlijk is er genoeg te genieten als je kunt putten uit zo'n enorm oeuvre.

4,0
Kor
Nee, vrees niet, dat soort Peruaanse invloeden bedoel ik niet. Het zit meer in het gitaarspel. Van de panfluit moet ik ook niets hebben, ook niet echt van Peruaanse folklorische muziek overigens.

avatar van MarkS73
4,0
Zo wil ik Calexico horen, heerlijke Zuid-Amerikaanse invloeden, niet dat alternatieve pop geneuzel van de afgelopen jaren, kan best leuk zijn maar als Calexico het doet denk ik alleen maar aan wat ze hadden kunnen doen. Dit dus...

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Calexico - El Mirador - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Calexico - El Mirador
Calexico raakte op haar afgelopen albums wat vervreemd van de muzikale smeltkroes uit Tucson, Arizona, maar op El Mirador vloeien Americana en Mexicaanse muziek weer prachtig samen

Het heilige vuur leek het afgelopen decennium wat gedoofd bij de Amerikaanse band Calexico, maar op El Mirador brandt het weer in alle hevigheid. Toetsenist Sergio Mendoza heeft dit keer een stevige vinger in de pap en herstelt op El Mirador de balans tussen invloeden uit de Americana uit de woestijn van Arizona en alle invloeden uit de Midden-Amerikaanse en Zuid-Amerikaanse muziek. Het zorgt niet alleen voor flink wat zonnestralen, maar ook voor muziek vol inspiratie. Calexico klinkt op El Mirador als in haar jonge jaren, maar de band doet er in muzikaal opzicht ook nog een schepje bovenop en levert, toch wel wat onverwacht, een van haar betere albums af.

Ik ben het afgelopen decennium wat uitgekeken geraakt op de muziek van de Amerikaanse band Calexico. De band uit Tucson, Arizona, debuteerde alweer vijfentwintig jaar geleden en maakte met name op haar eerste albums indruk met een bijzondere mix van Americana en invloeden uit de Midden-Amerikaanse en Zuid-Amerikaanse muziek. Die laatste invloeden verdwenen helaas langzaam maar zeker steeds meer naar de achtergrond, waardoor de muziek van Calexico wat mij betreft minder onderscheidend werd.

Onlangs hoorde ik wel weer wat van de magie van het oude Calexico op Sinner’s Shrine van de Schotse muzikant Dean Owens, die in de studio in Tucson onder andere gezelschap kreeg van Calexico voormannen Joey Burns en John Convertino. De voormannen van de band hebben het snikhete Tucson inmiddels een groot deel van het jaar verruild voor oorden met een aangenamer klimaat, maar voor het vijftiende studioalbum van Calexico keerden ze terug naar de oude thuisbasis, waar ze neerstreken in de studio van Calexico toetsenist Sergio Mendoza, die er naast Calexico een Tex-Mex orkest op na houdt.

Sergio Mendoza heeft op El Mirador een flinke vinger in de pap, want de invloeden uit de Midden- en Zuid-Amerikaanse muziek zijn op El Mirador helemaal terug. Op het nieuwe album van Calexico horen we weer de vertrouwde mix van invloeden. De trompetten en violen zwellen weer heerlijk aan en combineren prachtig met de lome klanken van de Americana uit de woestijn in Arizona. Het is voor de Calexico fans van het eerste uur een vertrouwd geluid, al was de invloed van Sergio Mendoza nog niet eerder zo groot. Het resultaat mag er zijn. El Mirador sprankelt vanaf de eerste noten en blijft dit bijna veertig minuten doen.

Calexico heeft op El Mirador een prachtig donker geluid, dat vooral gevoed wordt door knap drumwerk van John Convertino. Joey Burns en Sergio Mendoza voegen een heel arsenaal aan instrumenten toe en tekenen onder andere voor fraaie lagen van gitaren en synths. De pedal steel mag de muziek hier en daar de kant van de Americana op duwen, terwijl de strijkers en de blazers zorgen voor de accenten uit onder andere de Mexicaanse muziek en hier en daar een vrouwenstem tekent voor de finishing touch.

In een aantal songs sleept Calexico je ver over de zuidgrens van de Verenigde Staten, maar El Mirador bevat ook een aantal songs die dicht bij de Tucson sound die ooit werd bedacht door Giant Sand voorman Howe Gelb blijven. Calexico klonk op haar laatste albums wat uitgeblust (ik vond het kerstalbum uit 2020 misschien nog wel het beste album van de band uit de afgelopen tien jaar), maar op El Mirador brandt het heilige vuur als nooit tevoren.

El Mirador is een energiek album waar lekker veel vaart in zit en door alle Mexicaanse invloeden sleurt de Amerikaanse band de zon direct mee. De zonnige verrassing van El Mirador geeft het humeur direct een boost, maar het nieuwe album van Calexico is ook een album dat bij herhaalde beluistering interessanter wordt, zeker wanneer je alle zonnestralen van de bovenlaag er even af pelt en terecht komt bij de bijzonder knap in elkaar stekende onderlagen. Ook ik heb Calexico de afgelopen jaren wel eens afgeschreven, maar El Mirador laat horen hoe voorbarig dit was. Erwin Zijleman

avatar van henrie9
4,0
Fans van all the way light and shiny music! Nu is ook Calexico de lockdown uitgekomen, met werk dat nóg meer glinstert en straalt dan veel van hun laatste uitmuntende exploten van ervoor. Na de pandemie, tijd nu voor een odeplaat aan familie, vrienden en samenzijn, die deze keer ook des te meer Latin klinkt.

