Fish - The Last Straw (2022)

Vandaag is deze live registratie op een zeer nette 7de plek binnen gekomen in de Nederlandse Album Top 100.

Mooie prestatie van de Schot!

Zag deze tour in mijn Wahlheimat Nürnberg en trof een band die er wel zin in had het oude met het nieuwe te combineren. Duidelijk meer aandacht voor de arrangementen van de Clutching at straws nummers en dat is maar goed ook. Die nummers zijn door diverse begeleidingsbands van Fish wel eens beroerder gespeeld (ook wel beter). Maar hier een verdiende 4 sterren voor een strakke performance. Mijn favorieten zijn de nieuwe nummers, daarvoor mis ik dan toch teveel Mosley/Trewavas/Kelly/Rothery bij het oude materiaal.

Het was een strakke opname, heel warm (veel laag), bas was heerlijk goed aanwezig en de band speelt CAS zo goed als ze kunnen. Het bleef muzikaal rond de 50% overeind staan. Er zijn hier en daar zijn flink wat aanpassingen gemaakt of zelfs vervangen. Van de schitterde keyboard solo in Just For A Record bijv. blijft niet veel over. En de solo's van Rothery. De concerten van Fish lijden aan hetzelfde syndroom als die van Roger Waters, Genesis zonder Hackett, etc. Waar je bij RW David Gilmour mist, mis je hier overduidelijk Steven Rothery. In beide gevallen hebben ze ooit een gitarist gevonden die aan de originele gitarist kun tippen. Daryl Steurmer die de solo's van Hackett speelt bakt er ook weinig van. Heel erg leuk dat CAS eindelijk in zijn geheel werd gespeeld, maar doe het dan wel met meer class.

Ik had daarnaast ook veel meer moeite met Fish. Nummers zijn in een lagere key gezongen, duidelijk langzamer gespeeld en hij is duidelijk over zijn beste tijd heen. Had hij CAS uitgevoerd in zijn hoogtijdagen. In de tijd van Vigil of Exile dan was dit vast een stuk beter geweest dan dit. Soms kom je op een punt waar je dingen beter kunt laten wat ze zijn. Net als zijn uitvoering van Grendel.

Heel leuk allemaal, maar het komt te laat.

Mooie live registratie van Clutching. Erg goed gedaan en heel sfeervol neergezet. Fish vertelt echt het verhaal. Ook de mix is erg goed. Alle instrumenten zijn duidelijk hoorbaar en toch een heerlijk live geluid. Top!! Boekje en artwork zijn echt top!!

Ik heb in 2018 voor het eerst in mijn leven Fish live gezien, en wel twee keer; in het Paard (Den Haag) en Paradiso (Amsterdam). Ik was niet echt omver geblazen. Ik vond Fish nogal negatief en de band niet erg spetteren.

Ik luister Fish al vanaf 1990, met tussenpozen, want een artiest aan één stuk door beluisteren is op zijn minst nogal raar.

Ik ben geen liefhebber van naar concerten gaan. 9 van de 10 keer vermaak ik me niet en klinkt het niet zoals ik zou willen. Het is ook nogal moeilijk om een rockband goed te mixen. Dat weet ik, want ik kom uit die scene. Ik heb zelf live opgetreden en ben stagemanager geweest bij festivals. Vaak zijn live-albums van rockbands naderhand opgepoetst (geen groot geheim) behalve als het bootlegs betreft (dan is het puur).

Deze plaat klinkt als een bootleg. Het klinkt redelijk puur, met alle fouten en oneffenheden die je hoort als je in de zaal staat. Zo hoor ik hardere backing vocals dan lead vocals, verzuipt de snaredrum in de brei die gitaar en toetsen creëeren, maar klinken de toms veel te hard. Er is ook continu een soort heel harde brom door alles heen. Ik denk dat de bas ook heel verkeerd is gemixt. Te hard.

