De uit Nijmegen afkomstige rockband Navarone heeft zijn vijfde album uitgebracht, toepasselijk getiteld "V". Het vijftal bestaat uit Robin Assen (drummer), Kees Lewiszong (gitarist), Merijn van Haren (zanger), Roman Huijbreghs (gitarist/zanger) en Bram Versteeg (basgitarist) en werd in 2008 opgericht. De naam werd mede door Golden Earring zanger Barry Hay bedacht en de heren maakten indruk met hun hardrock, alternatieve rock en een vleugje progressieve rock. De stem van Van Haren is er één waar ik geen genoeg van kan krijgen, indrukwekkend, powerful en met een eigen geluid.
Na een debuut EP in 2009, verscheen het eerste officiële album van Navarone in 2012, "A DARKER SHADE OF WHITE", waarop het ruim tien minuten durende, indrukwekkende "SAGE" te vinden is. Twee jaar later wordt het goed ontvangen "VIM AND VIGOR" uitgebracht, waarna het drie jaar duurt alvorens "OSCILLATION" verschijnt. Ook dit album wordt door de fans omarmd. De EP "LOUD AND CLEAR" vult de periode tussen albums drie en vier op. Dat vierde album verschijnt eind november 2018, "SALVO" getiteld, en is ook weer een meer dan prima schijfje. De groep trad op in het voorprogramma van onder andere de Golden Earring en Bon Jovi en op Pinkpop. Tevens waren ze te zien in The Voice en trad Van Haren af en toe op met The Analogues.
Het heeft een behoorlijke tijd geduurd voordat de band de tijd en inspiratie vond voor een nieuw schijfje, maar die is er nu dan. Waar de inspiratiebronnen bij bands als Led Zeppelin, Deep Purple, AC DC, Pink Floyd, Rage Against The Machine en Soundgarden te vinden waren, heeft Navarone nu voor een iets andere aanpak gekozen. De nummers werden door de band zelf geschreven, soms in samenwerking met producer Gordon Groothedde, die bekend is van zijn werk met Krezip en Nick & Simon. Dit geeft al aan dat de richting op “V” anders is dan op voorgaande albums, liedjes die op de piano gecomponeerd zijn en minder gitaar georiënteerd zijn. Twaalf nummers, 39 minuten fijne muziek, dat van start gaat met subtiel pianospel, maar na ruim 20 seconden valt de band in en blijkt dat “DIVIDED” een lekker rock liedje is. Het korte “FRIENDS” is geschreven door Krezip frontvrouw Jacqueline Govaerts en Groothedde en is een poppy liedje, pakkend, maar niet echt Navarone. Bij het begin van “HEROES SOMEDAY” moest ik meteen aan Queens “WE ARE THE CHAMPIONS” denken. Het pianospel, de opbouw en de melodielijn lijken wel heel erg op die klassieker. Van Haren laat in dit nummer wel horen waarom hij, wat mij betreft tot de beste zangers van ons land behoort. Het modern klinkend “GREEN LIGHTS” volgt deze pianoballad op, waarmee Navarone opnieuw duidelijk maakt dat ze een andere richting op zijn gegaan. Het is een aardig liedje, niets meer, maar ook niets minder. Het met een vervormde stem opgeluisterde “QUESTION WHY” is wel meer rock gericht, maar heeft ook weer een modernere aanpak. Het doet mij denken aan bands als Imagine Dragons, zonder dat ze het kopiëren. “THE END OF THE WORLD” is een pakkend nummer, lekker ritme en een goed refrein.
In het heerlijke “KEEP ON RUNNING” is Supertramp niet ver weg, doordat het van die band bekende orgeltje er prominent in zit. “WIRE” is weer een ballad, akoestische gitaar en een ongelofelijk prettige melodie. De mondharmonica is een geweldige toevoeging en het nummer werkt naar een prachtig slot toe. Hoogtepunt van het album wat mij betreft! In “COME WHAT MAY” zitten mooie vocale harmonieën, waardoor de vergelijking met Queen niet ver weg zijn. Het is mooie midtempo ballad, met een smaakvolle gitaarsolo. “STAKES” is ook weer een midtempo track, met fijne gitaarpartijen, een beetje Kensington-achtig. “BREAK AWAY” is weer een ballad, zij het een wat stevigere variant. “CAN’T LOVE” is een soort kampvuur-achtig nummer, klein gehouden en prima gemusiceerd en gezongen.
“V” is een Navarone anno 2023 plaat geworden. De oorspronkelijke inspiratiebronnen hebben plaatsgemaakt voor modernere acts, waardoor de band een behoorlijke gedaanteverwisseling heeft ondergaan. Toch zit er ook dit album wel degelijk Navarone ingrediënten, zoals de zang en de pakkende melodieën. Persoonlijk vind ik het wel gewaagd dat een band dit doet, ik juich het ook wel toe, omdat ze zich op deze manier blijven ontwikkelen. Of de fans het allemaal waarderen is een vraag die voorlopig open blijft, maar ik vind “V” een erg goed album geworden, die ik regelmatig opzet en die mij blijft bekoren.