Denzel Curry - Melt My Eyez See Your Future (2022)

Fuck wat een plaat (1 luisterbeurt)

Zatoichi

Heerlijk album.

Heerlijke plaat! Bijzonder fijne producties, wat een lekker sfeertje wordt er neergezet en het zit boordevol toffe details, knap album!

Geniaal album van Denzel Curry.

Eigenlijk nooit op het netvlies gehad, maar wat een heerlijke plaat.

Dit is echt goed. Helaas wat zwakkere momenten (Troubles, John Wayne). Maar over het geheel erg krachtig, afwisselend en kwalitatief.

Fantastisch album, die eerste twee nummers zijn meteen een schot in de roos. Het niveau blijft niet het hele album zo hoog, maar de hoogtepunten zijn wel echt meteen briljant.

Ik vind dat er eigenlijk helemaal geen zwakke momenten op staan. Heerlijk album dat al dagen op repeat staat! Ik vind hem eigenlijk altijd wel goed, maar ik heb voor het eerst echt een klik met zijn muziek.

Die eerste twee tracks wat een teksten!

Ik blijf dit maar luisteren, blijft jammer dat hiphop op Musicmeter niet zo groot is. Hier zou veel meer over gepraat moeten worden.

X-Wing en Troubles zijn wel twee mindere tracks wat mij betreft. Die strijkers op X-Wing zijn er net wat te veel aan.

Ik heb een zwak voor T-Pain en was blij om hem weer eens te horen.

Ik kan niet stoppen met luisteren naar dit albums. Constant op repeat. Ik vind vooral de balans fijn tussen de eerste tracks waar Denzel qua lyrics alles open trekt met hardere beats, vervolgens een wat softer/pop middenstuk en daarna met de laatste tracks weer de diepte in te gaan, zowel qua lyrics als beats. Twijfel over een 4,5. Dit is gewoon echt goed!

Dit is echt goed.

Toen Nostaglic 64 nog niet zo lang uit was werd dat debuutalbum me aangeraden voor een ex-collega, het beviel me wel maar ik werd er niet door weggeblazen. Nadien ben ik Denzel Curry om eerlijk te zijn helemaal uit het oog verloren. Vaker werd hij in de media wel naar voren geschoven als één van de interessantere nieuwe rappers en toen ik de score van zijn EP UNLOCKED zag op MusicMeter besloot ik die ook een kans te geven (al kan ik persoonlijk slecht tegen zo'n songtitels), wederom kon het me niet echt grijpen. Wegens het gemiddelde hier dat na een 20-tal stemmen nog boven de 4 lag besloot ik deze jonge rapper een derde kans te geven.

Wat ben ik blij dat ik Melt My Eyez See My Future een kans gegeven heb, na een eerste luisterbeurt was ik zo onder de indruk dat ik meteen ook zijn vorige albums beluisterd heb die ik gemist had. Vanaf TA13OO hoor je echt waar de groei van deze artiest maar dit vijfde studioalbum is wederom een level-up om het zo maar te verwoorden. Zelf noemt hij dit album het moment dat hij de transitie gemaakt heeft van het blauwe lightsaber naar het groene lightsaber... my fellow Star Wars-nerds know what's up!

Tot en met het vorige album (ZUU) stond deze man bekend om te schreeuwen over harde Trap-beats, dat schreeuwen laat hij hier achterwege. Denzel rapt ontzettend gecontroleerd en strak en lijkt wel een compleet andere rapper te zijn dan vroeger. Tekstueel heeft hij ook genoeg te zeggen en gaat het album vooral over wat er fout gaat in Amerika (en in het verlengde de wereld), zijn mentale gezondheid en dat hij zijn ziel hopelijk nog kan redden.
In elk nummer en bij elke luisterbeurt grijpt een ander stuk songtekst wat je vooraf precies over het hoofd gezien had. Wegens mijn persoonlijke situatie vind ik de zin "I don't fuck with no man who don't take care of his kids" in Angelz ontzettend krachtig.

