Wat een afknapper, dit album!
Dit album staat vol rommelige nummers, die weliswaar in de verte refereren aan de twee geweldige albums uit de jaren ‘80, maar alle finesse missen. In plaats daarvan krijgen we een bak schreeuwerige herrie over ons uitgestort.
Af en toe, zoals op het nummer Power, zijn er momenten die de moeite van het luisteren waard zijn. De meeste nummers zijn helaas slecht uitgewerkt. Dit uit zich ook doordat dé kracht van Toxik, het gitaarspel van Josh Christian, niet doeltreffend wordt in gezet. Solo’s zijn er genoeg, maar ze missen een mooie opbouw en verzuipen af en toe gewoon in de slechte mix van Dis Morta.
Tja, die mix….. De drums klinken alsof er samples zijn gebruikt van EZ Drummer en de slaggitaren en bassdrums smeren de mix helemaal dicht.
Ronduit teleurstellend wat Toxik na zoveel jaren als ‘comeback’ weet te produceren.