Calexico heeft, zoals z'n naam het ook allang duidelijk aangeeft, de voorbije 32 jaren zijn solide identiteit gevestigd met fraaie 'bipolaire' muziek. Kozen als naam immers niet voor niks een samentrekking van CALifornië en mEXICO, stadje bovendien dat zich pal op de grens van de bloedhete Amerikaanse en Mexicaanse borders bevindt. Aldus zat de ziel van Calexico van meetaf aan al geheid vol met vibes van dat zuidwesten van de VS, met een volstrekt leuke, van de Colombiaanse cumbia-volksdans afkomstige, maar intussen toch unieke Mexicaans-Spaanse sound en het even levendig Amerikaanse tegenbeeld ervan.

Bloedbroeders Joey Burns en John Convertino hebben voor dit 'El Mirador' zelfs ettelijke zuidelijke mijlen afgelegd, in hun terugkeer naar het brandend zanderige Tucson, Arizona, waar ze ten huize van bandtoetsenist Sergio Mendoza deze nieuwe woestijnplaat opnamen. Blijkt die nog altijd even dicht te liggen bij hun bron van tien albums geleden. 'El Mirador', suggestieve liefdesbrief, een broeierige filmische roadtrip tot dicht bij de Mexicaanse grens waar nog altijd hun hart klopt en vol mariachi-zuiders temperament. Mix van stijlen en ritmes dus onvermijdelijk, met ook hier weer de vertrouwde extra kleurrijke laagjes gitaren, bas, synths, cello, strijkers en kopers.

Ze openen met het titelnummer 'El Mirador', prachtige, langzame cumbia, met warme zang van compagnon Gaby Moreno. Even schitterend daaropvolgend is de lichtvoetige samenzinger 'Harness the Wind', liefdeslied met bijdrage van andere grootheid Iron & Wine. 'Cumbia Peninsula' dan, nochtans over 'een plaats waar de leugen heerst', pakt je in met al z'n Mexicaans schetterende trompetten. Onweerstaanbare danser 'Cumbia del Polvo', met z'n tropisch vogelgekwetter, is mix van je reinste westernsoundtrackgitaren en mooie Manu Chao. In het mijmerende 'Then You Might See', komt weer de rust van een oneindig doorstuiterende indierocksong. 'El Paso', Joey Burns fluisterend over de nog moelijk te begrijpen toestand aan hun grens, 'nog onbegrijpelijker dan zoeken naar waarheid in de VS'.

De zuiderse ambiance stoomt uit het perfecte 'The El Burro Song', een eindeloos mariachi-trompettenfeest in harmonisch duel met dansense strijkers. Dan de volkssamenzang van 'Liberada', subliem danklied voor alle naasten, grootse viering van het leven.
Het bluesy 'Turquoise' is een schitterende Calexico-noir instrumental met etherisch zwoele trompetten, pure kwaliteitsvolle Calexico-jazz eigenlijk. Het zwierige 'Constellation' dan, nog zo'n sfeervolle lofrede van Calexico ten overstaan van hun heimat.
Het rockabilly 'Rancho Azul is een karaktervolle uptempo westerner, weer gloedvol ondersteund met veel koper.
Met het dramatisch geladen, epische 'Caldera', saga van dood en wedergeboorte, gaat Calexico onder akoestische fingerpicking dan smeulend de deur uit. Prachtig, en what will come for us next?...

'El Mirador' bevat hier heel wat nostalgisch verlangen. Maar Calexico maakt hier, na de lockdown, opnieuw een brug naar de fans die ze zo lang hebben moeten missen. Voorbij of bestaand verdriet verdoezelen ze niet, maar nu zie je vanuit hun Mirador eens wat meer de sunny side of life. En of dat hier zal worden gewaardeerd!

avatar van harencoor
4,0
De laatste 2 platen waren meer pop/rock georiënteerd. Met deze plaat komen ze weer terug waar ze echt goed in zijn. Mexicaanse invloeden zijn weer uitbundig aanwezig. De mariachi trompetjes doen de rest.
Al met al zal deze plaat het goed doen deze zomer.

avatar van legian
3,0
Ze hebben wel wat tijd nodig om echt lekker op gang te komen hier. De tweede helft klinkt beduidend plezierrijker dan de eerste helft. Leuk om de komende maanden nog weleens langs te laten komen, maar eigenlijk verwacht ik dat deze snel weer vergeten is.

avatar van johans
4,0
Calexico, het stadje waaraan de band van Joey Burns en John Convertino de naam heeft ontleend, ligt aan de grens van Mexico en Californië. Op het 10e studioalbum weerspiegelt het gezelschap de desolate leegte van de woestijngebieden in het Zuid-Westen van Amerika met een zonovergoten vermenging van culturen en muziekstijlen. Het muzikale handelsmerk van de Amerikaanse prairierockers, die op hun verse uitspatting de muziek uit het Zuiden aan de grens van de voormalige Mayastad El Mirador omhelst.

El Mirador markeert een terugkeer naar Tucson voor de oprichters van Calexico, Joey Burns en John Convertino, die respectievelijk naar Boise en El Paso zijn verhuisd. Het nieuwe wapenfeit werd namelijk in de zomer van 2021 opgenomen in de thuisstudio van bandlid Sergio Mendoza.

Deels gezongen in het Spaans en in het Engels klinkt El Mirador zinnenprikkelend. Samen met het troostende stemgeluid van Joey Burns, cumbiaritmes, mariachi klanken en andere Latijns/Amerikaanse invloeden brengt El Mirador bij menig muziekliefhebber een ferme glimlach op het gezicht. Afgewisseld met effectsamples en subtiele raps waan je je in een ongedwongen sfeer op een Mexicaans cumbia feestje, kort voor zonsopgang. En ook al weet je nu na 26 jaar wel wat je kan verwachten, – het filmische en die overbekende sfeer van melancholie – toch mag je El Mirador zeker niet missen.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:59 uur

geplaatst: vandaag om 23:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.