menu

David Sylvian - When Loud Weather Buffeted Naoshima (2007)

mijn stem
2,92 (18)
18 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Avant-Garde
Label: Samadhisound

  1. When Loud Weather Buffeted Naoshima (1:10:21)

    met Clive Bell, Christian Fennesz en Arve Henriksen

totale tijdsduur: 1:10:21
zoeken in:
Sietse
dit ziet er veel belovend uit...wanneer komt ie uit?

Sietse
hmm, 6 augustus lees ik net.

avatar van Paap_Floyd
Praat je altijd tegen jezelf?

avatar van Nakur
3,5
wat een namen! Halen die hap

avatar van platedraaier
3,0
De cd zit in een langwerpig kartonnen hoesje ter grootte van een dvd hoesje. Maar dan klap je hem op de korte kant open.
Wel apart, niet echt handig. Jammer ook dat er geen boekje met info bij zit.
Ben hem nu aan het draaien en ik vrees dat dit een lange zit wordt.
Veel zeegeruis, klanken die ik niet thuis kan brengen en een stem waar ik kriegel van wordt.

Sietse
Dat klinkt dus allemaal erg goed in mijn oren...

avatar van platedraaier
3,0
Sietse schreef:
Dat klinkt dus allemaal erg goed in mijn oren...


Waarschijnlijk wel

Ik zit nu op 37 minuten en ik geef het op. Hier is niet doorheen te komen. Dit heeft niets met mijn idee van muziek te maken. Meer een fijn plaatje voor dat spelletje van Kees Schilperoort van vroeger denk ik zo.
Het is alleen maar geluiden, dan weer een snaar aanslag, dan een deur of een slot???
Een stem die geluid maakt??/ geruis, en nog meer vage geluiden.

Kortom geen idee wat dit voor moet stellen.
Een 1* met het risico dat men roept dat ik het niet snap.
(dat klopt dan dus. )

Sietse
je snapt het niet


Sietse
ik heb hem geluisterd. Ik vind het een mooie plaat, maar niet de beste in het genre en ook niet de beste van David Sylvian.

Het geheel is een lange track me opgebouwd uit bewerkte vocalen, veldopnames, melodica, trompet en electronica.
Het laat een soort bezwerend gevoel achter, maar ook wel een tevredenheid.
Ik heb het idee dat er een soort verhaal wordt verteld (een reis of zoiets dergelijks)

Ik zit ergens tussen een 3,5 en 4 te denken met een neiging naar het hogere. Dus voor nu zet ik hem op 4, maar hier is nog wel het een en ander mogelijk zowel naar boven als beneden.

avatar van Nakur
3,5
Ik heb m zojuist gekocht en ga op ontdekkingstocht. Vooralsnog denk ik dat Fans van meneer Sylvian niet direct naar de winkel moeten hollen, en dat geldt ook voor helden als Fennesz en Arve Hendriksen. Nee ik denk dat vooral mensen die Cho Oyu: Field Recordings from Tibet van Biosphere-maker Geir Jenssen jier goed mee uit de voeten kunnnen. Er wordt een gelijksoortig verhaal verteld met behulp van veldopname, soundscapes en vocalen die net zo wazig zijn als die van The Peeesseye (een act waar ik onlangs ook wat van heb aangeschaft).

Voorlopig geen oordeel, ik heb de plaat nog nieteens helemaal afgeluisterd (daar ben ik nu mee bezig).

avatar van Nakur
3,5
ik twijfel tussen 3,5 en 4*. Ik rond voorlopig naar boven af. Ik kon na The Locust heerlijk wegdromen met deze cd, en dat bedoel ik positief

avatar van Premonition
2,0
Ik hoop dat Sylvian deze plaat vergeet als ie op 4 november naar Groningen komt. Dit is mij een toch een portie semi-intellektueel gedreutel zeg, dat heeft die jongen toch helemaal niet nodig....

Sietse
ik heb echt moeite met mensen die moeite hebben met artiesten die niet altijd het standaard paadje bewandelen dat van ze wordt verwacht.

Beetje open-minded mag wel. Vooral bij artiesten zoals David Sylvian zou je dat toch wel mogen verwachten (ga alleen al eens kijken wat hij op zijn eigen label allemaal wel niet voor dingen heeft uitgebracht)

avatar van Premonition
2,0
Smaken verschillen nu eenmaal, Sietse. Wat betreft David Sylvian ben ik zeer open minded, mag ik wel zeggen als fan.
Maar ook zijn samenwerking met Holger Czukay (Alchemy en Words with the Shaman) vind ik niet om door te komen.
Laten dat nou juist samen met Blemish jouw favorieten zijn of heb ik het nu vreselijk mis?

