menu

Fenne Lily - Big Picture (2023)

mijn stem
3,62 (12)
12 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Folk / Rock
Label: Dead Oceans

  1. Map of Japan (4:13)
  2. Dawncolored Horse (4:04)
  3. Lights Light Up (4:12)
  4. 2+2 (3:30)
  5. Superglued (4:04)
  6. Henry (4:21)
  7. Pick (2:45)
  8. In My Own Time (4:02)
  9. Red Deer Day (4:43)
  10. Half Finished (5:34)
totale tijdsduur: 41:28
zoeken in:
avatar van coldwarkids
3,5
Lights Light Up is een mooi liedje met mooi gitaarwerk!

avatar van niels78
Heel lekker nummertje idd!
Ben benieuwd naar dit album

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Fenne Lily - Big Picture - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Fenne Lily - Big Picture
Fenne Lily legt op haar derde album Big Picture de lat weer net een stukje hoger met een mooi en sfeervol geluid, aangename en fluisterzachte zang en zich in een laag tempo voortslepende songs vol moois

Het valt niet mee om als jonge vrouwelijke singer-songwriter met een voorliefde voor indiepop, indierock of indiefolk nog op te vallen binnen het enorme aanbod van het moment. Fenne Lily kleurt redelijk binnen de lijnen van alles dat er al is, maar de Britse muzikante weet zich te onderscheiden met de kwaliteit van haar werk. Haar derde album Big Picture werd vakkundig geproduceerd door Brad Cook, is mooi en sfeervol ingekleurd en bevat een serie sterke songs. De muzikante uit Bristol beschikt bovendien over een van de mooiere fluisterstemmen in het genre en bekijkt het leven voor de afwisseling wat zonniger, wat Big Picture nog net wat aangenamer maakt.

De Britse singer-songwriter Fenne Lily debuteerde in 2018 knap met On Hold. Het debuutalbum van de muzikante die werd geboren in Dorset in het zuidwesten van Engeland, was in muzikaal opzicht misschien niet heel onderscheidend, maar Fenne Lily wist al op jonge leeftijd intense songs over een liefdesbreuk te schrijven en vertolkte ze in vocaal opzicht op overtuigende wijze. Het deels door John Parish (PJ Harvey) geproduceerde album was bovendien mooi ingekleurd met een hoofdrol voor fraaie gitaarlijnen.

Dat On Hold geen toevalstreffer was bewees Fenne Lily in 2020 toen BREACH verscheen. BREACH was nog een stuk beter dan het debuutalbum van Fenne Lily en maakte indruk met soms fluisterzachte en soms voorzichtig gruizige popliedjes, die zich ergens tussen de songs van Laura Marling en Phoebe Bridgers manoeuvreerden.

De Britse muzikant kon in de persoon van Brian Deck (Modest Mouse, Iron & Wine, Gomez) ook voor haar tweede album beschikken over een gerenommeerde producer, maar ook levende legende Steve Albini zette nog wat puntjes op de i, wat het wederom behoorlijk donkere en melancholische album nog wat meer glans gaf.

Ruim tweeënhalf jaar na BREACH keert Fenne Lily terug met Big Picture. Vergeleken met de vorige twee albums klinken de songs van de muzikante uit Bristol wat minder donker en somber. Fenne Lily lijkt het liefdesgeluk eindelijk gevonden te hebben, al gaat het allemaal niet vanzelf.

De Britse muzikante ging ook dit keer op zoek naar een producer van naam en faam en vond die in de persoon van Brad Cook (Hurray For The Riff Raff, Snail Mail, Waxahatchee, Plains), die de Britse muzikante naar zijn studio in Durham, North Carolina, haalde. In de studio werd de Britse muzikante bijgestaan door haar band, waarna ook Christian Lee Hutson en Katy Kirby bijdroegen aan het album en Melina Duterte van Jay Som de mix voor haar rekening nam.

Met Big Picture heeft Fenne Lily een album gemaakt dat past in het hokje indiefolk, maar dat hier en daar ook tegen de hokjes indierock en indiepop aan schuurt. Het is muziek die tegenwoordig in grote hoeveelheden wordt gemaakt, waardoor Fenne Lily zich kwetsbaar maakt, want hoeveel ruimte is er nog aan de top?

Wat mij betreft bewijst Fenne Lily met Big Picture echter dat ze behoort tot de beteren in het genre. Ze beschikt over een mooie stem, die vooral fluisterzacht meedogenloos verleidt, ze schrijft persoonlijke songs die zowel de pieken als de dalen in het leven bestrijken, ze heeft een goede neus voor producers die haar songs net dat beetje extra op kunnen tillen en het zijn ook nog eens aansprekende en mooi ingekleurde songs, die zich in de meeste gevallen in een opvallend laag tempo voortslepen, wat het album voorziet van een bijzondere sfeer.

Fenne Lily biedt hiernaast wat Brits tegenwicht, wat gezien de Amerikaanse dominantie in het genre een goede zaak is. Dat Britse tegenwicht bestaat ook dit keer uit een laagje met invloeden uit de Britse folk uit zowel heden als verleden. Ik hou normaal gesproken wel van donkere songs, maar ook het streepje zonlicht dat is doorgedrongen in de songs van Fenne Lily doet haar muziek goed. Big Picture vind ik voorlopig dan ook het meest aansprekende album binnen het oeuvre van de muzikante uit Bristol, die ik tot nog veel grootsere daden in staat acht. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 09:57 uur

geplaatst: vandaag om 09:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.