menu

The Analogues - Introducing The Analogues Sideshow (2022)

mijn stem
3,94 (17)
17 stemmen

Nederland
Pop
Uitgebracht in eigen beheer

  1. Patience (3:01)
  2. Say That You Will (4:22)
  3. Don’t Fade Away (2:37)
  4. Nothing Can Hurt Me Today (3:02)
  5. Pawn in Your Pocket (3:22)
  6. Damned If You Do (3:47)
  7. Turned Into Sand (4:25)
  8. Good Foot (3:54)
  9. Can’t Figure You Out (3:13)
  10. Magnetic Fields (2:34)
  11. Through Thick and Thin (3:13)
  12. Yeah Yeah Yeah (2:59)
  13. Still Waiting (5:03)
totale tijdsduur: 45:32
zoeken in:
4,0
Weet er niet goed weg mee. Ja, het zijn de Beatles, maar toch mis ik iets. Misschien omdat het gewoon The Beatles niet zijn? Knap gemaakt. Misschien iets te bedacht. Nog maar eens luisteren, want het is zeker smaakvol.

avatar van Marco van Lochem
4,5
Zakenman Fred Gehring vertrok bij het moederconcern van Tommy Hilfiger om zijn droom te verwezenlijken, het drummen in een Beatles tribute band. Het mocht echter niet zo maar een tribute band worden, het moest een speciale zijn. Met muzikant Bart van Poppel besprak hij het idee en samen gingen ze voor de ultieme Beatles tribute band. Eén die louter gebruik maakt van authentieke instrumenten en die alles nauwkeurig naspeelt. De jacht op instrumenten werd geopend en mede bandleden werden benaderd. De van Powerplay bekende zanger en gitarist Jan van der Meij, multi-instrumentalist Diederik Nomden en gitarist Jac Bico maakten de line-up compleet.

The Beatles stopten eind 1966 met live optredens en vanaf dat moment waren ze louter en alleen in studio's te vinden. The Analogues, ze noemen zich zo omdat ze alleen analoge instrumenten gebruiken, richten zich op die periode, te beginnen met de "MAGICAL MYSTERY TOUR", die ik in mei 2016 mocht aanschouwen. Wat een belevenis, wat een kwaliteit, het smaakte naar meer. Dat kregen we met een tour waarin "SGT. PEPPER'S LONELY HEARTS CLUB" gespeeld werd, gevolgd door "THE WHITE ALBUM" en tenslotte "ABBEY ROAD". Zelfs Engeland was niet veilig voor de groep, die inmiddels op één belangrijke plek was gewijzigd. Wegens gehoor problemen kon Jan van der Meij niet meer optreden en zijn plaats werd ingenomen door de van Moke bekende Felix Maginn. Doordat Van der Meij de rauwere Paul McCartney partijen zong en er binnen de band niemand dat over kon nemen, werden enkele gastzangers ingehuurd om per optreden een paar keer op het toneel te verschijnen.

In 2020 zou de cyclus afgesloten worden met "HELLO GOODBYE" en zouden ze een aantal concerten verzorgen waarin ze John Lennon, dat jaar 40 jaar geleden vermoord, zouden eren. Onder andere een optreden in Carré stond op het programma. Corona en de dan weten we wat daarvan terecht is gekomen. "HELLO GOODBYE" werd uitgesteld, de Ziggo Dome concerten hebben inmiddels plaatsgevonden, helaas werd de ode aan John Lennon helemaal gecanceld. Van enkele van de individuele leden is er in het verleden eigen muziek verschenen. Van Nomden verscheen bijvoorbeeld eind vorig jaar een prachtig solo album en de vijf heren hebben de coronaperiode gebruikt én inspiratie gevonden om gezamenlijk een album op te nemen met louter origineel materiaal.

Onder de titel "THE ANALOGUES SIDESHOW" krijg je in ruim 45 minuten dertien gevarieerde tracks voorgeschoteld. Het door Maginn geschreven “PATIENCE” opent het feest, want dat is het! Uptempo, heerlijk gitaarwerk en natuurlijk een Beatles sfeertje. Nomden schreef en zingt “SAY THAT YOU WILL”, een prachtig nummer, met subtiel toetsenwerk en die fantastische stem van Nomden, het eerste hoogtepunt, waarbij de gitaarsolo de spreekwoordelijke kers op de taart is. Van Poppel is mede verantwoordelijk voor “DON’T FADE AWAY”, een sixties track, prachtig gitaarwerk en een lekkere melodielijn. Opnieuw van de hand van Diederik Nomden is “NOTHING HURT ME TODAY”, dat fijne arrangementen heeft en een opgewekt ritme. “PAWN IN YOUR POCKET” is weer door Felix Maginn geschreven. Hij zingt het op een Oasis achtige manier en het is een echte meezinger met een hoofdrol voor de fiddle, bespeeld door Rens van der Zalm. Jan van der Meij schittert in “DAMNED IF YOU DO”, een nummer dat is geschreven door Gehring. Midtempo met smaakvolle vocale arrangementen.