Sietse
Nou ja mijn favo album van Sylvian is toch nog steeds Secrets of the Beehive (met als tweede denk ik idd wel Blemish).

Maar natuurlijk "smaken verschillen". Daar heb je gelijk in. Alleen vind ik dit album heel erg bij David Sylvian en zijn ontwikkeling door muziekland passen. En je zou haast verwachten dat fans met artiesten meegroeien.

avatar van platedraaier
3,0
Sietse schreef:
Nou ja mijn favo album van Sylvian is toch nog steeds Secrets of the Beehive (met als tweede denk ik idd wel Blemish).

Maar natuurlijk "smaken verschillen". Daar heb je gelijk in. Alleen vind ik dit album heel erg bij David Sylvian en zijn ontwikkeling door muziekland passen. En je zou haast verwachten dat fans met artiesten meegroeien.


Dat ik met een artiest mee zou moeten groeien ben ik niet met je eens. David Sylvian was ooit zanger van Japan. Een geweldige band. Later heeft hij ook mooie platen gemaakt als solo artiest en met Robert fripp.
Dit is een behoorlijk andere richting voor mij. Dit is niet wat ik mooi vind. Hier volg ik meneer Sylvian niet meer.
Ik zou ook niet weten waarom ik deze uiting van kunst zou moeten waarderen als ik Japan en Sylvian/Fripp goed vind. Dit is een heel andere categorie.
En geheel niet mijn ding....Ik vind The Police ook goed, maar als Sting russische middeleeuwwse componisten gaat doen, volg ik ook niet.
Als Zappa met de Mothers bezig is, vind ik dat meestal erg goed. Als dezelfde Zappa alleen op zijn Synclavier bezig gaat haak ik ook af.
Etc.
Als een artiest iets maakt wat ik mooi vind, hoef ik niet persee het volgende ding dat hij doet ook te volgen. Ik groei op mijn manier en de artiest op zijn manier.
En niet elk uitstapje is voor mijn oren even geschikt.

Sietse
toch begrijp ik het niet helemaal...
Dit was van mijlen ver aan te zien komen. Ik zou dit niet eens een echte uitstap. Ik vind dit een logisch gevolg van de afgelopen paar jaar samenwerkingen met verschillende muzikanten uit verschillende disciplines.
Maar misschien moet je hier wat meer "getrainde" oren voor hebben.

Daarnaast vind ik "niet mee groeien" en een 1 geven wel een heel groot verschil.

Maar goed ieder zijn ding zullen we maar denken.

avatar van platedraaier
3,0
Jij refereert waarschijnlijk aan Blemish, dat album ken ik niet.
Het laatste dat ik heb gehoord is Nine Horsres - Snow Borne Sorrow en dat is een erg goeie cd in de lijn van Brilliant Trees......

Dit soort uitstapjes snap ik niet, deze kunst vind ik erg vervelend om naar te luisteren, v andaar een 1. En dat heef niets met wel of niet getrainde oren te maken. Dat vind ik overigens ook een belachelijke uitspraak. Wat zijn getrainde oren? Ik train ze al 40 jaar elke dag
Met alle soorten muziek die er maar te vinden is.

Sietse
Ik refereer aan verschillende dingen die hij de afgelopen 7 jaar heeft gedaan, van samenwerkingen met Fennesz tot het uitbrengen van muziek van Harold Budd en Akira Rabelais op zijn eigen Samadhi Sound.

Wat ik bedoel met getraind oor is het volgende: Opera moet je leren luisteren, abstracte muziek en “geluidskunst” ook (dit gaat ook op voor ambientm noise & avnat-garde). Dat je al 40 jaar pop en rock luistert, zegt niet dat je dan in een keer zult begrijpen waar Stockhausen mee bezig is. Gewoon omdat je het niet gewend bent. Echter als je, je er in gaat verdiepen en begint bij de meer toegankelijke dingen, zul je er helemaal niet meer raar van op kijken. Je zult de muziek begrijpen en, nog belangrijker, leren waarderen voor de schoonheid die het bevat.

Als ik dit 12 a 13 jaar geleden had gehoord had ik hier ook niet heel veel mee gekund...puur omdat ik toen net begon met meer experimentele electronische muziek luisteren (naast de IDM en ambient techno dingen zoals FSOL en Aphex Twin). Net zoals ik vrijveel tijd nodig heb gehad om opera te kunnen luisteren (waar ik nu nog steeds niet zo heel veel mee heb)

avatar van platedraaier
3,0
Sietse schreef:
Ik refereer aan verschillende dingen die hij de afgelopen 7 jaar heeft gedaan, van samenwerkingen met Fennesz tot het uitbrengen van muziek van Harold Budd en Akira Rabelais op zijn eigen Samadhi Sound.

