Mick Flannery - Goodtime Charlie (2023)

Ook dit keer weer enige duetten, met Valerie June, Anaïs Mitchell en Tianna Esperanza. Ook enkele cowrites, waaronder eentje met Ana Egge.

Mick Flannery live :

21-11 HERENT (B) : GC De Wildeman
22-11 EINDHOVEN : Paterskerk
23-11 AMSTERDAM : Bitterzoet

Aha mick gaat rocken! https://youtu.be/1tz9pCvJXyI

Een Iers artiest waarbij zeker kwaliteit en populariteit hand in hand gaan is Mick Flannery. Vooral in eigen land gaan ze albums terecht als warme broodjes over de toonbank. Hij bracht solo al zes prachtplaten uit. Zijn meest recente release was In the Game, een uiterst succesvol duetalbum met Susan O’Neill.

Ook op zijn nieuwe album Goodtime Charlie staan weer enige duetten, dit keer met Valerie June, Tianna Esperanza en Anaïs Mitchell. Het fraaie duet Minnesota met Mitchell stond al eerder op Mickmas EP Vol. 3 uit 2020. Het is een reactie van Flannery op de dood van George Floyd drie jaar geleden. Het album opent met twee redelijk stevige nummers, vooral het reeds vrijgegeven titelnummer Goodtime Charlie is aan de stevige kant. Opener Neon Tonight is een van de drie liedjes, welke hij samen schreef met Ana Egge. Ook het bijzonder fraaie, ingetogen Machine schreef hij samen met Ana.

De eerste maten van OKLA zijn ontleend aan Small Town Talk van Bobby Charles en Rick Danko. Dit fraaie nummer is terug te vinden op het klassieke debuutalbum van Bobby Charles uit 1972. Het lijkt me een grappige verwijzing naar het feit dat Flannery is opgegroeid in het dorpje Blarney. Tot de meest catchy songs kan ongetwijfeld Someone to Tell It To gerekend worden, niet in de laatste plaats door het aanstekelijke koortje.

Een wat afwijkende song qua opbouw vind ik Give Me Up, wat Flannery schreef met Tony Buchen en Justin Stanley. Een van de hoogtepunten is voor mij Old Friend, een intrigerende song met een onderhuidse spanning. Ook de overige songs zijn van het niveau dat je van Flannery mag verwachten. Goodtime Charlie werd zoals gebruikelijk grotendeels op uitstekende wijze geproduceerd in Cork door Christian Best.

Mick Flannery live :

22-11 EINDHOVEN : Paterskerk
23-11 AMSTERDAM : Bitterzoet

Bron : Music that needs attention - musicthatneedsattention.blogspot.com

Mick stelt eigenlijk nooit teleur. Ook live (twee keer gezien: in een intieme setting in Rotterdam en een aantal weken daarna met band in een Ierse pub in New York).

Eigenlijk heb ik maar één bezwaar: Mick verrast me niet echt meer, misschien net wat te veel been there, done that. Maar ja, dan hoor je een nummer als The Fact bijvoorbeeld en dan denk ik 'ach wat... hoe mooi is het weer'.

Al jaren liefhebber van deze man. Tranen over de wangen in het Paard toen hij optrad met Susan O'Neill. Dit album is ook weer een regelrechte parel. Er zit iets meer soul in en dat maakt het geheel nog indrukwekkender. De dueten tillen de plaat naar een nog hoger niveau. Wat een plaat...

The Fact is inderdaad prachtig. Moet verder best wel wennen aan dit album. Het komt er ook nogal rauw/direct in. Hou zelf van wat meer opbouw.

Maar ik moet dit nog vaker horen en ga dat ook zeker een kans geven, zijn titelloze album vind ik werkelijk geniaal. Helemaal grijsgedraaid.

Nieuwsgierig naar dit album. Ben nu nog op vakantie, maar verheug me er nu al op. Wel al kaartjes voor Bitterzoet binnen. Helaas het optreden met Susan O'Neill niet kunnen bijwonen; ook al wegens vakantie.....luxe problemen.

Schitterend album vind ik het!
Ontdek telkens meer pareltjes en degene die al direct lekker in het gehoor lagen (zoals Morning Rain en Young) worden mooier en mooier!
Heb veel zin in het concert in november. Die van hem en Susan O’Neill in T Rozenknopje was 1 van de mooiste die ooit bijgewoond heb

Ik word wel blij van wat ik hoor. Album besteld bij de plaatselijke platenhandel. Stemmen doe ik nog niet, daarvoor zijn de luisterbeurten te beperkt; dat doe ik wel weer thuis.

Ik ben geloof de enige die hem vind tegenvallen. Ik vind de duetten niet zo mooi en eerste 2 nummers sla ik gelijk over. Volg mick flannery al vanaf zijn 2e album maar deze beklijft niet. gelijkgetitelde album vind ik zijn beste en daarna zijn 2e white lies daar zijn de duetten wel echt prachtig

Ik ben er nog niet helemaal van overtuigd, met name de duetten. Ik vind het nummer met Anaïs Mitchell mooi, maar heb ook het gevoel dat er meer in had kunnen zitten. Goodtime Charlie, OKLA, the Fact en Someone to Tell it to zijn vanaf het begin al geland dus ik geef het nog maar een luisterbeurt. Overweeg sowieso naar het optreden in Eindhoven te gaan in november, mooie locatie.

Mooi degelijk album weer, hoor. Ik ben er ook bij in Eindhoven.