Loupe - Do You Ever Wonder What Comes Next? (2023)

Ben hier wel benieuwd naar. Wat ik tot nu toe gehoord heb van de tracks klinkt als heel aardige, sferische dreampop van Nederlandse bodem.

Aan één kant niet eerlijk vergelijken, maar aan de andere kant......de opvolger van Dakota. Fantastische band én album. Helaas heb ik het nog niet zo te pakken bij de nieuw uitgebrachte nummers. Ik mis dan mogelijk toch teveel de inbreng van de vorige zangeres, of heeft het een andere oorzaak? Anyway....ik hoop dat een volledig album gaat verrassen; met de muzikantes is helemaal niets mis. Dat is vakwerk. Hoop dat het met de beleving ook goed zit. Trouwens wel allemaal nieuwe nummers voor mij. Maakt me extra nieuwsgierig.

En dan ga ik voor de verandering eens op mezelf reageren. De vrijgegeven nummers van dit album beluisterd en zeer aangenaam verrast. Direct in de bestelling bij de plaatselijke platenzaak. De dames hebben hun weg gevonden én de "nieuwe zangeres" past naadloos. Zeer mooi geproduceerde nummers, goede composities en wat een techniek. Genieten en dit koop ik "blind".

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Loupe - Do You Ever Wonder What Comes Next? - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Loupe - Do You Ever Wonder What Comes Next?
De Amsterdamse band Loupe stapt uit de schaduw van voorganger Dakota met een album vol frisse en sprankelende songs, die niet alleen makkelijk verleiden, maar de fantasie vervolgens eindeloos blijven prikkelen

Bij mijn eerste beluistering van het debuutalbum van Loupe, dacht ik even terug aan de eerste keer dat ik het album van Dakota hoorde, bijna vier jaar geleden. Met Dakota liep het helaas slecht af, maar de drie overgebleven leden van de band laten met Do You Ever Wonder What Comes Next? horen dat het sensationele debuut van Dakota geen toevalstreffer was. Loupe klinkt anders dan Dakota, maar het debuut van de band is een geweldig album vol aanstekelijke maar ook interessante songs. Loupe durft zich op haar debuutalbum te ontworstelen aan het verleden en verrast met een fris en spannend geluid, dat binnen de indiepop en de indierock van het moment met de besten mee kan.

Het verhaal van de Amsterdamse band Dakota was vier jaar geleden een van de meest trieste muziekverhalen van het jaar. De band had al een aantal jaren geprobeerd om voet aan de grond te krijgen in de Nederlandse muziekscene en dat leek dan eindelijk te gaan lukken. Met haar debuutalbum Here's The 101 On How To Disappear leverde de uit vier vrouwen bestaande band een album af dat behoorde tot de beste albums van 2019.

De wereld leek aan de voeten te liggen van Dakota, maar het werd zangeres Lisa Brammer door aanhoudende psychische problemen al snel te veel. De andere bandleden konden uiteindelijk niet veel meer doen dan de stekker uit de band trekken, waarmee het net verschenen debuutalbum van Dakota helaas ook direct de zwanenzang van de band werd.

Jasmine van der Waals, Lana Kooper en Annemarie van den Born gingen op zoek naar een vervanger, maar de coronapandemie gooide in eerste instantie roet in het eten. Uiteindelijk werd met zangeres Julia Korthouwer Loupe geformeerd en die band brengt deze week met Do You Ever Wonder What Comes Next? haar debuutalbum uit.

Loupe bracht de afgelopen twee jaar al twee EP’s uit en die vond ik toch een stuk minder overtuigend dan het album van Dakota. Nu is het niet helemaal eerlijk om de muziek van Loupe te vergelijken met die van Dakota, ook al is de band qua samenstelling voor driekwart gelijk. Lisa Brammer drukte stevig haar stempel op het geluid van Dakota, dat zich vooral liet beïnvloeden door de dreampop uit de jaren 90. Loupe leunt nauwelijks meer op de dreampop en sluit met haar debuutalbum vooral aan bij de indiepop en indierock van het moment.