Wat ik bedoel met getraind oor is het volgende: Opera moet je leren luisteren, abstracte muziek en “geluidskunst” ook (dit gaat ook op voor ambientm noise & avnat-garde). Dat je al 40 jaar pop en rock luistert, zegt niet dat je dan in een keer zult begrijpen waar Stockhausen mee bezig is.


De werken waaraan jij refereert ken ik niet, maar ik neem van je aan dat daar een logische lijn in zit naar deze cd. David Sylvian heeft zeker vaker raakvlakken met soundscapes e.d.

En dat van dat getrainde oor is nog steeds onzin. Hoezo opera moet je leren luisteren? Dacht je nu werkelijk dat de mensen waar die opera voor is geschreven allemaal mensen waren die muzikaal ver ontwikkeld waren? Nee hoor, dat waren mensen die in deze tijd naar de Toppers gaan. Hoewel je daar misschien ook wel een getraind oor voor moet hebben. En dat opera jouw ding niet is, dat kan toch?
Wat ik dus bedoel is dat ik vind dat mensen over het algemeen erg decadent doen over dit soort plaatjes. (net als over klassiek)

Ik ben overigens wel bekend met werk van Eno, Reich, Adams, Glass, Schulze...........

avatar van VanDeGriend
Tja, de commentaren stemmen mij niet vrolijk. Ik laat deze, als fan van David, voorlopig maar eens flink links liggen. Blemish was voor mij een niet door te komen bak moeilijkdoenerij en dit lijkt, zo begrijp ik uit de commentaren, niet anders te zijn. Met al dan niet getrainde oren heeft het, zoals platedraaier keurig verwoordt, weinig te maken. Niet alles wat buiten de normaal begaanbare paden gaat is per definitie goed en tevens kun je een prima geoefend luisteraar zijn en toch opera en dit type (of voor mijn part alle) Sylvian releases niks vinden.

avatar van Nakur
3,5
Als je Blemish niet leuk vind, doe je er goed aan om dit links te laten liggen. Ik heb WLWBN op 4* staan. Het vraagt wat van de luisteraar, namelijk buiten de (voor jezelf!) gedefinieerde scheidslijn van muziek &geluid te denken. Want op deze plaat zit de symfonie ín het geluid. Ik denk dat Sietse dat probeert te zeggen. Dat de grenzen van muziek en geluid (indien al aanwezig!) enorm vaag zijn. Om daadwerkelijk over de grens te gaan, zal je toch echt wel een 'getraind' oor moeten hebben. Om exact dezelfde rede waarom luisteraars zelden van popmuziek overstappen op deathmetal, van jazz op hardcore en van schlagers naar Wagner. Of van een driewieler naar een 1250CC racemotor. Dat doe je in stapjes.

Het is wel een gevaarlijk terrein. Want het kan worden opgevat als een stuk elitaire nonsens. Alsof deathmetal, Wagner of een 1250cc motor het hoogst haalbare is, het 'echte werk'. Een stukje bewijs dat jijzelf tijd en energie (training!) hebt gestoken in het begrijpen van bepaalde muziek. Is dat de rede waarom er moeilijk word gedaan om die term? Want ik neem aan dat Sietse het zo niet bedoeld.


Ikzelf vind het een mooie collage van geluid die samen een schitterende symfonie vormen. 4*

Sietse
dank je wel Nakur, je zegt het eigenlijk zoals ik het ff niet onder woorden kon krijgen.


avatar van dix
dix
De constatering dat je je oren getraind moet hebben om deathmetal, Wagner of David Sylvian te kunnen waarderen ... met training heeft het niet alles te maken denk ik. Zeker ook met conditionering. Om van training te reppen onderschrijft mijns inziens het elitarisme, waar juist gepoogd wordt afstand van te nemen. Ik denk trouwens niet dat het nodig is die afstand te nemen, het waarderen van een opname van Derek Bailey is waarschijnlijk toch alleen voor een elite weggelegd.

Echter, sommige oren zijn dusdanig geconditioneerd, dat ze een eenvoudig en vlekkeloos uitgevoerd popliedje niet meer kunnen herkennen en waarderen. Daartegenover herkennen die oren moeiteloos kwalitiet in muziek die wellicht slechts onconventioneel en complex is.

