menu

Ann Wilson - Fierce Bliss (2022)

mijn stem
3,58 (12)
12 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Pop
Label: Silver Lining

  1. Greed (3:40)
  2. Black Wing (5:00)
  3. Bridge of Sighs (5:06)
  4. Fighten for Life (4:29)
  5. Love of My Life (3:17)

    met Vince Gill

  6. Missionary Man (3:59)
  7. Gladiator (5:45)
  8. Forget Her (5:02)
  9. A Moment in Heaven (3:46)
  10. Angel's Blues * (5:55)
  11. As the World Turns (3:37)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 43:41 (49:36)
zoeken in:
avatar van vielip
Eerste single (?) gehoord middels het nummer Greed. Prima nummer. Ik was lichtelijk verbaasd qua stijl. Dit neigt namelijk behoorlijk naar 80's Heart. Een periode waar de dames doorgaans nooit zo positief over zijn. Geheel ten onrechte naar mijn mening overigens maar dat terzijde. Ben benieuwd naar de rest van het album. Kon zomaar eens een leuke verrassing worden.

avatar van Mssr Renard
Wat een vreselijke hoes. Trapt Heart in de Roger Dean-val?
Ik ben verder ook wel benieuwd naar de muziek.

avatar van Marco van Lochem
4,0
Binnenkort wordt ze 72 jaar jong, Ann Wilson, zangeres en beroemd geworden in de rockband Heart. Ze werd geboren op 19 juni 1950 in de Amerikaanse stad San Diego, in het zuiden van de staat Californië. Na diverse rondzwervingen, haar vader was militair, kwam ze uiteindelijk te wonen in Seattle in de noordelijke Amerikaanse staat Washington. Daar werd de band Heart opgericht, waar ook haar jongere zus Nancy deel van uitmaakte.

In 1975 bracht Heart zijn eerste album uit, "DREAMBOAT ANNIE", met daarop de twee Nederlandse Top 40 hits "MAGIC MAN" en "CRAZY ON YOU". Heart blonk uit in het maken van melodieuze rock, prachtig gitaarwerk van Nancy en het fenomenale stemgeluid van Ann. Vooral in de tweede helft van de jaren tachtig en begin jaren negentig was de groep erg succesvol, vooral in Amerika. Albums die de platina status bereikten en de singles "THESE DREAMS" en "ALONE" die de top van de Billboard Hot 100 behaalden. Door de jaren heen heeft de stem van Ann Dustin Wilson misschien iets aan kracht ingeboet, de klank is nog steeds herkenbaar en indrukwekkend. Ze bracht een paar solo albums uit en op 2 december 2012 maakte ze met zus Nancy een onuitwisbare indruk in het Kennedy Center in Washington DC. Daar traden de zussen op tijdens een eerbetoon aan Led Zeppelin en vertolkten ze "STAIRWAY TO HEAVEN" op een ongelofelijk mooie wijze.

Het nieuwe, derde studio solo album van Ann Wilson bestaat uit een aantal covers, vier stuks, nieuw geschreven liedjes en het is getiteld "FIERCE BLISS". In totaal staan er elf songs op het bijna 44 minuten durend schijfje. Het album gaat van start met het pakkende “GREED”, fijne riffs en lekkere melodie. Meteen als Wilson begint met zingen, is het herkenbaar en is het duidelijk dat ze nog steeds goed bij stem is. “BLACK WING” is een rauwer nummer, rustig intro en als de drums invallen, ontwikkelt het zich als een wat tegendraads nummer waarin Wilson ook op de toppen van haar kunnen zingt. Dit nummer heeft een Led Zeppelin sfeertje. Robin Trower is componist van “BRIDGE OF SIGHS”, afkomstig van zijn tweede solo album uit 1974. De voormalige gitarist van Procol Harum wordt in dit nummer op sublieme wijze “vervangen” door Kenny Wayne Shepherd, die fantastische bluesy solo’s produceert. “FIGHTEN FOR LIFE” is een rustige pop-blues-achtig nummer met prachtige gitaarwerk en smaakvolle arrangementen. Met countryzanger Vince Gill gaat Wilson in duet tijdens de Queen klassieker “LOVE OF MY LIFE”. Er wordt mooi gezongen, deze versie wijkt niet veel af van het origineel. Ze benaderen het nummer met respect voor de versie, die op “A NIGHT AT THE OPERA” staat. “MISSIONARY MAN” is geschreven door Annie Lennox en David A. Stewart en is te vinden op het Eurythmics album “REVENGE” uit 1986. Wilson heeft er een lekkere rocker van gemaakt, compleet met gospelkoor en heavy gitaarsolo van opnieuw Kenny Wayne Shephard.

“GLADIATOR”, één van de zeven nummers die Wilson in samenwerking met anderen schreef. Het heeft een rustig intro, na ruim een minuut komt het geheel op gang en krijg je een midtempo rocker te horen met pakkende riffs en goed drumwerk. “FORGET HER” is een liedje dat door Jeff Buckley geschreven én opgenomen is. Echter stond het niet op zijn enige album, “GRACE”, maar is die er later aan toegevoegd. Een mooie ballad met prachtige zang van Wilson. Ingetogen, dan weer luider, prachtig in balans. “A MOMENT IN HEAVEN” is een meer recht-toe-recht-aan rocker met een pakkend ritme. “Longtime member” van de Allman Brothers Band, Warren Haynes, schreef mee aan het langste nummer van het album, “ANGEL’S BLUES”. Bluesy, heerlijke en smaakvolle orgelpartijen en natuurlijk het fenomenale gitaarwerk van Haynes. “AS THE WORLD TURNS” is het slotakkoord, bluesy, midtempo, heerlijke zang en een prima melodielijn.

