Dit 2de deel van het Ambient Highway-project bevat meer van hetzelfde, maar ook een aantal nieuwe, unieke composities. Wederom is het over de gehele linie goede en smaakvolle muziek zoals we dat van Edgar Froese mogen verwachten.
Het album gaat van start met "Stuntman Part Two" en is eigenlijk een nog wat meer dichtgesmeerde versie van de remix die terug te vinden is op Beyond the Storm. Het klinkt allemaal nog meer aangedikt, waardoor de charme van het origineel er zo langzamerhand aan begint te geloven. Ik ben een grote liefhebber van dit nummer, maar in deze versie klinkt het allemaal nét even teveel van het goede...
"Moonlight on a Crawler Lane" is en blijft een heerlijk nummer en deze versie verschilt niet met die van Beyond the Storm.
"Raindance" is de eerste van 3 nieuwe nummers en is een verrassend en afwisselend nummer waarin van alles gebeurt. De smaakvolle gitaarlijnen vallen nog het meest op en als ik denk dat het nummer afgelopen is, wordt ik nog eens getrakteerd op een heel mooi coda.
"One Fine Day in Siberia" maakt wederom zijn opwachting op dit album en het nummer is in z'n waarde behouden. Het is en blijft één van de mooiste nummers die Edgar geschreven heeft.
"Heatwave City" kent als extra toevoeging wat kleurrijke gitaarlijntjes, voor de rest is het praktisch indentiek aan het origineel van Beyond the Storm.
"Epsilon in Malaysian Pale Part Two" kent hetzelfde probleem als "Stuntman Part Two". Het is gewoon hetzelfde stuk van Beyond the Storm, alleen nog verder aangekleedt. Geen ode aan het origineel i.m.o. Ik ben er gewoon niet zo kapot van.
"Shores of Guam" lijkt op dit album een stuk dynamischer en levendiger te klinken dan de versie van Beyond the Storm, waardoor ik 'm een een stuk beter vind. Dit t.o.v. de vorige versie waarbij ik eerder de drang had m'n schouders erbij op te halen.
Ook "Tropic of Capricorn" is beschoren met het zg. Part Two-geintje. Nog meer aangedikt, althans zo lijkt het, krijg ik steeds meer de neiging gewoon het origineel te beluisteren. Alhoewel ik wel een zwak blijf houden voor dit nummer, moet ik bekennen...
"Vault of the Heaven" blijf ik persoonlijk een dijk van een nummer vinden. Lekker direct, zonder te veel geneuzel, luistert dit nummer prima weg.
En dan is het eindelijk tijd voor "Koala Sunrise", samen met "Raindance" en "The Morning Seal", de enige 3 nummers die écht nieuw zijn en speciaal hun opwachting maken op Ambient Highway Vol. 2.
"Koala Sunrise" is een sequence-gedreven, opgewekt, ritmisch nummer die tegelijkertijd door z'n niet al te toegankelijke karakter wat meerdere luisterbeurten vergt. Het is wel een lekker nummer.
Tot slot maakt "The Morning Seal" zijn opwachting en is een prima afsluiter. Heel anders qua karakter dan "Koala Sunrise" en zeker een stuk toegankelijker te noemen.
Deel 2 van The Ambient Highway is wederom een goed voorbeeld van de muziek van Edgar Froese. Ietwat jammer van de gere-remixte klassiekers, maar de nieuwe nummers zijn goed en er staan een aantal persoonlijke favorieten op, die weliswaar ook al op Beyond the Storm staan, maar hé...het zijn goede nummers, ok? Ik blijf er wel bij, dat het album interessant is voor de collectie, mits je er niet het volle pond voor hoeft te betalen. Fans hebben immers op meerdere manieren, veel van de nummers al lang(er) in bezit.