De producties op deze plaat zijn subliem en er wordt ook veel gebruik gemaakt van live instrumentaties volgens mij. Melt Session #1, Walkin' en Mental zijn prachtige voorbeelden van nummers die gewoon heel mooie composities zijn, alles klopt aan die tracks.
De gastartiesten, hoe klein de rol meestal ook is, zijn ook kleine puzzelstukjes die perfect in het grote geheel dat Denzel Curry voor ogen had passen. Ik lees dat Troubles hier vaker aangehaald werd als mindere track maar ikzelf heb T-Pain altijd wel een leuke artiest gevonden, persoonlijk vind ik het goed om hem nog eens voorbij te horen komen op zo'n groot (en diep) album!

De gewelddadige en brute sound laat Denzel Curry niet volledig achter zich. Ain't No Way is een heerlijke banger die hoe verder het nummer vordert rustiger wordt, tegen dat de gastheer zelf aan de beurt is op het einde is het een heel wat rustiger nummer geworden. Het refrein van 6LACK vind ik ook een goede samenvatting van dit album en de gastheer: ik zal vooral door Melt My Eyez See My Future niet meer twijfelen aan het kunnen van Denzel Curry!
Sanjuro is het nummer dat de agressieve vibe wel kan vasthouden, maar in tegenstelling tot het verleden vervalt Denzel niet in het schreeuwen.

Volgens hemzelf is dit project een nieuwe start voor deze artiest, we gaan hem blijkbaar niet meer horen zoals we hem vroeger kende. Denzel Curry is volwassener geworden en durft introspectief te zijn... ik hou je vanaf nu absoluut goed in de gaten, Denzel! Alles aan dit album klopt.
Dit album zie ik nu al hoog eindigen op mijn eindejaarslijstje.

Dikke 4*

Denzel blijft zichzelf maar ontwikkelen. Wat een ontzettend dope project is dit geworden.
Hij weet mij op dit project echt te raken met zijn teksten, delivery & met de gedurfde instrumentatie.

"Unlocked" met Kenny smaakte toentertijd al naar veel meer en dat hebben wij nu zeker gekregen.

Denzel is wel 1 van de weinige rappers waar ik al zijn teksten gewoon voel in mijn ziel. Waarschijnlijk komt dit doordat wij van dezelfde generatie zijn waardoor er veel raakvlakken zijn in thematieken.

Heel kleine 3,5*

Denzel moet echt wat betere gastartiesten regelen want bvb zo'n T-Pain is echt ruk. Slowthai ook niet echt fan van.

En met die knakkers op Ain't no Way heb ik ook weinig. Voorts vreemd genoeg alweer een recent hiphop-album waar verreweg de beste tracks weer aan het begin zitten, toch merkwaardig. (m.u.v. Angelz)

De deluxe van dit album is vandaag gereleased, echt een aanrader. Veel nummers opnieuw uitgevoerd maar dan met een live-band, super tof!

De stijl en flow van Denzel Curry kan ik heel erg waarderen. Verder ben ik op deze plaat heel erg te spreken over de variatie in de muzikale ondersteuning. Ik vind het persoonlijk alleen erg jammer dat ik me alleen aangesproken voel door de eerste twee en de laatste twee nummers. Alles wat daartussen zit vind ik niet echt van toepassing op een bleekneuzige huisvader van 45 uit de suburbs. En daarbij; met name een nummer als "Troubles" vind ik om meer redenen dan dat niet tof; de autotune, de "hippe" beat...
Conclusie; ik hou het bij enkele losse track van deze zeer getalenteerde heer, maar een hele plaat is me te veel van het goede en laat ik aan de liefhebbers.

Tof album, deze bleekneuzige vader van 39 woont in de binnenstad van Utrecht, dus zit natuurlijk in de bubbel der hipheid. Ik kan dit albums dus wél smaken

Maar zonder gekheid; ik vind dit inventief geproduceerde hiphop. Van de prachtige jazzy bijdrage van Robert Glasper, de bijna pop achtige flow van The Last, en het autotune refrein Troubles. Alles klinkt doordacht en met veel detail geproduceerd. Enkel Ain't No Way vind ik (juist door de gastrappers ) wat rommelig overkomen, maar de rest mag er zeker zijn!

Samen met het laatste album van J.I.D mijn favoriete hiphop album van 2022, en mijnsziens veel beter dan dan het toch wat saaie album van Kendrick Lamar.
Denzel Curry klinkt ook introspectief, maar heeft daarvoor geen gewauwel over Eckhart Tolle voor nodig.