Ann Wilson heeft mij zeer positief verrast met dit album. Verwacht je Heart-achtige muziek, oftewel AOR of melodic rock, dan kom je bedrogen uit. Ik zou dit album veel meer in de blues en southernrock hoek willen plaatsen, want de invloeden daarvan komen bijna in elk nummer voorbij. Ze zingt nog steeds erg goed, al is dat tegenwoordig natuurlijk lastig te controleren, vanwege het gebruik van auto-tune. Dat staat voor mij niet in de weg om te genieten van dit prachtige album, dat in een door de legendarische kunstenaar Roger Dean vervaardigde hoes gestoken zit…luisteren!

avatar van vielip
Ah ja natuurlijk! Missionary man is oorspronkelijk van Eurythmics. Vandaar dat ik er jaren 80 in terug hoor De rest van het album ook maar eens gaan luisteren.

avatar van Mssr Renard
Zijn het covers? Want Bridgd of Sighs is ook eem nimmer van Robin Trower en Love of My Life is een nummer van Queen.


avatar van Mssr Renard


Zo dat is een flinke recensie, krijg ik gelijk de gehele Heart-geschiedenis erbij.

avatar van Poles Apart
Mssr Renard schreef:
Wat een vreselijke hoes. Trapt Heart in de Roger Dean-val?

Heb je tegenwoordig apps voor die in een handomdraai zoiets in elkaar zetten. Hoef je Dean nog niet eens te vragen.

Lekker veel kleurtjes, al zal Nelleke van der Krogt het eerder kitsch dan kunst noemen ben ik bang.

avatar van Mssr Renard
Poles Apart schreef:
(quote)

Heb je tegenwoordig apps voor die in een handomdraai zoiets in elkaar zetten. Hoef je Dean nog niet eens te vragen.

Lekker veel kleurtjes, al zal Nelleke van der Krogt het eerder kitsch dan kunst noemen ben ik bang.


Er zijn Dean-hoezen die echt wel gaaf zijn, maar dit vind ik niet gaaf. Het ziet er zo goedkoop uit. Ik snap ook niet wat het met de titel of artiest of songs te maken heeft.

avatar van RonaldjK
3,0
Afgaande op de liedjes die ik mij uit de hitlijsten herinner, is oktober 1976 de maand geweest dat ik intensief naar popmuziek ging luisteren. Net op tijd voor de eerste hit van Heart, Magic Man, dat in december de hitlijsten van Nederland betrad.
In de zomer van '77 viel het kwartje pas echt. Ik nam het liedje op van Radio Caroline, toen nog op de middengolf: dof geluid met het gekraak van de ether, inclusief krachtige afkondiging van de dj met zijn melodieuze Engelse accent.
Dat cassettebandje draaide ik daarna vaak en het lied werd zo in mijn dna gestempeld: dit gepassioneerde hoogstandje blijft één van mijn absolute klassiekers. Bovendien werd Ann Wilson mijn favoriete zangeres in de rockwereld, gezien het feit dat ze prachtig klein én groot kan zingen.
Aan Fierce Bliss te horen heeft ze nog altijd die extra power in haar stem; bepaald niet slecht voor iemand die volgende maand 72 hoopt te worden! Dat is bijvoorbeeld David Coverdale, ruim een jaar jonger, niet gelukt, al heeft diens inmiddels gruizige stem wél zijn charme...

Dank aan Marco van Lochem voor zijn uitgebreide recensie-met-achtergrondinformatie. Die heb ik erbij gehouden tijdens het beluisteren (streaming), desondanks ben ik iets minder enthousiast over de plaat. Dat zit 'm dus niet in de zang en ook niet in het spel van de muzikanten, waar alles dik in orde is. Het zit 'm in het tempo van de liedjes, die te vaak midtempo of langzaam zijn.
Opener Greed is een lekkere aftrap en heeft een bijzondere tekst, waarvoor ze ongetwijfeld uit haar levenservaring putte. Daarna echter komen maar liefst drie langzamere tracks voorbij. Die zijn op zichzelf prima, maar mijn aandacht dwaalt af bij zoveel traagheid, zeker als die bekende ballade van Queen volgt en het nog meer stilvalt.
Pas met Missionary Man komt er weer tempo in. Op vinyl is dit de opener van de B-kant, lekkere cover! Hierna opnieuw langzamere tracks waarna het met A Moment in Heaven weer vlotter gaat, een heerlijk lied. Met de laatste twee muziekjes is de voet weer van het gaspedaal, waarbij ik wél gecharmeerd ben van afsluiter As the World Turns. Met zijn akoestische intro en mooie opbouw is dit mijn vierde hoogtepunt van dit album.

De composities zijn op zichzelf prima, de covers worden bovendien fraai uitgevoerd, maar deze jongen mist variatie. Degenen mijn moeite niet delen, kunnen rustig een ster extra aan mijn drie stuks voor Fierce Bliss toevoegen en misschien nog wel meer.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:23 uur

geplaatst: vandaag om 13:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.