menu

River Whyless - Monoflora (2022)

mijn stem
4,00 (1)
1 stem

Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: Soundly

  1. Heaven and Light (3:15)
  2. Fast Like a Match (2:41)
  3. Oil Skin (3:40)
  4. Mourning Dove (2:58)
  5. Time Is a Holy Ghost (3:51)
  6. Call Me Your Baby (3:02)
  7. Promise Rings (4:14)
  8. To Fight Aloud Is Very Brave (2:07)
  9. Michigan Cherry (3:43)
  10. Bitterroot (3:07)
  11. Young Bird (1:36)
  12. Lost in Place (3:21)
totale tijdsduur: 37:35
zoeken in:
avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: River Whyless - Monoflora - dekrentenuitdepop.blogspot.com

River Whyless - Monoflora
Binnen het flinke aanbod van deze week vielen de prachtige stemmen van River Whyless me direct op, maar de indiefolk band uit North Carolina heeft op haar vierde album Monoflora nog veel meer te bieden

River Whyless bereikt in Nederland vooralsnog slechts een klein publiek, maar met het deze week verschenen vierde album Monoflora, verdient de band uit Asheville, North Carolina, veel meer. Monoflora past in het hokje folk, maar de band is binnen het genre niet eenkennig en kan bovendien uit de voeten in omliggende genres. In muzikaal opzicht zoekt de band afwisselend naar traditie en avontuur, wat een spannende serie songs oplevert. Het zijn songs die flink worden opgetild door de prachtige stemmen van drie van de leden van de band, die keer op keer tekenen door harmonieën die goed zijn voor kippenvel. Een zeer aangename verrassing deze Amerikaanse band.

Het deze week verschenen Monoflora is het vierde album van de Amerikaanse band River Whyless, maar volgens mij het eerste album van de band dat ik beluisterd heb, al weet ik zeker dat ik het in 2018 verschenen Kindness, A Rebel in handen heb gehad. Ik ga er maar van uit dat het destijds niet tot luisteren is gekomen, al is het maar omdat Monoflora maar heel weinig tijd nodig had om me te overtuigen.

River Whyless is een band uit Asheville, North Carolina, en maakt muziek die vooral het etiket indiefolk krijgt opgeplakt. Bij Asheville denk ik al snel aan folk uit de Appalachen, maar de muziek van River Whyless beperkt zich zeker niet tot folk uit de eigen regio. Monoflora laat ook invloeden uit de Britse folk horen, maar ik hoor op het vierde album van River Whyless ook invloeden uit de countryrock en uit de Westcoast pop, al is folk het dominante genre op het album.

River Whyless bestaat uit vier muzikanten, die niet alleen goed uit de voeten kunnen op hun instrumenten, maar ook beschikken over mooie stemmen en bovendien alle vier als songwriter actief zijn. Het zorgt voor een mooi en divers album, dat ook nog eens door de band zelf werd geproduceerd.

Op Monoflora draait veel om de prachtige stemmen van bassist Dan Shearin, gitarist Ryan O’Keefe en violiste Hallie Anderson. De harmonieën van de eerste twee herinneren afwisselend aan Crosby, Stills & Nash en Simon & Garfunkel, terwijl de heldere stem van laatstgenoemde de muziek van River Whyless de kant van de folk op duwt.

Alleen al door de prachtige stemmen en de werkelijk wonderschone harmonieën, was ik onmiddellijk onder de indruk van het vierde album van River Whyless, maar de band uit North Carolina vertrouwt zeker niet alleen op de vocale capaciteiten van de vier leden van de band, die wordt gecompleteerd door drummer Alex McWalters.

In muzikaal opzicht springen vooral het gitaarwerk en de bijdragen van de viool in het oor, al levert ook de ritmesectie knap werk af. De muziek van River Whyless is zoals gezegd geworteld in de folk, maar de muziek van de band kan ook wat psychedelisch aandoen, zeker wanneer de gitaren of de viool los mag gaan.

River Whyless heeft vier songwriters in de gelederen en dat hoor je. De band kan behoorlijk traditioneel klinken, maar wanneer keyboards worden ingezet klinkt Monoflora opeens verrassend modern en maakt de Amerikaanse band moderne folk met uiteenlopende invloeden. De muziek van River Whyless op Monoflora is sfeervol en mooi, maar het vierde album van de band is ook een spannend album, dat steeds weer nieuwe wegen in slaat, met de prachtige stemmen van de band als constante.

Het valt niet mee om in deze weken met veel releases aandacht te trekken, maar de tot dusver nog niet heel breed opgepikte muziek van de band uit Asheville verdient absoluut de aandacht van liefhebbers van smaakvol gemaakte folk, die open staat voor andere invloeden. Monoflora is wat mij betreft verplichte kost voor een ieder die smelt van prachtig bij elkaar kleurende stemmen, want de vocalen blijven voor mij het sterkste punt op dit album, al zijn de muziek en de songs me inmiddels bijna net zo dierbaar. Ik heb de vorige albums van de band er overigens ook nog even bij gepakt, maar Monoflora vind ik net wat beter dan de andere drie. Geweldige band, prachtig album. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 03:39 uur

geplaatst: vandaag om 03:39 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.