Nadine Khouri - Another Life (2022)

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Nadine Khouri - Another Life - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Nadine Khouri - Another Life
De van oorsprong Libanese muzikante Nadine Khouri verrast met een sober maar zeer sfeervol klinkend album dat zich makkelijk weet te onderscheiden, maar dat ook nog eens de ruimte op bijzondere wijze verwarmt

Another Life is mijn eerste kennismaking met de muziek van de in Libanon geboren Nadine Khouri en het is een kennismaking die indruk heeft gemaakt. Topproducer John Parish heeft het album voorzien van een behoorlijk sober, maar ook zeer sfeervol en gloedvol geluid, dat vol fraaie accenten zit. Het past allemaal prachtig bij de bijzondere zang van Nadine Khouri, die haar zang extreem doseert en haar teksten hier en daar bijna voordraagt. Het klinkt af en toe als Mazzy Star met een flinke dosis valium, maar Nadine Khouri heeft toch vooral een eigen geluid. Dat weet een enkeling al jaren, maar voor mij is Another Life een van de grootste ontdekkingen van het moment.

Nadine Khouri werd geboren in Beirut, maar liet haar vaderland Libanon al op hele jonge leeftijd achter zich. In Londen zette ze haar eerste stappen in de muziek, wat in 2005 een in eigen beheer uitgebracht debuutalbum opleverde. Dat album, Cuts From The Inside, deed niet heel veel en is inmiddels ook nergens meer te vinden, waarna Nadine Khouri haar geluk beproefde in de Verenigde Staten.

In 2017 verscheen het tweede album van de inmiddels weer naar Londen teruggekeerde muzikante. Het door niemand minder dan de vooral van PJ Harvey bekende John Parish geproduceerde The Salted Air trok veel meer aandacht dan het debuutalbum van Nadine Khouri, maar zelf hoorde ik het album helaas pas deze week voor het eerst. De aanleiding hiervoor was het deze week verschenen derde album van de Libanese muzikante.

Ook op Another Life werkt Nadine Khouri samen met John Parish, die de afgelopen jaren ook mooie dingen deed voor onder andere Aldous Harding en Dry Cleaning. Ook de productie van het nieuwe album van Nadine Khouri is wat mij betreft een kunststukje. Another Life is een bijzonder klinkend album, dat er direct vanaf de eerste noten in slaagt om een bijzondere sfeer te creëren.

Het is een sfeer die met enige regelmaat herinnert aan de Laurel Canyon folk uit de late jaren 60 en vroege jaren 70, maar Nadine Khouri heeft ook een bijzonder eigen geluid. Dat is deels de verdienste van de bijzondere instrumentatie op en productie van het album. Another Life is voorzien van een loom en warm klinkend geluid, waarin organische klanken lijken te domineren, maar waarin een batterij mellotrons ook een voorname rol speelt. Incidenteel is er een rol voor strijkers en blazers, maar John Parish zet ook de gitaren fraai op de voorgrond.

Het is een aangenaam en gloedvol geluid, maar het is ook een geluid waarin geen noot teveel wordt gespeeld. De muziek van Nadine Khouri wordt hier en daar minimalistisch genoemd, maar ondanks het feit dat er geen noot teveel gespeeld wordt, vind ik dit predicaat niet van toepassing op de warmbloedige klanken op het album, die de ruimte op fraaie wijze vullen.

Ook de zang van de Libanese muzikante wordt hier en daar als minimalistisch beschreven, maar hiervoor geldt eigenlijk hetzelfde als voor de instrumentatie op het album. Nadine Khouri gebruikt de kracht van de stilte in haar vaak fluisterzachte zang, die zo nu en dan tegen het gesproken woord aan schuurt, maar ook de zang op Another Life klinkt toch vooral warm en rijk.

John Parish heeft het album prachtig geproduceerd en heeft er voor gezorgd dat de stem van Nadine Khouri en de vaak wat jazzy klanken prachtig door de speakers komen. Zeker bij beluistering met een goede koptelefoon komt Another Life op fraaie wijze tot leven, waarbij zowel de subtiele accenten in de veelzijdige instrumentatie als de bezwering in de stem van Nadine Khouri in positieve zin opvallen.

Zeker op een winterse zondagochtend verrichten de sfeervolle klanken en de bijzondere stem van Nadine Khouri, af en toe bijgestaan door Adrian Crowley, makkelijk wonderen, maar Another Life is ook een album dat moet rijpen. Het is dringen in het genre van de vrouwelijke singer-songwriters, maar Nadine Khouri slaagt er wat mij betreft in om anders te klinken dan nagenoeg al haar genregenoten, wat een groot goed is. Erwin Zijleman

Ik moest, qua sfeer en gevoel dat dit album oproept, denken aan the Delines bij het beluisteren van dit fraaie album (overigens zonder een directe vergelijking te willen maken).

Wellicht ook het uitproberen waard voor Delines-liefhebbers als Mjuman, Bartjeking, Venceremos, Cor, Zwaagje, vinylbeleving, 4addcd, Broem, Koos R., Martin Visser?

Bedankt voor de tip. Het album was al onder mijn aandacht gebracht en een 1e luistersessie stemt mij zeker positief. Niet helemaal Delines style vind ik maar zeker de moeite waard. Gaat nog ‘n paar keer op herhaling de komende tijd.

Absoluut een lekker album van Nadine. Zit meer dan voldoende variatie in. Ietwat bijzondere stem met een rafelrandje wat je gehoor op scherp zet. Heerlijk.

Geldt wat mij betreft zeker ook voor Midnight Glasgow Rodeo van Johhny Mac and the Faithful. Broem wordt dan brommer...hihi.