Dit is een opmerkelijk goed album, gegeven het feit dat dit eerste Turtles-album heel snel moest worden opgenomen, nadat It Ain't Me Maby de hitstatus had bereikt. Het blinkt vooral uit door de onwaarschijnlijk mooie vocalen van Howard Kaylan en Mark Volman, en verder zijn de meeste liedjes, zowel de eigen songs (geschreven door Howard Kaylan) als de covers, waaronder drie liedjes van Bob Dylan, prima in orde. Het album gaat goed van start met het erg mooie Wanderin' Kind van Kaylan, maar aan It Was a Very Good Year moest ik even wennen, vanwege de knipoog en de aamgepaste tekst. Skipnummers staan er niet op dit debuut (vind ik), maar ik kan wel een paar hoogtepunten aanwijzen, zoals de verrassende interpretatie van Love Minus Zero (zouden The Byrds hier jaloers naar hebben geluisterd?, en wat zou Dylan er van hebben gevonden) en het schitterende Last Laugh, dat begint met het geluid van een clavecimbel (als ik het goed gehoord heb).
Ik beluisterde de zojuist uitgebrachte cd-uitgave op Edsel, die zowel de stereo- als de mono-versie bevat. Ben benieuwd naar hun andere albums, maar It Ain't Me Babe is alvast een schot in de roos wat mij betreft.