Glen Hansard - All That Was East Is West of Me Now (2023)

De eerste vier nummers klinken niet slecht, maar zijn ook weer niet heel bijzonder. Beetje zeurderig zelfs. Ben erg benieuwd hoe het gehele album uitpakt. Losse nummers zeggen immers niet altijd iets.

Glen is wat mij betreft vrij constant in wat hij aflevert. Is het spectaculair? Nee, nooit geweest ook. Maar het pakt me toch altijd wel weer en dat is nu al niet anders.

Het album heeft een lekkere flow en zijn zang is herkenbaar uit duizenden. Wat rauwer hier en daar (Down on Our Knees) en dat vind ik wel fijn eigenlijk. Alsof The Frames weer terug zijn (niet zo vreemd daar veel bandleden op dit album te horen zijn). Maar ook de herkenbare rustiger nummers zijn zalig.

Hansard verrast niet, maar blijft ons bestoken met sterke albums en daar mag All That Was East Is West of Me Now aan toegevoegd worden.

Ik zag al wat singles op mijn release radar verschijnen, maar alsnog een leuke verrassing om nu te zien dat het album binnen een paar dagen uitkomt. De titel en cover roepen alvast een fijne sfeer op.

Ik moet mijn mening echt herzien. De plaat als geheel is veel beter dan de eerste 4 vrijgegeven nummers. Met name “Sure as the rain” is werkelijk prachtig (zeker op een dag als deze).

Misschien wel zijn beste plaat tot nu toe. Alleen maar topsongs. There's No Mountain zou zo maar eens (na misschien Falling Slowly) zijn beste compositie kunnen zijn. Fantastisch!

Between Us There Is Music is mijn favoriet van dit album. Het Sufjan-achtige koortje helpt daarbij. Ghost is ook erg mooi. Moge duidelijk zijn dat mijn voorkeur uit gaat naar het tweede deel van All That Was East Is West of Me Now.

Voor mij is dit album wat een mixed bunch. Mijn enthousiasme is ook wat getemperd door de matige en wisselende geuidskwaliteit, die is wat dof, tenminste op vinyl. Geen idee waarom daarvoor gekozen is en ook jammer want dat haalt voor mij wel de meerwaarde van het album weg. Dit had juist wat meer sprankelend moeten klinken dat had het wat dynamischer gemaakt. Between Two Shores blijft mijn favoriete Glen Hansard album, daar veranderd dit nieuwe album ook niets aan.

De productie (David Odlum) en mastering (Bob Ludwig) van dat album is echter door dezelfde mensen gedaan als bij dit nieuwe album dus het is mij een raadsel waarom dit album slechter klinkt dan Between Two Shores. Heb nog even elementen gewisseld op de platenspeler maar zonder effect, het ligt echt aan de plaat. Klinkt gewoon lofi en dat is jammer en daarom ga ik ook niet hoger dan 3,5 ster.