menu

Flamborough Head - Jumping the Milestone (2022)

mijn stem
4,00 (3)
3 stemmen

Nederland
Rock
Label: Oskar

  1. The Garden Shed (10:30)
  2. Tomorrow Is Another Day (7:42)
  3. Start Af a Nightmare (8:15)
  4. Fear of Failure (8:57)
  5. Walls of Words / Signs Misread (8:00)
  6. Jumping the Milestone (12:18)
totale tijdsduur: 55:42
zoeken in:
AOR_Lover
Herschreven en ingekorte recensie van van progwereld.

Tussen 1994 en 2013 heeft het uit Friesland niet alleen zeven studio-albums uit, maar traden ze ook veel op in het buitenland én organiseerden ze elk jaar het meest gezellige progfestival ooit: Progfarm. Het festival trok altijd veel vaste bezoekers. In 2011 kwam daar een einde aan, doordat het organiseren te veel werk opleverde. Na het album “Lost In Time” werd het stiller rond de band. Zoals Edo Spanninga naar ons schreef “we waren wel actief, maar niet heel luidruchtig”. Nu is daar een nieuw album en dat is altijd goed nieuws. Flamborough Head heeft wat mij betreft nog nooit teleurgesteld, alle albums zijn meer dan goed. Met een nieuwe line-up waarin Hans Spitzen gitaar speelt en Eddie Mulder basgitaar, is er de afgelopen tijd gewerkt aan nieuw werk. Traditioneel gestoken in artwork van Theo Spaay, behelst het album zes lange nummers met een totale speelduur van 55 minuten. De productie is goed verzorgd, evenals het artwork. Waar het gezelschap het meest in uitblinkt is de enorme muzikaliteit. Alle muzikanten zijn meer dan goed en spelen samen in dienst van de compositie. Er is alle ruimte voor solo’s en instrumentale passages, maar het loopt nergens uit op egotripperij.Ook op dit album zijn geen zwakke nummers te vinden. Een van de hoogtepunten is Fear Of Failure. Edo Spanninga geeft op dit album zijn toetsenarsenaal meer ruimte en dat betaalt zich geweldig uit. Dat hoor je prachtig samenkomen in dit nummer. Mellotronsamples, kerkorgel en een scheurend Hammondorgeltje, ze komen allemaal voorbij en tillen het tot grote hoogte. Toetsenliefhebbers smullen gegarandeerd van dit album. Ronduit verslavend is Tomorrow Is Another Day. Zelden een pakkend thema gehoord dat zo lang in je hoofd blijft hangen. Zonder er erg in te hebben hoor ik het mezelf fluiten terwijl ik naar de winkel loop of aan het stofzuigen ben. Sowieso vind ik de toevoeging van de blokfluit ronduit briljant in de muziek van Flamborough Head en op dit album krijgt dit instrument met regelmaat een prominente plek, zoals hier. Ook hier weer van dat geweldige orgelspel dat aan dat van de Noorse toetsengrootheid Iver Kleive doet denken. Het is verrassend dat Eddie Mulder, die een geweldig gitarist is, hier de basgitaar bespeelt. Ook dat doet hij met verve. Zijn basloopjes zijn overal van grote klasse. Gitarist Hans Spitzen is zeker ook een aanwinst. Zijn spel is iets minder gepolijst en dat geeft de muziek een mooi scherp randje. Het titelnummer is met dik twaalf minuten het langst. Hier (en op het hele album) hoor je goed dat de band de mosterd haalt bij bands als Genesis, Camel en Renaissance. Vooral het stevige gitaarwerk valt in positieve zin op. Margriet Boomsma schittert niet alleen met haar karakteristieke bluesy stem, maar ook met mooi dwarsfluitspel. Het slotstuk van dit episch aanvoelende nummer is van grote klasse. Zo is ook dit album wederom een prachtig nieuw hoofdstuk in het oeuvre van de band; een ware traktatie voor alle liefhebbers van symfonische rock.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:49 uur

geplaatst: vandaag om 05:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.