Na twee redelijke maar niet opzienbarende EP’s zet Loupe een reuzenstap op haar debuutalbum. Do You Ever Wonder What Comes Next? staat vol met zeer aangename popsongs, maar de muziek van de Amsterdamse band klinkt ook stekelig en zoekt met grote regelmaat het avontuur of zelfs het experiment. De muziek van Loupe klinkt fris en eigenzinnig, maar de band verwerkt ook nog altijd flink wat invloeden uit het verleden wat een bijzonder geluid oplevert.

Jasmine verrast keer op keer met geweldige gitaarlijnen, Lana strooit met heerlijke en inventieve basloopjes, Annemarie drumt afwisselend strak en speels, terwijl Julia niet alleen overtuigt als zangeres, maar het geluid van Loupe ook verrijkt met een laagje keyboards. Waar de EP’s van Loupe nog wat wisselvallig waren, slaagt de band er op Do You Ever Wonder What Comes Next? om een zeer hoog niveau vast te houden.

Loupe staat op haar eerste album garant voor songs waar je onmiddellijk verliefd op kunt worden, maar het zijn ook songs die leuker en interessanter worden wanneer je het album vaker hoort. Zeker als je het album met de koptelefoon beluistert, hoor je dat Loupe bestaat uit geschoolde muzikanten, die hun aanstekelijke songs knap hebben opgebouwd en ingekleurd.

Het op het roemruchte Excelsior label verschenen album is ook nog eens fraai geproduceerd, wat de kwaliteit van de muziek van de band flink ten goede komt. Loupe zal nog wel even op moeten boksen tegen de erfenis van Dakota, maar met het geweldige Do You Ever Wonder What Comes Next? schaart de band zich wat mij betreft onmiddellijk onder de smaakmakers binnen de Nederlandse popmuziek. Eind goed, al goed. Erwin Zijleman

Na de verfrissende EP’s vind ik dit album tóch tegenvallen. Ik mis de luchtige frivole en sprankelende liedjes van hun eerdere werk. Dit is allemaal net wat te zwaar en mis de nodige indie-pop.

Loupe is de leukste nieuwe Nederlandse band van dit moment - NRC

Voor Vollaard een 5* plaat (vind het een nietszeggende recensie, eerlijk gezegd)

Absoluut goed. Met op momenten nog (steeds) de nodige shoegaze/dreampop invloeden. Maar wel een behoorlijk gepolijste productie (had wat rauwer gemogen). Ook wat te veel indiepop - nadruk op de tweede lettergreep - voor mij. Voor nu.

4*

Mijn bevinding bevindt zich precies aan de andere kant van het spectrum, haha.

Haha ja er zijn wel een paar nummers die lekker poppy zijn maar merkte tov de EP singles een zwaardere aanzet op de nummers.

Gelukkig....OOR én De Volkskrant zijn het met ons eens......

Recensie: Loupe - Do You Ever Wonder What Comes Next? (album) | OOR

Loupe grossiert op ‘Do You Ever Wonder What Comes Next?’ in liedjes om in te verdwijnen ★★★★☆ DPG Media Privacy Gate - volkskrant.nl

De recensies van OOR en De Volkskrant vond ik wel positief en duidelijk. Ik onderschrijf wat er in staat.

I Get It Now is echt grandioos, zeg!

Wat een geweldige plaat met inventieve liedjes!! De singles op de Pinguin maakten al nieuwsgierig, maar ze maken het wat mij betreft meer dan waar over een gehele langspeler. Van vrolijk en luchtig tot serieus en donker, van rustig tot best wel stevig af en toe. En liedjes die de aandacht vasthouden. Novastar met een scherper randje?

De meiden van deze band hebben wel idioot veel pech. Voorganger Dakota viel uit elkaar omdat de zangeres er mee moet stoppen en ook met de nieuwe zangeres gaan ze niet verder. Gelukkig is er al een opvolger gevonden en is dit niet direct de zwanenzang van Loupe.

Oh? Das ook wat... Naja, misschien dat de nieuwe zangeres een fijnere uitspraak van de Engelse taal heeft, dan is het enige kritiekpuntje op deze plaat wat mij betreft ook meteen opgelost haha.