“TURNED INTO SAND”, mede geschreven voor Jac Bico, heeft een iets andere sfeer, maar is ongelofelijk pakkend. De melodie en het ritme zijn fantastisch en het pakt je vanaf het eerste moment, hoogtepunt van het album! “GOODFOOT” heeft een Beatles sfeertje, pakkend en je kunt hier bijna niet stil bij blijven zitten. Maginn schreef het en het zou niet misstaan op een Paul McCartney, of misschien zelfs een George Harrison album. Dat laatste komt voornamelijk door het geweldige, Harrison-achtige gitaarspel. Het mede door Bart van Poppel geschreven “CAN’T FIGURE YOU OUT” is een nummer dat een druilerige dag in een zonnige dag kan veranderen. Wat een heerlijk en vrolijk liedje! Van der Meij krijgt de spotlight in het McCartney-achtige “MAGNETIC FIELDS”, een prachtig klein liedje. “THROUGH THICK AND THIN” is weer mede door Jac Bico geschreven, Nomden zingt het en het is een sferisch midtempo liedje met een fijne melodielijn, waarbij je getrakteerd wordt op een mooie pianosolo. De uptempo rocker “YEAH YEAH YEAH” is een Maginn compositie, met strakke gitaarriffs, heerlijke solo en is een prachtige prelude richting het laatste nummer. Dat is het schitterende “STILL WAITING”, geschreven door Van Poppel en Maginn. Fenomenaal toetsenspel, prachtige melodie, strijkers arrangementen waarbij de Beatles nooit ver weg zijn, weer een hoogtepunt op dit album, waarvan ik geen genoeg kan krijgen.

De optredens met muziek van The Beatles leek voor The Analogues in de nabije toekomst een afgesloten boek, maar de coronaperiode heeft wat dat betreft iets positiefs voortgebracht, ze gaan ermee door! Er staan nog tot en met mei volgend jaar concerten gepland en wat mij betreft zouden ze de bühne op kunnen gaan met eigen werk. Misschien in combinatie met Beatles klassiekers, het zou perfect naast elkaar passen. Eén van de beste albums van 2022, dat staat voor mij nu al vast en eentje die ik niet als een sideproject zou willen bestempelen, daarvoor zit er te veel kwaliteit in.

avatar van Rogyros
4,0
Ik vind dit echt een klasseplaat. Natuurlijk is het duidelijk waar men de inspiratie vandaan haalt. Maar het is echt lekkere, aanstekelijke muziek. Een flinke scheut Beatles saus, maar wel met een eigen smoel. We hebben echt aardig wat talent in Nederland!

Ik zit voor nu op 4 sterren, maar de optie tot verhoging is aanwezig.

avatar van pmac
3,5
Prima plaat. Degelijke nummers, arrangementen die idd sterk dien denken aan Beatles en vooral McCartney solo. Jan Bico die Harrisonstijl kilo's speelt is gewoon aangenamer. Tekstueel is het wel magertjes. Ik heb twinkling in your eye twee keer gehoord. Beetje suf.

avatar van pmac
3,5
Excuus voor alle schrijffouten.

Dit album staat in mijn ogen vooral symbool voor het feit dat The Analoques een beetje teveel in zichzelf zijn gaan geloven. Fred Gehring is absoluut een goede zakenman en heeft het hele gebeuren rond The Analoques slim gespeeld. Door gigantisch veel reclame te maken werd het een begrip in de wereld van Beatles coverbands en ze zijn uniek door alle originele instrumenten te hebben en te bespelen. Toch komen ze nooit ook maar enigszins in de buurt bij de 4 heren uit Liverpool. Ironisch genoeg vooral door het matige drumwerk van de man achter alles en de zang laat ook te wensen over. Heb ze 2 keer live gezien en er staan muzikanten die hun eigen ding doen maar een echte band heb ik nooit aan het werk gezien.

Op een gegeven moment kreeg ik zelfs een beetje afkeer van The Analoques omdat ze zichzelf presenteerden als het geweten van The Beatles. Maar het blijft een redelijk coverbandje die door slimme marketing zichzelf veel hoger op de trap hebben gezet dan ze eigenlijk verdienen.
Dit album is wat dat betreft een goed voorbeeld: ze willen The Beatles zijn maar komen niet verder dan een paar B kantjes van een beginnend bandje.

avatar van Rogyros
4,0
Grappig hoe je het anders kunt beleven dan Music4ever. Ik vind The Analogues een geweldige coverband. Muzikaal zijn ze live fantastisch. De studiojaren van The Beatles worden heel knap live gespeeld. En ik zie een vork de beleving absoluut, ook als band. Zangtechnisch is het prima, niet werelds. Maar de close harmony gaat ze wel goed af. En de drummer redt zich, maar is niet briljant. Dat klopt. Hij gaat ook niet de mist in tijdens de concerten. Ik heb ze nu vier of vijf keer live gezien en ben iedere keer weer onder de indruk.

Dit album vind ik ook echt geslaagd. Ik kan er echt van genieten. De heren hebben best wat in hun mars.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:07 uur

geplaatst: vandaag om 13:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.