Een goede liveset is dit zeker, een goede liveplaat is dit absoluut niet, maar dat gaf daniel1974nl ook al aan. Maar omdat ik 'erbij' was (op een andere plek dan), heeft het wel iets leuks. Maar dit afluisteren is niet goed voor je oren. Het is lawaaiig en het mist rustpunten.

Zo zie je maar weer, dat het ontzettend moeilijk is om een goede liveplaat te maken.

Mssr Renard. Ik weet wel zeker dat een goede liveplaat maken net zo moeilijk is al de inspiratie vinden voor een studioplaat. Het wordt vak onderschat en ook te vaak als een tussendoortje weggezet.

Ik ken op CD eigenlijk niet zo heel veel live opnames die echt goed zijn, laat staan ook echt live. En degenen die dat wel zijn zijn later flink bijgewerkt.

Het is niet zeer dat ik vaak teleurgesteld naar huis ga omdat het niet klonk zoals het zou moeten. Maar het geluid kan met vlagen echt ongelofelijk en erbarmelijk slecht zijn. Steven Wilson in 2018 in Dublin. Allemachtig wat viel dat in het water. Steve Hackett in Vredenburg 2022 - Seconds Out. Hoe goed hij ook speelde en hoe goed de setlist ook was, ongeveer alles verzoop in de drums die veel te agressief waren afgesteld. Gelukkig wat het Foxtrot dit jaar stukken beter. Porcupine Tree overtrof me vorig jaar en blies me compleet omver.

Waar ik me daarnaast steeds meer aan erger is het publiek. Ik hou sowieso al niet van veel mensen om mij heen maar mensen die de hele tijd hard praten, lopen de bieren en ouwehoeren dragen niet echt bij aan een betere ervaring. Peter Gabriel dit jaar in Dublin. Overduidelijk had Gabriel alle registers opengetrokken qua geluid en stond zijn band als een huis (hij zelf was zelfs beter bij stem dan in 2014) maar het publiek gedroeg zich echt ongelofelijk respectloos. En dat voor wat waarschijnlijk de geschiedenis ingaat als zijn allerlaatste concert op Europese bodem.

Ik vind Europees publiek soms bijna net hetzelfde als voetbalpubliek. Dat uit de maat-klappen, en dat oh-oh-oh meezingen van toetsen- en gitaarpartijen. Dat komt allemaal door dronkenschap. En het is gestoord.

In de jaren 70 deden mensen dat niet (mensen zaten op hun plek), en daarom zijn oudere liveplaten wat gaver. Bij blues, jazz, klassiek en 'wereld'-muziek gedraagt het publiek zich wel altijd. Maar (prog-)rock? Ik snap het niet. Dat erdoorheen praten is inderdaad ergelijk, maar het continu filmen van concerten moet ook verboden worden. Soms sta ik bij een concert alleen naar telefoons te kijken en kan ik het podium niet eens meer zien. En kijken mensen het ooit nog terug? Ik denk het niet.

Terug naar Fish en naar liveplaten. De mix van de zaal is heel erg afhankelijk of een artiest een eigen geluidspersoon bij zich heeft. Zo niet, dan levert de zaal er eentje, en die kent de muziek niet goed, dus doet zijn/haar best, maar weet het ook niet altijd. Soms soundcheckt een band, en heeft de geluidspersoon alles perfect en dan gaat de band spelen voor een volle zaal en klinkt het totaal anders. Het is allemaal zo moeilijk en ingewikkeld. Want een eigen geluidspersoon van band/artiest kent dan wel de muziek, maar niet zaal en hoe de zaal klinkt.

Hoedanook, het is heel moeilijk, en een band zou eigenlijk niet alles maar moeten uitbrengen, omdat er veel zooi tussenzit, maar aan de andere kant wil je de bootleggers ook voor zijn. Fish draait alleen maar verlies als muzikant en wil met de liveplaten wat geld terugverdienen denk ik.