menu

Marina Allen - Centrifics (2022)

mijn stem
3,95 (11)
11 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Fire

  1. Celadon (3:10)
  2. Getting Better (2:39)
  3. Or Else (2:59)
  4. Smoke Bush (3:27)
  5. Superreality (2:42)
  6. New Song Rising (4:22)
  7. Halfway Home (2:29)
  8. My Stranger (3:48)
  9. Foul Weather Jacket Drawing (3:17)
  10. Gardiner's Island (4:22)
totale tijdsduur: 33:15
zoeken in:
avatar van Lura
4,5
Vorig jaar maakte singer-songwriter Marina Allen indruk met haar amper negentien minuten durende debuut Candlepower. Op dit debuut was duidelijk de invloed te horen van muziek uit de late jaren zestig en zeventig, met name die afkomstig uit Laurel Canyon. Kan bijna niet anders, want Allen is afkomstig uit Los Angeles. Ook hoorde je regelmatig de invloed van Joni Mitchell en Laura Nyro terug.

Dat geldt andermaal voor opvolger Centrifics. Af en toe doet haar timbre me terugdenken aan de veel te jong gestorven zangeres Judee Sill (vooral in Foul Weather Jacket Drawing). Centrifics is een stuk avontuurlijker geworden, er wordt nog meer het experiment gezocht, vooral in de manier van zingen (gebruik kopstem).

Allen over het ontstaansproces : “I went into writing Centrifics knowing I wanted to give myself permission. I was fed up with hiding myself and a fierceness started to enter the songs, which I leaned into. The entire time I was writing, I just kept saying “yes”, that was my only rule. In a way, these songs became a bridge for me to get to the other side and so Centrifics became aspirational. I threw the stone into the ocean as far as I could and then figured out how to swim to it. Instead of trying to get it perfect, the album works as a ladder to confront and hoist myself over all the hurdles, walls, setbacks and suffering. In that way imagination became a tool I desperately clung to rather than a place to recede.”.

Allen blijkt naast in folk repertoire ook uit de voeten te kunnen in meer jazz georiënteerd materiaal, getuige het lome en dromerige New Song Rising. Centrifics is een interessante, nog voortdurende zoektocht naar een eigen geluid. Zeer benieuwd waar die haar uiteindelijk gaat brengen.

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Marina Allen - Centrifics - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Marina Allen - Centrifics
De Amerikaanse muzikante Marina Allen overtuigt op haar debuutalbum Centrifics met mooi ingekleurde songs vol echo’s uit het verre verleden en imponeert met haar prachtige en veelzijdige stem

Met haar vorig jaar verschenen mini-album Candlepower zorgde Marina Allen uit Los Angeles op zijn minst voor hooggespannen verwachtingen. Die maakt ze meer dan waar op haar officiële debuutalbum Centrifics, waarop de Amerikaanse muzikante laat horen dat ze nog veel beter kan. Centrifics laat zich stevig beïnvloeden door de folk en singer-songwriter muziek die vele decennia geleden werd gemaakt in de omgeving van Los Angeles en San Francisco, maar Marina Allen verwerkt ook eigentijdse invloeden in haar bijzondere songs. Het zijn songs die het oor strelen met mooie en subtiele klanken, maar het is vooral de geweldige zang die het album naar grote hoogten tilt.

De Amerikaanse singer-songwriter Marina Allen debuteerde vorig jaar zeer veelbelovend met het mini-album Candlepower, dat je bijna negentien minuten lang mee terug nam naar vervlogen tijden. Marina Allen komt uit Los Angeles en liet zich op haar mini-album zowel inspireren door de Laurel Canyon scene van de late jaren 60 en vroege jaren 70 als door de meer psychedelische folk uit San Francisco uit dezelfde periode.

De zeven tracks van Candlepower krijgen deze week gezelschap van de tien tracks op het debuutalbum van Marine Allen, dat ruim een half uur muziek bevat. Ook op Centrifics laat de Amerikaanse muzikante zich vooral beïnvloeden door muziek uit een ver verleden, waarbij ook dit keer de invloeden uit de Californische folk en singer-songwriter muziek centraal staan.

