menu

Maya Hawke - MOSS (2022)

mijn stem
3,61 (9)
9 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Mom+Pop

  1. Backup Plan (3:17)
  2. Bloomed Into Blue (3:25)
  3. Hiatus (3:37)
  4. Sweet Tooth (3:41)
  5. Crazy Kid (3:37)

    met Will Graefe

  6. Luna Moth (3:24)
  7. South Elroy (3:13)
  8. Thérèse (3:27)
  9. Sticky Little Words (2:26)
  10. Over (3:49)
  11. Restless Moon (3:29)
  12. Driver (3:35)
  13. Mermaid Bar (3:36)
totale tijdsduur: 44:36
zoeken in:
avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Maya Hawke - MOSS - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Maya Hawke - MOSS
Succesvolle actrices die ook nog eens muziek willen maken staan bij de critici direct met 3-0 achter, maar Maya Hawke laat ook op haar tweede album horen dat ze ook als muzikante zeer talentvol is

Ook ik bekeek het debuutalbum van Maya Hawke in de zomer van 2020 met enige scepsis, maar de succesvolle actrice, het voormalige model en het kind van twee beroemde ouders, bleek een prachtig debuutalbum gemaakt te hebben. Op dit debuutalbum liet de jonge Amerikaanse muzikante zich stevig beïnvloeden door de Laurel Canyon folk uit het verleden en door de jazzy pop van Norah Jones, waarmee producer Jessie Harris uitstekend uit de voeten kon. Op het deze week verschenen MOSS kiest de muzikante uit New York hier en daar voor een net wat moderner geluid, maar de liefde voor de Laurel Canyon folk uit de jaren 60 en 70 is ze zeker niet kwijt. Mooi album weer.

Blush, het debuutalbum van de Amerikaanse singer-songwriter en actrice Maya Hawke, die ook nog een carrière als fotomodel achter zich heeft, sneeuwde in de zomer van 2020, helaas echt volledig onder. Het is doodzonde, want het samen met producer Jessie Harris (Norah Jones) gemaakte Blush was een verrassend sterk album, waarop de jonge muzikante uit New York vooral invloeden uit de Laurel Canyon folk verwerkte en hier en daar jazzy accenten toevoegde. De songs van Maya Hawke deden meer dan eens denken aan de muziek van Norah Jones, die in één van de tracks op het album zelf opdook.

Actrices en modellen die een carrière in de muziek ambiëren hebben de schijn meestal flink tegen en Maya Hawk is ook nog eens de dochter van bekende ouders (Ethan Hawke en Uma Thurman), wat meestal ook niet helpt. De jonge muzikante en succesvolle actrice, die onder andere is te zien in de Netflix hit Stranger Things, verdient het echter om op haar muzikale kwaliteiten te worden beoordeeld en die vielen op Blush zeker niet tegen.

Maya Hawke duikt deze week op met haar tweede album, dat wederom niet in de spotlights staat, al heeft ze alvast een mooi cijfer binnen van het kritische Pitchfork. Ook op MOSS maakt de jonge muzikante uit New York weer indruk met mooie folky songs, die betrekkelijk sober zijn ingekleurd en alle ruimte bieden aan haar mooie en karakteristieke stem, die wat zachter klinkt dan op haar debuutalbum en hier en daar gezelschap krijgt van een mannenstem.

Maya Hawke heeft wederom een uitstekende producer gekozen in de persoon van Benjamin Lazar Davis, die niet alleen lid is van de bands Okkervil River en Cuddle Magic, maar ook werkte met Joan As Policewoman. Maya Hawke deed hiernaast een beroep op Phoebe Bridgers protegee Christian Lee Hutson en op Jonathan Low, die werkte met Taylor Swift.

Vergeleken met haar debuutalbum Blush klinkt MOSS wat eigentijdser, al zijn nog steeds flink wat invloeden uit het verleden hoorbaar. Het is aan de ene kant jammer dat invloeden uit de Laurel Canyon folk wat aan terrein hebben verloren, maar aan de andere kant zijn er genoeg albums die hier op voortborduren en bovendien komen aan het eind van het album nog wat traditioneler klinkende songs voorbij.

Maya Hawke heeft op MOSS gewerkt aan een meer eigen en bovendien wat eigentijdser geluid en ze is hierin uitstekend geslaagd. Ik was op Blush al zeer gecharmeerd van de zang van de Amerikaanse muzikante, maar op MOSS maakt de stem van Maya Hawke nog veel meer indruk, al is het maar omdat ze het subtiele rauwe randje op haar stembanden zeer smaakvol inzet.

Ook in muzikaal en productioneel opzicht vind ik het tweede album van de New Yorkse muzikante een stuk interessanter dan de meeste andere albums van jonge vrouwelijke singer-songwriters met een voorliefde voor indie en MOSS is in deze opzichten ook net wat interessanter dan het debuutalbum. MOSS is een album dat vooral vanwege de stem van Maya Hawke betrekkelijk makkelijk verleidt, maar het is ook een album waarop veel te ontdekken valt.

In mijn recensie van Blush noemde ik het album een van de memorabele debuten van 2020. Ik ben het album zelf vervolgens te snel weer vergeten, maar was bij beluistering deze week verrast hoe goed het album is. Het deze week verschenen MOSS vind ik nog mooier en interessanter dan het helaas over het hoofd geziene debuut van Maya Hawke. Het moet genoeg zeggen over de kwaliteit van het album. Van mij mag Maya Hawke vol kiezen voor de muziek. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 12:38 uur

geplaatst: vandaag om 12:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.