Hughes is on fire. De man brengt tegenwoordig sneller platen uit dan ik van onderbroek wissel. Nu kan Glenn altijd wel een potje bij mij breken. Hij is gezegend met een wereldstrot en des te meer de jaren gaan tellen des te zwaarder zijn muziek gaat klinken. Hoor de dikriff in de titelsong en het is alsof Tony Iommi even komt buurten. Het is een fijne song, nergens inventief maar dat hoeft ook niet. Hypnotize Yourself vormt een hoogtepunt, heerlijk gitaarwerk, met de voeten in de jaren 70 en Hughes die er over heen scheurt met die machtige stembanden. Het is trouwens houthakken geblazen, soms wil Glenn nog wel eens wat soul elementen of funky details toevoegen maar daar is nu geen sprake van. Het is beuken en dat doen de heren met verve. Helaas wordt niet overal een hoog niveau aangetikt, aangezien een aantal songs wat routineus aanvoelen. Tracks als Not Human, Born to Fly en Shine On klinken als oude kliekjes die opnieuw zijn opgewarmd. Weliswaar energiek maar ook gespeend van enig avontuur. Blijft over een handjevol songs waarbij Hughes nog steeds laat zien tot de groten te behoren, en dat is op zijn leeftijd een prima prestatie. Geen topper maar wel een onderhoudend plaatje.