Battiato was productief die jaren. Zou L'Arca Di Noè net zo goed zijn als de twee voorgangers Patriots en La Voce del Padrone?!
Net niet wat mij betreft, maar dit wederom 7 nummers tellend album is anno nu nog steeds genietbaar ondanks de wat gedateerde jaren '80 sound.
Het zit hem in het geflirt met progrock en opera (wie denkt dat ie dat voor het eerst op I Treni di Tozeur heeft het mis) en zeker in die tijd was dit toch een behoorlijk vernieuwende sound.
Battiato was een zeer grote meneer in Italië. Daarbuiten was hij zeker niet onbekend, maar duidelijk minder groot en dat is jammer. Zou het de taal zijn? Voor mij juist net dat kleine beetje extra dat het nog interessanter en mooier maakt.