Beste plaat van H1-2023!
Gelijk ook maar Dakota beluisterd. Jammer dat die niet op cd is uitgebracht.
Ik kijk er naar uit deze band live te zien.

Gek genoeg trekt deze plaat mij om deze reden helemaal niet meer. Dakota ging al ten gronde en dan 4 jaar later is 1 maand na je nieuwe plaat weer je zangeres weg. Het leven loopt zoals het loopt maar het voelt amateuristisch.

Keuze genoeg....ik heb tickets voor Ekko Utrecht voor 25 november en ben ook heel nieuwsgierig.

Dat vind ik toch wel een bijzonder conclusie.....je vind een album goed of niet. Zo werkt het bij mij in ieder geval. Ik ben blij dat ze door gaan en geef de nieuwe zangeres een kans en ga het live zien.

Ik zeg ook niet dat het geen goede plaat is, ik zeg dat ernaar luisteren mij helemaal niet meer zo trekt als toen hij uitkwam. Ik was enorm liefhebber van Dakota, en met Julia hadden ze een waardige vervanger voor de markante Lisa Brammer. Zij gaf zowel tekstueel als met het hele verhaal rondom haar de band en het album een schwung. Nu ze na 4 jaar eindelijk een nieuwe plaat hebben en vervolgens wéér zonder een zangeres doorgaan vind ik het wel even best. Voor mij is muziek meer dan een goede plaat, de artiest zelf is ook wat waard.

Stem 3000, het vervolg op Dakota met opnieuw strubbelingen na een goeie plaat te hebben gemaakt, het zit ze niet mee, rest wel dat er 2 hele goeie platen zijn achtergebleven, en driemaal is scheepsrecht?

Zowel Dakota als Loupe gezien in de popronde.

Beetje jaloers ben ik wel......Bij Dakota kwam het er steeds niet van. Loupe met Lisa gaat hem helaas ook niet worden, gelukkige wel tickets Ekko binnen in november en dan inmiddels met de nieuwe zangeres. Ik ben benieuwd!

Benieuwd geworden na de eerder geschreven woorden. Dreampop, indie en shoegaze…dát klinkt interessant!
Inmiddels wat luisterbeurten verder mag ik wel zeggen dat ik enthousiast ben. Goede/fijne nummers en een prima zangeres. Ze doet me af toe denken aan bijvoorbeeld Julia Jacklin en in mindere mate aan Holly Humberstone. Door de kleur van de stem klinkt het geheel luchtig en gemakkelijk, maar dat is zéker niet het geval. De wendingen en breaks zetten je soms even op het verkeerde been om vervolgens weer terug te keren op de ‘rode draad’ van het nummer. Erg knap van de dames.
De productie is mooi helder. Alle instrumenten spelen een eigen hoofdrol waardoor het inventieve nog wat beter te horen is en het geen brei wordt.
Chameleon day haalde mijn enige kritiekpunt al eerder aan; het klinkt soms net een beetje té braaf en veilig. Ik ben groot fan van de gitaarmuurtjes die bij Shoegazers nog wel eens voorkomen, en dat zijn ook de momenten waarop de volumeknop open gaat. Die heerlijke momenten komen op het album ook een aantal keren door, maar de rem staat er dan een beetje te veel op. De gitaar mag er harder in en de drummer mag op dat moment ook even uit haar plaat. Even gas erop om het daarna weer kleiner te maken. Meer dynamiek dus. 1 van de vele voorbeelden; Boxer Rebellion - We have this place surrounded. Hoop in ieder geval dat dit er live wél is. Ik probeer hun show in Eindhoven mee te pikken. Dan gaan we t meemaken. Of dames, probeer het voorprogramma te worden van Slowdive in januari. Heb ik echt een ongekende top avond en hebben jullie een grandioos publiek. Alleen maar winnaars .
Enfin, ik wil het album zéker nóg beter leren kennen, dus er komen nog draaibeurten zat. Favoriet? Het rustige en véél te korte Boat Flight. Super gaaf!