Teddy Swims - I've Tried Everything but Therapy (Part 1) (2023)

Niet slecht maar beetje eenheidsworst wat gered wordt door de mooie hese stem van ons Teddy

Je ziet het wel vaker, dat wat populair is qua stijl plopt als paddenstoelen op. Zo is dat ook met deze Teddy Swims te zeggen. Hij is een nieuwe zanger in de lijst van zangers met een hees stemgeluid die (vooral in het refrein) die rasp extra aan zetten. Buiten dat feit is dit verder best een prima album, met de nadruk op best prima. Ze proberen af en toe wel wat om voor afwisseling te zorgen. Zo is er wat meer groove op What More Can i Say en ga je vingerknippend door The Door. De stem van Swims licht prima in het gehoord, zoals bij al die vergelijkbare zangers. De energie zit ook wel goed op deze plaat. Maar het mist dus vooral verrassing. Het is daarvoor toch teveel de bekende weg, te gepolijst.

Begint aardig maar wordt naar het einde toe wel erg softe skyradio muziek.

Begin is zeker aardig. De stem vind ik ook aangenaam. Zit tussen de 3 en 3,5* in eigenlijk.

Mooie stem.

Op dit moment draai ik "Bad Dreams" helemaal grijs, wat een plaat! Dit album is zeker ook erg fijn en "Lose Control" en "The Door" steken en bovenuit. De rest van het album zit ook aardig in elkaar. De baardmannen met tattoo's in the face zijn blijkbaar in opkomst 4*

1. Some Things I'll Never Know (4:02) --- 4,0
2. Lose Control (3:30) --- 4,5
3. What More Can I Say (2:21) --- 3,5
4. The Door (3:32) --- 4,0
5. Goodbye's Been Good to You (2:44) --- 4,0
6. Last Communion (3:37) --- 3,5
7. You Still Get to Me (3:28) --- 4,0
8. Suitcase (2:48) --- 3,5
9. Flame (2:24) --- 3,5
10. Evergreen (2:46) --- 3,5

Swims groeide op in Georgia en kwam via zijn vader in aanraking met de muziek van artiesten als Gaye en Wonder. Hij raakte hier door beïnvloedt. De beste man is gezegend met een prachtige stem en heeft vooraan gestaan bij het uitdelen hiervan.
Dat Lose Control een oorwurm is die zich direct in het hoofd nestelt, deed de nieuwsgierigheid opwekken naar het album.

Wat is het gebodene dan toch mager. Afgaande op de productiegegevens van dit plaatje is er een hele batterij aan schrijvers opgetrommeld om Swims van materiaal te voorzien. Een dergelijk initiatief geeft de intenties direct weer.
Dat is jammer omdat ik het altijd wel positief vind als een artiest zelf ook een compositorische bijdrage levert.

I've Tried Everything but Therapy staat vol met risicoloze en zouteloze pop/soul muziek. Met de stem is niks mis, maar het songmateriaal is eenheidsworst, op maat gemaakt voor zenders waar je schoonmoeder de hele dag naar kan luisteren.

Het album klinkt wat de hoes uitstraalt; in een koddig rood gefabriceerd decortje, zit Swims onderuit gezakt met een likeurtje in de hand ''chill'' te wezen.

Voor een man met zo'n stem, opgegroeid in een interessante smeltkroes van muzikale richtingen zou je een dito plaat verwachten, het slappe bakkie thee wat je alleen voorgeschoteld krijgt is echter besteld voor....juist; je schoonmoeder.