Over deze van David Sylvian zou ik niets durven zeggen, maar als ik in The Wire recensies lees met betrekking tot noise en geïmproviseerde muziek, dan kun je op basis van die recensies stellen dat 99% van de noise en geïmproviseerde muziek geslaagd is. De recensenten aldaar doen me soms toch wat denken aan Albanese stemmers ten tijde van Hoxha. Getrainde oren of geconditioneerde oren?

avatar van Premonition
2,0
Ik geloof niet in getrainde of geconditioneerde oren. Je vindt iets mooi of niet en je kunt imo niet iets moois gaan vinden, wat niet je smaak is. Natuurlijk kun je wel je muzikale horizon verbreden (graag zelfs), maar altijd zal die muziek voor mij elementen moeten bevatten, waar ik "iets" mee heb. Dat "iets" is moeilijk definieerbaar, het heeft voornamelijk te maken met het gevoel (blijdschap, verdriet, melancholie, nostalgie, extase) en de sfeer die de muziek bij mij los maakt.
Dit album maakt wel iets los bij mij, maar dat is voornamelijk een ongemakkelijk gevoel, wat na een kwartier in ergernis omslaat.
Zoals ik al zei, smaken verschillen. Ieder z'n meug.

avatar van Nakur
3,5
dix schreef:
De constatering dat je je oren getraind moet hebben om deathmetal, Wagner of David Sylvian te kunnen waarderen ... met training heeft het niet alles te maken denk ik. Zeker ook met conditionering. Om van training te reppen onderschrijft mijns inziens het elitarisme, waar juist gepoogd wordt afstand van te nemen. Ik denk trouwens niet dat het nodig is die afstand te nemen, het waarderen van een opname van Derek Bailey is waarschijnlijk toch alleen voor een elite weggelegd.

Echter, sommige oren zijn dusdanig geconditioneerd, dat ze een eenvoudig en vlekkeloos uitgevoerd popliedje niet meer kunnen herkennen en waarderen. Daartegenover herkennen die oren moeiteloos kwalitiet in muziek die wellicht slechts onconventioneel en complex is.

Over deze van David Sylvian zou ik niets durven zeggen, maar als ik in The Wire recensies lees met betrekking tot noise en geïmproviseerde muziek, dan kun je op basis van die recensies stellen dat 99% van de noise en geïmproviseerde muziek geslaagd is. De recensenten aldaar doen me soms toch wat denken aan Albanese stemmers ten tijde van Hoxha. Getrainde oren of geconditioneerde oren?


Welk verschil ken je dan toe aan een 'getraind' en 'geconditioneerd' oor? Beide kennen zowel een factor tijd als een factor 'moeite' (bij gebrek aan een betere term). Ik snap je stelling dan ook niet. Sterker nog, zo lijkt het alsof je mijn stelling onderkend.

avatar van dix
dix
geconditioneerd als in gehersenspoeld

"moeiteloos kwaliteit herkennen in muziek die wellicht slechts onconventioneel en complex is"

Ik bestrijd je stelling dan ook niet, maar breng een flinke relativering aan.

VanDeGriend schreef:
Tja, de commentaren stemmen mij niet vrolijk. Ik laat deze, als fan van David, voorlopig maar eens flink links liggen. Blemish was voor mij een niet door te komen bak moeilijkdoenerij en dit lijkt, zo begrijp ik uit de commentaren, niet anders te zijn. Met al dan niet getrainde oren heeft het, zoals platedraaier keurig verwoordt, weinig te maken. Niet alles wat buiten de normaal begaanbare paden gaat is per definitie goed en tevens kun je een prima geoefend luisteraar zijn en toch opera en dit type (of voor mijn part alle) Sylvian releases niks vinden.

Ik sluit me maar weer eens aan bij de woorden van VDG. Blemish vond ik niet om door te komen, en hier ga ik me maar niet aan wagen.

avatar van Nakur
3,5
Ik sta nog steeds achter mijn kritieken op dit album, met de kanttekening dat het nét een kwartier te lang duurt. Er komt een moment dat er geen nieuwe ideeën op doen, en dat is jammer. van 4* naar 3,5*.

Misterfool
ik heb blemish een maal beluisterd en vond hem goed. met andere woorden eens ff kijken of dit me bevalt.(hopelijk is dit niet net zo moeilijk te downloaden als blemish)

WPE
Bah, wat een afknapper is dit album. En ik maar denken dat ik deze cd nog graag zou willen hebben ter aanvulling van mijn David Sylvian verzameling. Ik ga er niet lang over uitweiden, maar slechts een opmerking: koop dit album niet. Je krijgt er spijt van. Dit heeft niks met wat dan ook te maken. Niet met muziek, niet met new-age, met compleet niets. Een in elkaar geflanste geluiden-cd, van maar liefst (!) 70 minuten. Dit had best in 8 minuten gekund. Echt een ellende.
Toch nog een tweede opmerking: koop rustig ieder album van David Sylvian. Maar deze dus niet.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:38 uur

geplaatst: vandaag om 07:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.