Centrifics is hierdoor een album dat associaties oproept met flink wat grote folkzangeressen en singer-songwriters uit een ver verleden, onder wie Karen Dalton, Carole King, Judee Sill, Laura Nyro en Joni Mitchell, maar de muziek van Marina Allen heeft ook raakvlakken met eigenzinnige vrouwelijke muzikanten uit het heden als Joanna Newsom en Fiona Apple. Het noemen van namen heeft overigens niet al te veel zin, want ondanks het feit dat Centrifics associaties oproept met vele muzikanten uit het verleden, klinkt Marina Allen op Centrifics vooral als zichzelf.

Centrifics verschijnt maar net een jaar na Candlepower, maar het debuutalbum van Marina Allen laat wat mij betreft flinke groei horen. Ik vind de zang van Marina Allen, die ook een randje Karen Carpenter laat horen, nog mooier dan op het mini-album en ook de kwaliteit van de songs ligt nog een stuk hoger dan op het terecht geprezen mini-album.

Op Centrifics imponeert Marina Allen als zangeres. De Amerikaanse muzikante beschikt over een zeer karakteristiek en veelkleurig stemgeluid, dat zich makkelijk aanpast aan de songs, die variëren van folky tot jazzy. Het is een stem met veel dynamiek en souplesse, maar Marina Allen vertolkt haar songs ook met veel gevoel. Marina Allen varieert flink met haar stem, maar alles dat ze doet op Centrifics is prachtig.

De instrumentatie op Centrifics staat volledig in dienst van de mooie en bijzondere stem van de singer-songwriter uit Los Angeles. Het is een instrumentatie die naadloos kan aansluiten bij de muziek die lang geleden in de Laurel Canyon werd gemaakt, maar Centrifics bevat ook lome en jazzy klanken en klinkt ondanks alle nostalgie ook met enige regelmaat verrassend eigentijds. Het album is gevarieerd en tijdloos ingekleurd, met hier en daar een fraaie rol voor blazers, en zeer doeltreffend en al even tijdloos geproduceerd door Chris Cohen.

De melodieuze songs van Marina Allen liggen makkelijk in het gehoor, waardoor Centrifics zich snel opdringt, maar het zijn ook songs vol mooie details, die vooral bij aandachtige beluistering aan de oppervlakte komen. Het mini-album van Marina Allen werd vorig jaar in kleine kring bejubeld, maar Centrifics verdient wat mij betreft een breder publiek. Marina Allen moet concurreren met een heel legioen aan soortgenoten, maar haar debuutalbum laat horen dat ze bulkt van het talent en dat ze absoluut iets toevoegt aan alle invloeden uit het verleden die zo’n prominente rol spelen op Centrifics. Bijzonder mooi album dit. Erwin Zijleman

avatar van johans
4,5
Een grote belofte. Het begin van iets heel speciaals. Woorden van die strekking schoten vorig jaar door mijn hoofd, na het verschijnen van het mini-debuut “Candlepower” van de uit Los Angeles afkomstige Marina Allen. De verwachtingen naar het eerste volwaardige album worden een jaar later met Centrifics volledig ingelost met een verzameling van tien eigen akoestische gitaar- en pianoliedjes.

Met haar ongerepte, fragiel stemgeluid en de compositorisch, verfijnde aanpak schetst zij het gevoel van toen met het geluid uit de Laurel Canyon (Joni Mitchell, Carole King, Laurel Nyro). Die voorliefde zorgt voor bloedmooie momenten die je meteen bij de les houden en je laat zweven op de wolken met iemand als Judy Garland. Die authentieke betovering en Allens buitengewone bereik is de kracht van Centrifics, waarmee de Amerikaanse zich goed op de kaart heeft gezet.

avatar van Niek
Prachtig zeg. Hoog op verlanglijst

Gast
geplaatst: vandaag om 16:42 uur

geplaatst: vandaag om 16:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.